Na Mrakovici se danas obilježava 77 godina od Bitke na Kozari, simbola stradanja i otpora srpskog naroda u borbi protiv nacista i ustaša, u kojoj je ubijeno 40.000 civila, a 68.000 je zarobljeno i odvedeno u logore.
Na centralno spomen-obilježje na Mrakovici položeni su vijenci.
1 od 10
Vijence su položili srpski član i predsjedavajući Predsjedništva BiH Milorad Dodik, predsjednik Republike Srpske Željka Cvijanović, ministri u Vladi Republike Srpske Duško Milunović, Neđo Trninić, Srđan Rajčević, Lejla Rešić i Petar Đokić.
Na centralno spomen-obilježje na Mrakovici vjence su položili i poslanici Narodne skupštine Republike Srpske Andrea Dorić, Dragoslav Kabić, Perica Bundalo i Mirko Sovilj, potpredsjednik Narodne skupštine Srbije Veroljub Arsić i zamjenik ruskog ambasadora u BiH Aleksej Kerestedžijanc.
Vijence su položile i brojne delegacije, među kojima SUBNOR-a Republike Srpske, udruženja logoraša Drugog svjetskog rata iz Republike Srpske i Srbije, grada Prijedora i opštine Kozarska Dubica, Boračke organizacije Republike Srpske, Organizacije porodica poginulih i zarobljenih boraca i nestalih civila, Saveza logoraša, Saveza veterana, Udruženje žena žrtva rata Republike Srpske, banjalučke kancelarije OEBS-a i Trećeg pješadijskog /Republika Srpska/ puka Oružanih snaga BiH.
Obilježavanje 77 godina Bitke na Kozari organizuje Odbor Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova.
Obilježavanju godišnjice Bitke na Kozari prisustvuje i više stotina građana poštovalaca tekovina NOR-a iz zemlje i inostranstva.
Bitka na Kozari počela je 10. juna 1942. godine i trajala je 27 dana, do proboja na jugozapadnom dijelu planine, 15 kilometara istočno od sela Međuvođe.
Na Kozari se oko 3.000 partizanskih boraca, koji su se našli u okruženju sa oko 80.000 civila – uglavnom žena, djece i staraca, borilo protiv 11.000 Nijemaca i 20.000 ustaša i domobrana.
Neprijateljski obruč je probilo oko 800 boraca, dok je oko 10.000 civila uspjelo izaći iz okruženja, a oko 68.000 je zarobljeno.
Zarobljeni civili su odmah likvidirani ili deportovani u hrvatske koncentracione logore Stara Gradiška i Јasenovac, a najveći broj njih je završio na stratišu Donja Gradina.
Manji broj zarobljenih civila je završio u njemačkim logorima na prisilnom radu, dok su zarobljeni partizani ubijeni na licu mjesta.
Na Kozari je od 10. juna do 15. jula 1942. godine stradalo 10.000 boraca i 40.000 civila.
Ova bitka, u kojoj su malobrojne partizanske jedinice branile narod u zbjegu, bila je značajna za cjelokupni partizanski pokret otpora jer je predstavljala primjer junaštva i odlučnosti boraca pred nadmoćnijim i dobro naoružanim neprijateljem.
