Dočekali smo i taj dan! Predsjedniku Srpske demokratske stranke, Mladenu Bosiću, počela je da smeta nacionalna homogenizacija, a njegova posljednja izjava, u kojoj je izrazio gnušanje prema takvim procesima u RS, razgalila je čak i pojedine federalne medije, poslovično namrgođene prema većini lica i tokova s druge strane međuentitetske linije!
Naravno, nije ništa neobično ni sporno u činjenici da je u famoznoj opservaciji Bosić, budući da je lider vodeće opozicione partije, kritikovao Milorada Dodika, predsjednika Republike i šefa ključne konkurentske opcije u Srpskoj. Međutim, krajnje je bizaran ugao iz kojeg je to učinio, pošto predvodi SDS koji je prije dvije i po decenije upravo nastao, a i godinama funkcionisao kao nacionalni pokret, koji je u naletu homogenizacije usisao skoro sve među Srbima koji su se bavili politikom ili samo posmatrali u kojem pravcu se kreću stvari na prostoru BiH i bivše Jugoslavije. Da nije trenutno zauzet analizom ishrane i medicinskih kartona u Haškom tribunalu, jedan od njegovih prethodnika na funkciji, Radovan Karadžić, mogao bi da mu kaže nešto više o tome, kad već Bosiću nije neprijatno da grmi protiv onoga što je otac Sonje Karadžić, inače današnje poslanice SDS-a u NSRS, ne tako davno afirmativno nazivao “sabornost”.
Neko će reći da nisu ista vremena 1990. i 2015. godine. Nije sporno, sada nema na desetine hiljada mrtvih i ranjenih, kao devedesetih, ali sve ostale tendencije i na domaćoj i na međunarodnoj sceni jesu takve da će u dogledno vrijeme imati ubitačniji psihološki efekat od vremena puščanih rafala i artiljerijskih kanonada. U takvim okolnostima, Bosić otužno imitira sličnu “građansku” evoluciju Vuka Draškovića, ako govorimo o drastičnijim slučajevima, odnosno Aleksandra Vučića, ukoliko obratimo pažnju na postepenije transformacije.
Na stranu to što Bosić propušta priliku da Dodika i SNSD podsjeti na korijene slične LDP-u Čede Jovanovića, a i da ukaže na sklonost vladajuće stranke da u posljednje vrijeme sve češće koketira sa svojim ideološkim počecima i udaljava se od faze čvrstog nacionalnog garda. Ovdje je riječ o dva još ozbiljnija lutanja. Svojom tragikomičnom retorikom, s frekvencijom za uši zapadnih ambasadora u BiH, Bosić diskredituje i sva utemeljena zapažanja o korupciji, u entitetu koji stenje pod teretom sve ozbiljnijih afera i mučnih priča raznih prisluškivanih persona.
Imajući u vidu činjenicu da je planeta juče obilježavala Dan mentalnog zdravlja, treba se uzdržati od analize izostanka Bosićevog zgražanja nad SDA-SBB homogenizacijom kod Bošnjaka, ali i povodom priznanja Željka Komšića da je od toga što je DF ispao iz vlasti važnije da SDA i SZP ostanu zajedno!? Ali, to već izlazi iz domena psihologije i psihijatrije, jer je riječ o pitanjima za koja treba imati uvo, grlo i nos. I posebno jak želudac!
