Knjiga “NATO i sigurnost Evrope”, autora Fikreta Muslimovića i Selme Cikotića, pokušaj je da se naučno verifikuju paušalno izvedeni zaključci o ratovima na području bivše Јugoslavije zasnovani na izlobiranoj istini u novinskim člancima i izjavama pojedinih međunarodnih zvaničnika, saopšteno je iz Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica.
U saopštenju se navodi da je ovaj centar, koji se u okviru svojih redovnih poslova bavi i analizama određenih izdanja, dužan da u konkretnom slučaju iznese nekoliko ključnih stavova koje autori knjige krajnje neobjektivno nameću kao nespornu istinu.
– Prije svega, Cikotić, koji se ovih dana pominje kao mogući nasljednik Fahrudina Radončića na mjestu ministra bezbjednosti u Savjetu ministara, te Muslimović nastoje da održe tezu o jednom narodu, Srbima, kao isključivim krivcima za rat devedesetih godina, i drugom, Bošnjacima, kao jedinim žrtvama – ističe se u saopštenju.
Insistirajući na “srbijanskoj agresiji na BiH”, naglašavaju u Republičkom centru, autori knjige su svjesno zaobišli činjenicu da je Međunarodni sud pravde u Hagu odbacio tužbu BiH za agresiju i genocid protiv tadašnje Savezne Republike Јugoslavije.
– Između ostalog, Republiku Srpsku i njeno legalno izabrano rukovodstvo stavljaju u ravan sa teroristima, ne navodeći nijedan validan razlog zašto daju takve kvalifikacije – dodaje se u saopštenju.
S druge strane, naglašava se, potvrđena teroristička djela kao što su napad na policijsku stanicu u Bugojnu, Zvorniku, napad na Ambasadu SAD u Sarajevu, kao i na pripadnike Oružanih snaga BiH, autori nisu “naučno obradili”.
– Vidljivo je, takođe, da postoji žal što se NATO nije više uključio u rat i Bošnjacima stvorio državu kakvu oni žele, kao i stav da je dalja centralizacija BiH, uz punopravno članstvo u NATO-u, jedini mogući put za BiH, bez obzira na to što se tome protivi jedan od tri konstitutivna naroda u BiH – piše u saopštenju.
Iz Republičkog centra podsjećaju da je Centar objavio publikaciju “Namjernom silom na Republiku Srpsku”, gdje je, između ostalog, analizirana uloga NATO-a u ratu u BiH, kao i direktne i indirektne posljedice NATO bombardovanja Republike Srpske, te da je, između ostalog, utvrđeno da je tom prilikom ubijeno 54, a ranjeno 119 Srba.
– S obzirom na to da se NATO otvoreno stavio na stranu takozvane Armije BiH, indirektnom posljedicom može se smatrati progon 120.000 Srba iz zapadnokrajiških opština u ljeto i jesen 1995. godine, kao i monstruozni zločini nad Srbima na Ozrenu iste godine, gdje su mudžahedini ritualno ubijali srpske civile i zarobljene pripadnike Vojske Republike Srpske – podsjeća se u saopštenju.
U saopštenju se navodi i da je zločinima prethodilo bombardovanje releja “Kraljica” na Ozrenu, nakon čega je uslijedila akcija Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH na srpske položaje.
– Indirektna posljedica NATO bombardovanja je i uticaj osiromašenog uranijuma na zdravlje ljudi, o čemu svjedoče, između ostalog, i brojna istraživanja o smrtnosti od karcinoma – zaključuje Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica.
