Nema sarajevskog naselja u kojem nije postojao logor za Srbe u kojem neko od Srba nije ubijen ili nije bio žrtva ratnog zločina, ali mnogi počinioci do danas nisu odgovarali ili su osuđeni na minimalne kazne i pomilovani, navodi inspektor MUP-a Republike Srpske za ratne zločine Simo Tuševljak.
Tuševljak ističe da se zna da je u Sarajevu postojalo ukupno 126 logora u koje su Srbi zatvarani, prebijani, mučeni, žene silovane.
– Niko za to nije robijao, a ako je neko i osuđen, te kazne su bile minimalne i za njih su pomilovani – kaže Tuševljak za “Glas Srpske”.
On navodi da cjelokupnu kaznu nije odslužio ni Enver Zornić, koji je zbog presude za ubistvo srpskih i hrvatskih civila u Sarajevu krajem prošle sedmice pod pritiskom javnosti smijenjen sa funkcije direktora “Toplana Sarajevo”, niti bilo ko drugi.
Tuševljak naglašava da se za to potrudio Alija Izetbegović i tadašnje Predsjedništvo BiH, koje je 1995. pomilovalo sve koje je tokom rata osudio Vojni sud, i to za krivično djelo ubistva, iako je i tada bilo jasno da postoje svi elementi krivičnog djela ratnog zločina.
Prema njegovim riječima, te presude im kasnije nisu bile smetanja pri obavljanju bilo kojih funkcija.
– Pravda nije do kraja zadovoljena i tamo gdje je postojao pritisak javnosti ili gdje je ubijen neki Hrvat, kao što je u Zornićevom slučaju ubistvo funkcionera HDZ-a BiH Јosipa Gogale koji je 1992. bio direktor Republičke uprave prihoda i muž penzionisanog sudije Vrhovnog suda FBiH Zorice Gogale – navodi Tuševljak.
On objašnjava da je i prema tadašnjem zakonodavstvu osuđenik morao da odsluži dvije trećine kazne da bi mogao biti pomilovan i ukazuje da je ako je osuđen na deset godina i dva mjeseca u avgustu 1993. sasvim jasno da do 1995. nije mogao odležati dvije trećine.
– Sve to govori da se i tada radilo o političkoj odluci i da su, u stvari, nagrađeni oni koji su činili ratne zločine nad Srbima u Sarajevu – ističe Tuševljak.
On navodi da su svi iz “Zornićeve grupe” koji su pritvoreni 1993. godine u “Viktor Bubanj” smještani u ćelije sa Srbima.
– Tada je nastao pravi pakao za Srbe koji su se nalazili u logoru, jer su ih pritvorenici non-stop tukli i maltretirali. Prema izjavama tadašnjih logoraša, u tom periodu im je bilo teže nego ikada – navodi Tuševljak.
Enver Zornić je u avgustu 1993. godine, kao prvooptuženi, osuđen na deset godina i dva mjeseca zbog ubistava srpskih i hrvatskih civila u Hrasnu.
Drugooptuženi Izet Tinjak osuđen je na 15 godina robije, Amir Husić na 12 godina.
Mirsad Ašani je, kao i Zornić, dobio deset godina i dva mjeseca, Enver Džanko pet godina i osam mjeseci, dok su Džemal Hrustanović i Ismet Tinjak osuđeni na po tri mjeseca zatvora.
Prema presudi, ubili su, a potom spalili u napuštenoj kući u Varaždinskoj ulici u Sarajevu Јovana Popovića, Јosipa Gogalu, Јagodu Јanković, Sretena Ninkovića i Dobrilu Vuletić.
