Zimska kratkodnevnica je vreme kada se ponovo vraćamo svom domu i sebi
U nedelju 22.12.2019. u 05:19 Sunce je doseglo najnižu tačku na nebu i dalo nam najmanje svetla u godini. Upravo zato današnji dan ima snažno duhovno značenje i posebnu energiju nakon koje ništa više neće biti isto.
Smatra se da će sudbina izmeniti svet na bolje jer u ezoteričnom smislu, sunčev ciklus predstavlja rast svesti i prosvećenost duše.
Početkom zimske kratkodnevnice, naša duša se oslobađa svoje fizičke prisutnosti i uspinje se nazad u svoj duhovni dom do Izvora. Zima je vreme odmora i predstavlja pripremu za ponovni život (proleće), slično hibernaciji nekih životinja.
foto: pixabay.com
Od četiri smera i glavnih boja, zima predstavlja sever i plavu boju, a godišnja doba nas uče o procesu rađanja, života, smrti i ponovnog rađanja.
Nakon što sperma oplodi jajnu ćeliju, prolazimo kroz proces sazrevanja do rođenja, koji je jednak tačnom broju dana sazrevanja kukuruza iz semena. Dete putuje kroz tunel i iz mraka prelazi u svetlo.
Ovaj ciklus ponavlja se i kroz godišnja doba u našim životima od rođenja do smrti, dokazujući da je naš materijalni život jednostavno samo fraktal svemira i na kraju – Izvora.
Zimska kratkodnevnica je u znaku Jarca što predstavlja materijalizam i ego. U Astroteologiji ovo je vreme kada Isus (Sunce) prelazi u materijalni svet (Jarca) nakon izlaska iz očeve kuće.
Upravo zato je današnji dan trenutak kada je Zemlja najtamnija, a to je zapravo obećanje svetla i proleća. U mnogim drevnim kulturama taj dan se slavi kao ponovno rođenje, odnosno povratak Boga.
foto: pixabay.com
Tako su, na primer, Egipćani 12 dana slavili ponovno rođenje Sunca, kao odraz 12 delova kalendara. U Mesopotamiji je godišnji festival zapravo preuzet od Persijanaca kada se dvanaestodnevnim festivalom slavila pobeda boga Marduka nad čudovištima tame.
Sve te tradicije nastavile su se potom u antičkom svetu – u Grčkoj je legenda o Zevsovoj pobedi nad Kronom bila osnova slavlja, a kod Rimljana su suparnici bili Jupiter i Saturn.
I u današnje vreme se u različitim kulturama i religijama vreme kratkodnevnice poklapa sa praznicima, pa postoji i staroslovenski naziv za taj dan – Koljada. U nekim krajevima Balkana postojao je običaj da dete na konju nosi zapaljeni simbol Sunca koji se vrti, a koji je potom bio zamenjen zvezdom.
Sve u svemu, svi ovi običaji – bilo drevni, bilo noviji slave dolazak na svet nečega što će izmeniti svet na bolje, a to ponovno rađanje mora da počne tamom, odnosno kratkodnevnicom.
