Nakon jedanaest i po godina Obavještajno-bezbjednosna agencija (OBA) BiH dobila je novo rukovodstvo. Odmah po imenovanju, novog direktora počeli su da osporavaju s više strana, spočitavajući mu bliskost s Alijom Izetbegovićem i, uopšte, ratnu prošlost. Dugo su otpor pružali i Amerikanci. U više navrata iznijeli su svoje neslaganje, a moguće imenovanje Osmana Mehmedagića na mjesto direktora Obavještajne agencije BiH bio je glavni razlog što je Džon Brenan, direktor CIA, uputio pismo predsjedavajućem Predsjedništva BiH, u kojem je istakao da njegova agencija želi da bude konsultovana u vezi sa izborom novog direktora. Uzalud, Bakir Izetbegović je bio uporan, dosljedan i, pokazalo se, jači od svih prepreka u namjeri da ostvari očev amanet.
Od konstituisanja, OBA se u BiH doživljava kao strano tijelo. Iz Srpske su najviši zvaničnici za OBA u više navrata naglasili da je “u funkciji stranaca i uperena protiv Republike Srpske”. Kao predsjednik Narodne skupštine, Igor Radojičić je ukazao da OBA od svog osnivanja nijednu informaciju nije dostavila institucijama Srpske. Primjedbe na rad ove agencije mogle su se čuti i u Parlamentu BiH. Tako je poslanik HDZ BiH Niko Lozančić, tokom rasprave o radu OBA, istakao da je stekao utisak da BiH i nema obavještajnu službu, a da je OBA servis stranih službi u BiH. Bakir Izetbegović je u vezi sa februarskim događajima iz 2014. godine cinično rekao da je sve što je OBA učinila bilo da ga je “Džuvo pozvao i rekao mu da bježi iz kuće”.
Iako OBA nikome nije bila po volji, njeno rukovodstvo je trajalo i politički nadživjelo više različitih struktura vlasti. Razlog je u tome što su politički lideri doživljavali OBA kao američki plac u BiH, a sa Amerikancima niko nije htio da se zamjera. Posmatrano s te strane, promovisanje osporavanog Mehmedagića u direktora OBA moglo bi se posmatrati kao Izetbegovićev podvig, i kao korak ka suverenitetu BiH. S druge strane, SDS je imao vrlo kvalitetnog kandidata za zamjenika direktora, inače pripadnika OBA, od kojeg su odustali čim su se Amerikanci namrštili, a razlog je bio što se u jednom periodu nalazio u širem krugu obezbjeđenja prvog predsjednika Republike Srpske Radovana Karadžića.
Iako u javnosti poznat kao pratilac Alije Izetbegovića, Mehmedagić je godinama, sve doskoro, bio šef Odjeljenja za tajno praćenje i dokumentovanje, koje je na glasu kao svojevrsna služba u službi, i nikome nije smetao. Već po prvim, odmjerenim izjavama koje je dao za javnost, u vezi sa pripadnikom OBA koji je bacio topovski udar pod auto generala Jeleča u tunelu Salakovac, pokazao je da ima bolji osjećaj za javnost od svog prethodnika, Almira Džuve.
Novom direktoru neće biti lako. Njegov rad će se nalaziti pod američkom lupom, biće izložen sumnjama iz Srpske, a u Federaciji osporavaće ga svi koji ne vole Aliju. Što se tiče Republike Srpske, u veoma kompleksnoj bezbjednosnoj situaciji, kada je u BiH mogućnost novog terorističkog napada samo pitanje vremena, ona treba da razvija vlastite potencijale u sektoru bezbjednosti i da sarađuje sa svima koji saradnju iskreno žele.
