Kao grom iz vedrog neba marta 2017. godine odjeknula je informacija da je Obavještajno-bezbjednosna agencija BiH sprovodila akciju prisluškivanja i praćenja zvaničnika Republike Srpske i Srbije, uključujući i prisluškivanje komunikacija predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika. Kodni naziv ove operacije bio je “Ušće”.
Kodna imena akcija
Dževad Galijašević u svojoj knjizi “Epitaf za Bosnu” objelodanjuje mnoge nepoznate detalje te akcije.
– Ovu operaciju je predložio Ekrem Pita sa saučesnicima u operaciji: TU-TKI, Odjel 04/4, 05 i 06 iz Organizacione jedinice Goražde, s razlogom definisanim kao “neprijateljski napad” šifra 50.000. Ali, što je najvažnije, samo su muslimani odobrili ovu akciju: u ime šefa specijalnih operacija Miloša Šavije, Srbina, potpisao se strani državljanin, vehabija Kojam Amir. U ime glavnog inspektora OBA, Hrvata Ivana Filipovića, potpisao se Arapin s lažnim identitetom, Goran B, dok se u ime zamjenika direktora OBA Trifka Buhe niko nije potpisao, iako je njegovo ime na ovom tajnom dokumentu – otkriva Galijašević.
Operacija se, kako kaže, izvodila na tlu Srbije i BiH, a podrazumijevala je širok spektar aktivnosti vezanih za rad obavještajnih i paraobavještajnih tijela i organizacija. Pod ovim pojmom Galijašević apostrofira vladine službe i agencije, nevladine organizacije, neformalne radikalne i ekstremne grupe, kao i saradnike Službi iz sfere javnog i društvenog života.
OBA i u Sandžaku
Sedam je kategorija aktivnosti koje OBA standardno provodi: planiranje i usmeravanje, prikupljanje informacija, obrada i korišćenje, analiza i produkcija, stavljanje na raspolaganje, ocena, korelacija i naredba o dejstvu te preduzimanje agresivnih akcija i primena nasilnih metoda.
– Šta konkretno, u kontekstu ovih kategorija, znače planirane mjere, u odnosu na koja lica iz Srbije se provode, gdje – šta operativci OBA rade u tzv. Sandžaku, i šta Srbiju očekuje na proleće – to je već pitanje za obavještajno bezbjednosne strukture Srbije jer u BiH nema adekvatnog nadzora nad aktivnostima ove muslimanske milicije – naglašava Galijašević.
– Cilj operacije bilo je snabdijevanje tačnim i pravovremenim obavještajnim proizvodima vezanim za situaciju i stanje koje se kreira – ističe Galijašević i dodaje da je u okviru ove akcije bilo planirano čak 14 “operativno-tehničkih mera”. Svaka je imala svoje kodno ime, pa su tako te akcije naslovljene kao: “Krov”, “Bor”, “Šumar, “Lovac”, “Brod”, “More”, “Slalom”, “Eho”, “Zora”, “Bajt”, “Sova”, “Blic”, “Kanjon” i “Bunar” – navodi ovaj autor.
Galijašević tvrdi da je akcija “Ušće” Obaveštajno-bezbednosne agencije BiH samo jedna od mnogih mera spoljne politike Bakira Izetbegovića i to uglavnom usmerenih prema Srbiji.
– Te aktivnosti prema Srbiji se sprovode uprkos ili u dogovoru s dobro pozicioniranim pripadnicima Saveza za promene u diplomatiji. Mladen Ivanić je predsednik Predsjedništva, a Igor Crnadak ministar spoljnih poslova BiH?! – navodi Galijašević.
Napadi u srednjoj Bosni
Galijašević tvrdi da se se OBA miješala i u izbor hrvatskih predstavnika u zajedničkim institucijama, uglavnom Željka Komšića i braće Lijanović, a da su na spisku akcija koje su organizovali ili u njima učestvovali i teroristički napadi i ubistva povratnika u Srednjoj Bosni, agresivni napadi i politički konflikti u Stocu, spriječavanje obrazovanja na vlastitom hrvatskom jeziku i uskraćivanje prava na vlastiti javni servis.
Srbija nije jedina meta obavještajnog rada Bosne
Druga meta rada tajnih službi BiH je Hrvatska. Galijašević podseća da je sredinom novembra u tunelu Salakovac u Mostaru došlo do eksplozije ispred vozila u kome je bio načelnik Zajedničkog štaba Oružanih snaga BiH, general Anto Јeleč.
Policija je tada uhapsila i jedinog osumnjičenog, a ispostavilo se da je reč o agentu Obavještajno-bezbjednosne agencije BiH Zlatku Humu. Protiv njega je pokrenut i sudski proces čiji je epilog, početkom 2017. bilo njegovo oslobađanje.
Advokat Damir Sadović tada je rekao da je tokom suđenja Opštinski sud u Mostaru utvrdio da nije dokazano da je postojala neposredna opasnost po život i tijelo generala Јeleča “s obzirom na to da se radilo o petardi”.
Dževad Galijašević nema dileme da je presuda donijeta pod pritiskom budući da je Humo sin bivšeg šefa AID-a u Hercegovini i bivšeg ministra u Vladi Hercegovačko-neretvanskog kantona Esada Hume.
SDA upravlja iz sjenke
Ovaj autor nema dileme da su i iza ove, ali i svih drugih akcija Bakir Izetbegović i njegova SDA.
– Ista ličnost, ista politička stranka i sredina koja potpuno nesmetano i agresivno ostvaruje saradnju s najgorim diktatorskim režimima Saudijske Arabije, Turske, Katara i Pakistana – sarađuje sa svim zemljama sponzorima terorizma, u ime zajedničke države BiH i ima punu saradnju s njima na svim poljima: a to podrazumijeva: vojno-odbrambenu, bezbjednosnu i obavještajnu saradnju, razvoj investicija i rasprodaju zemlje Bosne i Hercegovine, tako da ove militantne i opasne države danas kontrolišu i imaju u vlasništvu više površine ove zemlje nego što ga ima jedini distrikt (Brčko) – zaključuje Dževad Galijašević u knjizi “Epitaf za Bosnu”.
