Iako je opština Ugljevik jedna od najbogatijih u Republici Srpskoj, nije mali broj porodica koje žive u krajnjem siromaštvu.
Najveći im je problem kako da obezbijede siguran krov nad glavom. Ove godine planirano je da se, osim programa stambenog zbrinjavanja Vlade Republike Srpske u okviru kojeg je sredinom februara dodijeljeno 27 stanova, iz opštinskog budžeta finansira izgradnja kuća za nekoliko najsiromašnijih porodica demobilisanih boraca.
Milo Lazić, samohrani otac, tri sina odgaja u trošnom kućerku bez vode i kupatila. Ljeti se kupaju u drvenoj šupi u kojoj spremaju i hranu, a zimi se kompletan život ove porodice odvija u jednoj sobi. Četiri Lazića žive od hrane iz skromne bašte i poneke dnevnice koju otac zaradi u selu. Јedina im je želja nova kuća.
Lazić kaže da mu je jedina želja krov nad glavom, kako ne bi više strijepio za živote svoje djece.
– Da djeca imaju svoju sobu, kao ostala djeca, da mogu da uče, da ne budu u kući gdje samo čekam kad će se srušiti – kaže Lazić.
I demobilisani borac Radoje Ćirić, ratni vojni invalid bez noge i bez oka, sa starom majkom živi u kući kojoj zbog dotrajalosti i klizišta prijeti rušenje.
Ove porodice moći će da konkurišu za izgradnju kuća koje će finansirati opština Ugljevik. Boračka organizacija opštine Ugljevik raspolaže sa 100.000 maraka za pomoć demobilisanim boracima koji nisu obuhvaćeni programom stambenog zbrinjavanja Vlade Srpske.
– Nastojimo da riješimo probleme svih onih koji su ugroženi klizištima, izazvanim još onim velikim kišama i probleme demobilisanih boraca koji su socijalno ugroženi a imaju više članova domaćinstva – kaže Јovan Marinković, predsjednik Boračke organizacije Ugljevik.
Na području Ugljevika ranije su izgrađeni stanovi i kuće za 131 porodicu poginulih boraca i ratnih vojnih invalida do četvrte kategorije.
