U Srbiji je minulog vikenda izvedena jedna od najvećih antikorupcijskih akcija u istoriji zemlje, u kojoj je zbog malverzacija iz oblasti finansijskog kriminala uhapšeno oko 80 ljudi.
Na meti istražilaca našli su se bivši i sadašnji istaknuti funkcioneri, načelnici opština i brojni privrednici, osumnjičeni za najteže oblike privrednog kriminala i štetu koja se mjeri stotinama miliona evra.
Već nekoliko časova nakon hapšenja uslijedile su i brojne reakcije, pa su se ubrzo mogli čuti komentari da je akcija kodnog imena “Rezač” politička farsa, početak izborne kampanja i jedna od najspektakularnijih, ali već viđenih predstava za javnost. Bilo je i mišljenja da se u Srbiji napokon nešto događa i da se tek nakon dvije i po decenije demokratije stvari počinju pomjerati s mrtve tačke. U svakom slučaju, optužbe tek treba dokazati pred sudovima, a njihov pravosnažni epilog na kraju će pokazati ko je od analitičara bio u pravu.
Nakon velike akcije u Srbiji, s pravom se pitamo: gdje smo mi i može li se nešto slično očekivati s ove strane Drine? I što je možda važnije: kada?
U Banjaluci su juče, pred zgradom republičkog parlamenta, protestovali ogorčeni sindikalci i radnici iz cijele Srpske, koji su još jednom jasno poručili da ne žele usvajanje novog zakona o radu, koji im, kako tvrde, oduzima mnoga prava. Nažalost, suštinska prava tih radnika oduzeta su već u prvim godinama višepartijskog sistema, zatim otimana za vrijeme tragičnog rata, a na kraju dokusurena bolnom privatizacijom javnih preduzeća.
Kada je u pitanju Republika Srpska, godinu iza nas obilježio je žestok sukob dva suprotstavljena politička bloka, u kojem je prevladavala podjela na nedokazane “izdajnike” i neprocesuirane “kriminalce”. Tako je i 2015. godina, ispostavilo se, protraćena na besmislice, jer ni u njoj nije bilo vremena za ozbiljnu borbu protiv korupcije, privrednog kriminala i “hvatanje krupnih riba”, što su, ako nas još pamet služi, bila ključna predizborna obećanja. Protiv tih parazitskih pojava definitivno se ne mogu boriti radnici, lovci i poljoprivrednici, jer je ta bitka unaprijed izgubljena.
Na megdan sistemskoj korupciji, nepotizmu i bezobzirnoj privrednoj pljački moraju i mogu da izađu isključivo oni koji su birani na izborima. Oni su nam obećavali bolje sutra, a na tome nisu uradili ništa.
