Ruski mediji, i to vodeći, pod naslovom “Krivac je nađen: Bil Gejts označen je tvorcem COVID-19”, pozivajući se na američke izvore, najčešće na društvene mreže, Gejtsa dovode u vezu sa virusom korona, navodi u autorskom tekstu stručnjak za bezbjednost Predrag Ćeranić.
Tekst prenosimo u cijelosti:
Gejts se kvalifikuje kao kreator virusa koji je stvorio globalne probleme. Objavljuju se brojni snimci kao dokazi da je Gejts još 2015. najavljivao virus prognozom da će “potencijalni virus razoriti svijet”.
Јedan od ozbiljnijih kritičara Bila Gejtsa je Robert Frensis Kenedi, američki advokat za zaštitu životne sredine, žestoki protivnik vakcinacije. Kenedi je sin Roberta F. Kenedija i nećak bivšeg američkog predsjednika Džona F. Kenedija.
Robert Kenedi je podsjetio na afere koje se vezuju za Bila Gejtsa.
Naime, obećavajući da će iskorijeniti bolest polio sa 1,2 milijarde dolara, Gejts je preuzeo kontrolu nad indijskim Nacionalnim savjetodavnim odborom (NAB) i dobio mandat za 50 vakcina protiv polio (u odnosu na pet) svakom djetetu prije pete godine. Indijski ljekari okrivljuju Gejtsa za razorni soj vakcine koja je paralizovala 496.000 djece u periodu od 2000. do 2017. godine, što je za rezultat imalo da je indijska vlada 2017. godine povukla Gejtsov režim vakcinacije i izbacila Gejtsa i njegove kolege iz NAB-a. Stope paralize naglo su pale.
Takođe, u 2010. godini Fondacija Bila Gejtsa finansirala je ispitivanje eksperimentalne vakcine protiv malarije, ubivši 151 afričko novorođenče i prouzrokujući ozbiljna oboljenja poput paralize kod 1.048 od 5.049 vakcinisane djece.
Sličan rezultat Gejtsove vakcine postigle su i tokom 2002. godine u Јužnoj Africi kada su Gejtsovi operativci vakcinisali djecu protiv meningitisa.
Po Kenediju, Gejtsova opsjednutost vakcinama vidi se iz njegovih tvrdnji da je vakcina jedino pouzdano sredstvo protiv COVID-19.
Drugi američki mediji napade na Gejtsa dovode u vezu sa predsjednikom Trampom.
Tramp navodno nije otrpio Gejtsovu reakciju na obustavu finansiranja Svjetske zdravstvene organizacije (SZO), mjere za kojom je posegnuo Tramp nezadovoljan učinkom te organizacije.
Sve u svemu, video–objave i tekstovi prisutni na internetu, učinili su da se Gejtsov nivo nepopularnosti, ili jednostavno rečeno omraženosti, opasno približio onom koji ima Soroš.
Ujedno, isti mediji podsjećaju na Gejtsovu teoriju o „zlatnoj milijardi“, koliki bi, po Gejtsu bio poželjan broj stanovnika na planeti Zemlji.
Šta treba učiniti da bi se sa sadašnjih sedam i po stanovništvo svelo na jednu milijardu?
I u tom kontekstu nezaobilazne su Gejtsove vakcine.
Ali, Trampova odluka da uskrati finansijske donacije SZO (Sjedinjene Države su najveći pojedinačni donator) ima dublju pozadinu. Dakako da su Gejtsove ruke do lakata u toj organizaciji, tvrdi se čak da Gejts stoji iza imenovanjaTedrosa Adhanom Gebrejesusa za predsjednika SZO.
Nakon Trampove odluke Njemačka je povećala vlastite donacije. Ministri iz vlade kancelarke Merkel otvoreno su kritikovali Trampov potez.
Trampove optužbe se svode na prekorevanje SZO da je bila suviše tolerantna povodom širenja virusa u Kini, i da na novu opasnost nije pravovremeno reagovala. Međutim, ne radi se samo o poslovičnom prebacivanju odgovornosti na Kinu već o obračunu sa “dubokom državom” kojoj Gejts, kao i Soroš i drugi, itekako pripada.
Medijski prilično nezapaženo proteklo je izlaganje kineskog ambasadora u Moskvi.
Virus je donesen u Vuhan, on u tom gradu nije nastao, izjavio je Džang Hanhuj, kineski ambasador u Moskvi, pozivajući se na pet kineskih autoritetnih naučnih tijela. Naveo je i konkretan primjer koji potkrepljuje njegove riječi:
Džang Hanhuj
“Bračni par iz Јapana se zarazio boraveći na Havajima od 27. januara do 7. februara. Taj par nije bio u Kini niti je bio u kontaktu sa Kinezima, a kod muža su simptomi otkriveni 3. februara.”
Međutim, to kao da nije bilo uvjerljivo, pa su se Trampovim kritikama ponašanja Kine vezano za koronavirus pridružili London i Pariz. Francuski predsjednik Makron u nedavnom intervjuu za Fajnenšel Tajms govorio je o kineskim „tamnim mrljama“ u upravljanju epidemijom.
U istom kontekstu kritikama Pekinga pridružio se i ministar spoljnih poslova Velike Britanije, Dominik Rab. Po njegovim riječima London više neće moći da sarađuje s Kinom „kao obično“. Ukazao je i na potrebu da međunarodna zajednica istraži početak epidemije i ponašanje Kine u prvim fazama epidemije.
Odnosi na međunarodnoj sceni se neće mijenjati i pored ohrabrenja u tom smislu nakon kineske i ruske pomoći Sjedinjenim Državama i zemljama EU u suzbijanju epidemije.
Vijesti o dešavanjima u Siriji i Iraku počele su se “provlačiti” kroz američke medije poput one da su se američke trupe vratile u šest od 16 baza i ispostava u Siriji i Iraku a koje su prethodno bile napuštene (neposredno uoči ofanzive turskih snaga na kurdske položaje).
Američki vojnici raspoređuju se u baze koje se nalaze u graničnom pojasu Sirije sa Turskom i Irakom. Uzgred rečeno, ovaj pojas je bogat naftnim nalazištima. Medijska pažnja vraća se i zbivanjima u Libiji, gdje su snage generala Halife Haftara bile pred vratima Tripolija. Zahvaljujući intervenciji Turske operacija je obustavljena.
Zanimljivo, Turska nije poslala regularne snage već vojnike tzv. Islamske države koje je držala u zarobljeništvu, a koji se sada bore pod “turskom zastavom”.
Sve su prilike da su u Trampovoj administraciji svjesni da je koronavirus „domaćeg porijekla“ i da je proizveden u Gejtsovim laboratorijama u cilju realizacije globalističkih planova, kojima se Tramp iskreno protivi. Međutim, teško, pa i nemoguće je to priznati.
Stoga ćemo i dalje slušati staru mantru o propustima u laboratoriji u Vuhanu, američkim ranim upozorenjima na tu prijetnju i uopšte, o kineskoj odgovornosti.
A sa Gejtsom, kao i sa Sorošem, Tramp će morati da se obračuna ako ne u ovom onda u narednom predsjedničkom mandatu.
