Ovim akcijama se u 21. veku izvršava još jedan zločin nad mrtvima

Pod izgovorom brige za životnu sredinu u Hrvatskoj se iskopavaju kosti Srba koje su ustaše zverski pobile u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj tokom Drugog svetskog rata, odvoze zajedno sa ostalim smećem na deponije i – spaljuju!

Spelelološka udruženja iz Hrvatske već godinama organizuju akcije “čišćenja jama od smeća” na područjima na kojima su izvršeni najjeziviji zločini nad Srbima u NDH. Navodno, oni vade đubre koje su nesavesni pojedinci bacali, ali pored toga prikupljaju i ljudske kosti koje zajedno sa otpadom završavaju na deponijama gde se zauvek uništavaju.

Tako se u 21. veku izvršava još jedan zločin nad mrtvima, jer pored toga što njihove porodice nikada neće dobiti priliku da dostojno sahrane svoje najbliže, ovim bezočnim akcijama se zauvek sakriva broj žrtava genocida nad Srbima.

Samo jedna od takvih akcija “čišćenja” koja je privukla pažnju javnosti je Špejarka kod Oštarskih Stanova u opštini Slunj.

Podsetimo, ustaše su 30. jula 1941. godine u opštinama Drežnik i Rakovica uhapsili veliki broj Srba i isti dan ih pobili na dve lokacije kod Oštarskih Stanova.

 

Prva grupa uhapšenih Srba odvedena je na brdo Bliznica i pobacana u jamu Špejarku, dok je sat vremena kasnije druga grupa uhapšenih Srba pobijena i bačena u unaprijed iskopanu jamu na imanju Nikole Božičevića udaljenu 300 metara od jame Špejarke.

 

Na Bliznici kod jame Špejarke, toga dana ustaše su zaklale 76 ljudi, a u iskopanoj jami na njivi Nikole Božičevića, pored puta Rakovica-Slunj, još 74 čoveka.

 

Danas, baš na tom mestu spelelološka udruženja “čiste prirodu od smeća”. Što je najjezivije, na njihovim internet sajtovima i stranicama na društvenim mrežma postavljene su fotografije na kojima se jasno vide razbijene ljudske lobanje i kosti.

Projekat finansira EU?

Advokat Goran Petronijević nedavno je izjavio da se ovaj ponovni zločin nad žrtvama finansira novcem iz fondova EU za ekologiju.

 

– Javna je tajna da se u Hrvatskoj, sa parama evropskih zelenih fondova, već godinama iz jama grobnica Srba mučki ubijanih u Drugom svetskom ratu vade posmrtni ostaci i onda uništavaju kao smeće! Iako se ranije znalo da se u tim jamama nalaze kosti nevino stradalih, na njih je bačeno svakojako smeće kako bi se ono ispod zaboravilo. Sada “savesni ekolozi” nastavljaju u Drugom svetskom ratu započeto čišćenje Srba. Ovoga puta čiste srpske kosti, koje nikako da satrule. Zato ih valja spaliti po najvišim evropskim, pardon, europskim standardima – rekao je Petronijević.

Genocid u NDH

Podsetimo, tokom Drugog svetskog rata na području zločinačke NDH nad Srbima je izvršen genocid koji je sprovođen kroz brutalna pogubljenja u logorima smrti, masovna ubistva, deportacije, etnička čišćenja i prisilna preobraćanja u katoličanstvo.

Wikipedia

Mile Budak, Pavelićev ministar i doglavnik, skovao je formulu na osnovu koje će se Hrvatska “očistiti” od Srba, a ona je glasila: „Jedan deo Srba ćemo pobiti, drugi raseliti, a ostale prevesti na katoličku veru i tako pretopiti u Hrvate.”

Uživali u ubijanju

Prof. dr Gideon Grajf, glavni istraživač Instituta za Holokaust “Šem olam” u Izraelu i autor studije “Jasenovac, aušvic Balkana”, izneo je podatke o stradanju u najvećem logoru smrti u NDH.

– Razlika između Jasenovca i Aušvica je u tome što su ustaše uživale da ubijaju svoje žrtve, dok su Nemci koristili gasne komore, ubijali su sterilno, nisu želeli da im žrtve budu pred očima. Ustaše su, međutim, uživale da vide nečiju patnju, nečiji poslednji udah – rekao je Grajf.

On je tokom rada na studiji “Jasenovac, Aušvic Balkana”, otkrio zastrašujuće podatke o mučenju žrtava u Jasenovcu. Takođe, otkrio je da su ustaše primenjivale 57 načina ubijanja žrtava, da je to svetski rekord, te da su “smrt dovele do savršenstva”.

– Jasenovac je bio imperija smrti. U tom logoru ubijeno je minimalno 700.000, a možda i 800.000 Srba, i oko 40.000 Jevreja. Kompleks logora Jasenovac prostirao se na 46 kvadratnih kilometara, što znači da je bio šest puta veći od Aušvica – naglašava Grajf, koji je istraživanju Jasenovca posvetio četiri godine, tokom kojih je proučio sve arhive koje postoje.

Izvor: 24sedam