Šefik Džaferović, koji je ispred SDA pobijedio u izbornoj trci za bošnjačkog člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine ne bi smio da bude imenovan za člana Predsjedništva BiH ispred bošnjačkog naroda, zbog sumnje u svoju umješanost u saradnju sa mudžahedinima i njihovim ubistvima tokom rata na području BiH, piče portal Pink.rs.
Naime, o saradnji Džaferovića sa mudžahedinima postoji niz dokumenata, a Pink.rs, donosi samo neka od njih.
Prema ranijim pisanjima, Džaferović je bio pod sumnjom da je jedan od krivaca za brutalne i masovne zločine mudžahedina počinjene nad Srbima na području Vozuće i Zenice, što su se oni uopšte desili i što su ostali nekažnjeni, potvrdio je izvor Iskre, ali on nikada nije procesuiran.
Ono što je do sada objavljeno jeste da je Šefik Džaferović je, kao načelnik Centra službe bezbjednosti Zenica, u svakom trenutku znao šta se dešava u Odredu El mudžahid. Šefik Džaferović nikada nije pozvan na odgovornost.
Džaferović je rođen je 9. septembra 1957. godine u Zavidovićima. Tokom ratnih sukoba u BiH bio je je načelnik u Centru službe bezbjednosti u Zenici od 1994., a iste godine imenovan je za člana Izvršnog odbora SDA u opštinskoj organizaciji u Zenici.
U tom periodu on je odobravao državljanstvo mudžahedinima koji su se borili u BiH, a direktno su bili u odredu El Mudžahedin.
O tome postoji i dokumentacija.
Do procesa protiv Džeferovića, prije svega na području Vozuće, ali i Zenice u cjelini, nikada nije došlo. Prema nekim sumnjama do toga nije došlo, jer je i obiman dio dokumentacije sklonjen, a postoji opravdana sumnja da je Džaferović i sam sklonio tu dokumentaciju.
Naime, Džaferović je nakon rata, 1996. godine, postao sekretar Agencije za informisanje i dokumentaciju gdje mu je sve bilo na dohvat ruke. Iste godine imenovan je za savetnika čelnika Zeničko-dobojske županije, a nakon opštih izbora 1996. godine izabran je za predsjedavajućeg kantonalne skupštine. Skupština ga je, takođe, izabrala za izaslanika u Dom naroda PFBiH. Iduće godine imenovan je za člana Izvrnog odbora SDA.
Prema službenim dokumentima, objekat u kome su se nalazili mudžahedini, Sektor državne bezbjednost CSB Zenica vodio je pod operativnim imenom “Kinšasa” još od početka 1993. godine.
Iz Džaferovićevih zabilješki, kako je ranije pisano, Džaferović je znao kako i kada će se desiti brutalna ubistva zarobljenih srpskih vojnika u Vozući, egipatskih pripadnika UNPROFOR-a i pripadnika zapadnih humanitarnih organizacija.
Operacijom “Kinšasa” zabilježena je stalna komunikacija komandanta mudžahedina Abu Malija sa glavnim “bezbjednjakom” odreda El mudžahid Ajmanom Abdurahmanom, a u transkriptu jednog od njihovih razgovora o regrutovanju novih lica u ovaj zloglasni odred navodi se da je u Tursku stiglo 50 Avganistanaca koji žele da dođu u BiH u taj odred.
Po nalogu Alije Izetbegovića stvorena je nova vojno-obavještajna operacija “Vranduk” slična operaciji “Kinšasa”, zahvaljujući kojoj su Džaferović i komandant Trećeg korpusa takozvane Armije BiH Sakib Mahmuljin u potpunosti bili obavješteni o planovima mudžahedina o brutalnim ritualnim odsjecanjima glava srpskim vojnicima.
Zahvaljujući ovoj operaciji Džaferović je sve vrijeme znao o planiranim ubistvima i organizovanju snimanja tih ubistava od 11. septembra do 14. decembra 1995. godine.
U zvaničnom dokumentu takozvane Armije BiH, vidljivo je da je Džaferović obaviješten o premiještanju deset pripadnika njegove Službe bezbjednosti u odred El mudžahid.
Značajan je i dokument sudskog vještaka Medihe Brkić-Sevajdžić koji opisuje prvo iskopavanje srpskih žrtava na Ozrenu u kojem se navodi da nijedna od ekshumiranih žrtava nema glavu, a većini su odsječena tri prsta.
O vezi Džaferovića sa mudžahedinima govori i to da je na primjer 28. aprila 1995. godine uputio zahtjev Ministarstvu unutrašljih poslova u Sarajevo zahtjev za prijem u državljanstvo Republike BiH za Boukmouri Taieba, rođenog u mjestu El-Medania u Alžiru. Džaferović u zahtevu broj 21-1/07-204-1735/95 navodi da je Boukmouri pripadnik odreda El Mudžahid 3, Korpusa Armije RBiH od 1.05.1993. godine. Mjesec dana kasnije Džaferović šalje zahtjev da se u državljanstvo primi i državljani Tunisa Mhamdi Sedik ben Mokhtar. Ben Mokhtar je, navodi Džaferović u zahtjevu, pripadnik odreda El mudžahid od septembra 1992. godine. Takvih zahtjeva je bilo na desetine.
U iskopavanju posmrtnih ostataka kod Stoga 1997. pronađeno je 21 tijelo, od toga 17 bez glave. Na susjednoj lokaciji od 17 tijela, 14 je bilo bez glave. Na koti Paljenik u ljeto 1997. pronađeno je još 12 tijela vojnika 1. srbačke brigade. Državna komisija Republike Srpske je kod Vozuće pronašla 11 lokacija sa izmještenim grobnicama. U njima je, prema podacima komisije, još 137 tijela koja su otkopana i premještena kada je počela istraga. Nalazi Dokumentacijskog centra za ratne zločine u Banjaluci upućeni su u Hag. Haški istražitelji su dugotrajnom istragom potvrdili istinitost i originalnost prikupljenih dokaza.
Njihov dosje jasno je utvrdio odgovornost odreda El Mudžahid za počinjene ratne zločine, ali se bavio i širim djelovanjem mudžahedina u sklopu 3. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine.
U decembru 2014. godine, potpredsjednik Federacije Bosne i Hercegovine Mirsad Kebo predao je Tužilaštvu Bosne i Hercegovine dokumentaciju koja se odnosi na sumnju da su neki bošnjački zvaničnici na visokim položajima prećutali brutalne likvidacije odsjecanjem glava srpskih vojnika koje su počinili mudžahedini.
