Opšti izbori u Srbiji najvjerovatnije će biti održani 24. aprila. Ovi, treći izbori za posljednje četiri godine, neće imati pobjednike, samo će produbiti postojeće dileme i manjkavosti srpskog političkog društva, koje je sve manje država, a sve više nedefinisana socijalna i politička grupa.
Šta se nudi srpskim biračima sa desne strane Drine i šta je to što ne liječi nijednu boljku nacije i njene budućnosti? Svi lideri koji će se naći na izbornim listama bili su već na vlasti i pokazali su da nisu dorasli ni osrednjim političkim i društvenim izazovima. Svi oni, od Tadića, Č. Jovanovića, Pajtića, Živkovića, Sande Rašković, Dačića, Šešelja… kolona su beznađa. U Srbiji nema političke ljevice ni desnice, nema ni centra, postoji politička periferija, svi smo tamo. Ne postoji elita, politička niti građanska, obrazovana aristokratija, snažna i brojna srednja klasa, postoji samo brojna sirotinja koja glasa varljivim srcem, a ne glavom i stomakom. Gdje je tu Aleksandar Vučić i njegov SNS? Vučić je i dalje najsnažnija politička figura u zemlji, a njegova stranka bez njega je samo interesna grupa. To, međutim, ne definiše do kraja Vučića političara. Možda se nešto nazire iz vica koji se prepričava u beogradskim političkim salonima?
Dakle, pozvao je Bog Putina, Obamu i Vučića gdje im saopštava: “Odabrao sam vas trojicu da vam saopštim – biće smak svijeta za sedam dana.” Vratiše se kućama, Putin se obrati naciji: “Dragi Rusi, vi znate da nisam vjernik, nisam vjerovao da Bog postoji, ali danas sam bio kod njega i on mi je saopštio da će za sedam dana biti smak svijeta.” Obama se obrati Amerikancima: “Dragi Amerikanci, sad sam se vratio od Boga. On mi je saopštio tragičnu vijest – za sedam dana biće smak svijeta.” Vučić dođe u Beograd, sazva pres-konferenciju i saopšti: “Dragi građani, sad sam bio kod Boga, uspio sam da ga ubijedim da smak svijeta odgodi za sedam dana.”
Vučić jeste bio na vlasti, bio je Miloševićeva i Šešeljeva “figura” kao ministar u najsramnijem periodu te vlasti. Njegovi politički protivnici tvrde da pomenuti vic precizno determiniše njegovu današnju apsolutnu moć u Srbiji. Poslije ovih izbora on će opet oformiti vladu, ali da li on može da promijeni Srbiju? Da li on vjeruje u to ili je on samo čovjek koji je shvatio da nema povratka s puta kojim je krenuo? Ako hoće da mijenja Srbiju na unutrašnjem planu, bar onoliko koliko uspješno vodi spoljnu politiku, suočiće se opet sa najmanje dva problema: Nema s kim, u SNS ima jedva deset ozbiljno sposobnih ljudi, i drugo – ne može jedan čovjek da vodi državu, što on bezuspješno radi.
