“Da li sam u pravu ili ne, vidjećemo 7. oktobra. Ja ću preuzeti odgovornost. Ili ćemo SDS-u vratiti staru slavu ili ću završiti kao Uroš Nejaki i okončati svoju političku karijeru – zaključio je Govedarica” – srpskainfo.com 26.07.2018. godine.

I zaista smo vidjeli, nismo bili u pravu, ali “Nejaki” mada on je ipak bio car, u ovom slučaju više pristaje “Slabi” sada svoj “petokorak” provodi unutar stranke, a obećanja iz kampanje su zaboravljena i pogažena.

Thumbnail

U statutu Srpske demokratske stranke koji je usvojen 10.05.2015. godine, u poglavlju pet koje se odnosi na unutrašnju organizaciju stranke, pod 5.3. Skupština SDS-a, u članu 25 se kaže: “Skupština SDS-a je najviši organ SDS-a. Skupština SDS-a broji do 450 članova”. Naredni član, član 26 navodi: “Skupštinu mogu sazvati predsjednik SDS-a, Glavni odbor SDS-a i najmanje jedna trećina članova Skupštine SDS-a”.

A potom slijedi 5.3.1. Rad Skupštine SDS-a u sazivu

Član 28.

Redovna izvještajna sjednica Skupštine SDS-a održava se jednom godišnje, najkasnije do sredine marta tekuće godine za prethodnu godinu, a redovna izborna Skupština SDS-a jednom u 4 (četiri) godine, poslije opštih izbora.

Kad se za to ukaže potreba, održava se vanredna sjednica Skupštine SDS-a i to na zahtjev predsjednika SDS-a, Glavnog odbora SDS-a ili najmanje jedne trećine gradskih i opštinskih odbora SDS-a, ili jedne trećine članova Skupštine SDS-a.

Podnosioci zahtjeva iz prethodnog stava dužni su da pismeno obrazlože razloge za održavanje vanredne sjednice Skupštine SDS-a.

Thumbnail

Na sjednici Glavnog odbora stranke 17. novembra u Istočnom Sarajevu, predali smo 150 potpisa u zahtjevu za vanrednom Skupštinom Srpske demokratske stranke. Odgovor još uvijek nimo dobili.

Govoriti kako nema dovoljno potpisa i kako ima punu podršku i povjerenje je najblaže rečeno smiješno. Iz sjedišta stranke svaki dan se upućuju pozivi potpisnicima za održavanje vanredne Skupštine Srpske demokratske stranke.

Ja sam više puta pozvao da svi podnesemo ostavke i da se provedu kompletni unutarstranački izbori. To se izbjegava, sadašnji predsjednik očigledno smatra da nema podršku Skupštine, pa zato iz stranke i isključuje ljude koji su javno iznosili svoje mišljenje (primjer Doboja). Oni sada prijete ljudima, upozoravaju ih i primoravaju da ćute. Misle da je stranački pečat sveti gral, koji će mu isključivanjem svih koji imaju kredibilitet, stav i mišljenje, sačuvati pozicije, a ne vidie da će ostati bez članova, bez poslanika i da će ovakvim radom i ostankom na čelu stranke SDS na narednim opštim izborima, a prije toga i na lokalnim, doživjeti katastrofu, i da će u istoriju ući kao rukovodstvo državotvorne stranke koja nije prešla cenzus, te nakon toga možda i nestala.

Thumbnail

Ovdje tek vidimo da ono poređenje sa Urošem Nejakim koje je sam izgovorio, zaista i te kako ima smisla. Znamo šta se dešavao nakon Nejakog. Pitanje je hoćemo li i želimo li istu sudbinu?

Mislim da to ne smijemo da dopustimo. Ne mogu da ćutim i da pustim da 28 godina rada, izgrađivanja stranke, od mjesnih i opštinskih do gradskih i republičkih odbora, ode niz vodu. To prosto nije ljudski. Zato oni koji misle da je svako potkupljiv i da su svi izdajnici ne mogu da shvate šta je Srpska demokratska stranka. Zato njima smeta kontinuitet i smeta im svaki snažan član stranke. Odrađuju to mnogo bolje od svih visokih predstavnika. Zaključili su to strani i nedobronamjerni faktori koji su ranije SDS napadali direktno, a sada koriste upravo članove SDS-a

Nije ovo kraj, budite sigurni da ukoliko im dopustimo i ukoliko razruše SDS, sljedeće su i ostale političke partije. Po istoj matrici, prvo sankcije za predsjednika i funkcionere, potom, zabrane kretanja, blokiranje imovine i tako redom.

Thumbnail

Mi moramo da održati jednu ozbiljnu skupštinu u kojoj ćemo se pogledati u oči. Moramo tražiti izvještaje o donacijama, troškovima kampanje i o finansijskom stanju stranke. Zato smo potpisima 150 ljudi i tražili vanrednu Skupštinu stranke. I upravo zbog toga i ne želimo da čekamo 12. decembar kada je predsjednik u ostavci rekao da će biti redovna Skupština. Pošto znamo kako se odnosi prema sopstvenim riječima, opravdano je što sumnjam u tu riječ.

Od članstva i simpatizera dobijam poruke da treba da se kandidujem za predsjednika stranke. To su poruke dobronamjernih i zabrinuth ljudi. Mnogi mi upućuju riječi podrške zbog mojih jasno formulisanih i izrečenih stavova, od odbornika i skupštinske većine u Sokocu, odbornika u Skupštini Grada Istočno Sarajevo, vlikog broja članova članova i funkcionera iz izborne jedince broj 8.

Funkcioneri i članovi opštinskog odbora u Sokocu traže da održi sjednica Opštinskog Odbora stranke u proširenom sastavu, Gradskog odbora Istočno Sarajevo i Regionalnog odbora IJ8 i da se razgovara o gorućim pitanjima. Mišljenja su da ovako više ne može, jer nesređenost stranke na vrhu, utiče na članove i simpatizere, posebno na omladinu koja ogorčeno gleda na sve što se dešava. Moraću da im odgovorim i sazovem sastanake pomenutih odbora, ljudi žele javno da kažu šta misle i šta žele.

Biti predsjednik stranke je velika čast ali i odgovornost, ja sam svjestan svoje uloge i značaja, ali nisam od onih koji djeluju ishitreno i koji se olako svega prihvataju. Zato što neki tako rade, tu smo gdje smo.

Thumbnail

Lično mislim da na unutarstranačkim izborima treba da bude više kandidata, tu je Milan Miličević, tu je i Mićo Mićić i mnogi drugi. Mislim da bi stranka pokazala istinsku demokratiju kada bi imali tri ili četiri kandidata na izborima za novog predsjednika stranke.

Vraćanjem na kurs i borbom za pravu politiku Srpske demokratske stranke, sa kojeg smo sišli zbog pojedinaca kojima je lično iznad javnog, a materijalno iznad Republike, pa potom i stranke, te jednim patriotskim pristupom politici sa kojeg nas je skrenuo prvo Bosić, potom i Govedarica, postoje ozbiljni nagovještaji povratka u stranku ljudi koji su svojim radom učinili mnogo za Republiku Srpsku i za SDS, a sada su izvan politike. Pored toga mnogi koji su napustili stranku ili su iz nje samovoljom predsjednika istjerani, voljni su da se vrate i da zajedno radimo za dobrobit svih u Srpskoj.

Ovdje se pred sve nas u rukokodstvu, pred sve delegate u Skupštini stranke i pred sve članove posatvljaju ključna pitanja: Želimo li stranku u pravom smislu te riječi, koja poštuje svoju tradiciju i svoja načela, stranku koju podržavaju osnivači Republike Srpske, prvi predsjednik dr Radovan Karadžić, Momčilo Krajišnik, Aleksa Buha, Božidar Vučurević, dr Slavko Dunjić, Radomir Pašić, Vesna Ećim, Radenka Srndović, Velimir Branković, članova novoformiranih političkih partija koji su bili u Srpskoj demokratskoj stranci, veliki broj pripadnika Boračke organizacije, porodica poginulih baraca i ratnih vojnih invalida, oficira Vojske Republike Srpske, pripadnika MUP-a, potomaka osnivača stranke i drugi?

Thumbnail

Ili želimo stranku koju podržavaju i kojom mešetare neki blogeri i nazovi novinari bez patriotizma i bez kredibiliteta.

Možemo li ignoristati stav članova i simpatizera stranke da je politika koju su provodili pojedini naši ministri nanijela nemjerljivu štetu i na prethodnim lokalnim i na nedavno održanim opštim izborima? Da smo zbog njihovih nastupa i obraćanja navukli gnjev patriotski nastrojenih birača.

I na kraju ključno pitanje je – možemo li nastaviti dalje sa predsjednikom stranke koji kaže da mu je drago što nije pobjedio na izborima, jer da je pobjedio, Beograd, odnosno Vučić bi na njega vršili pritisak da formira srpski bloh u Bosni i Hercegovini.

(www.milovanbjelica.net)