Nebojša Vukanović, samoproglašeni zaštitnik boraca i obespravljenih, vješto je izbjegavao služenje vojnog roka. Pokazuju to dokumenti u posjedu magazina Faktor. Hercegovački lažni Robin Hud svojevremeno je molio i kumio da ne ide na redovno odsluženje vojnog roka. Dakle, neko ko je bježao od vojske danas se grčevito bori za prava onih, koji su imali dovoljno patriotizma u sebi i odazvali se na poziv otadžbine u najtežim trenucima za njen opstanak. Da se razumijemo, Nebojša Vukanović je imao 13 godina na početku rata, ali je, po njegovom okončanju volšebno pobjegao od služenja vojnog roka. A da je bio malo vispreniji, mogao je danas na tome dobro „politčki profitirati“, jer u Trebinju, oni koji ga dobro poznaju, kažu da u svemu traži samo ličnu korist.
Dezerter sakrio dokaze
Obespravljeni veterani, mada, ruku na srce, mahom politički instruisani, nisu sigurno znali da su nedavno pred zgradom Narodne skupštine Republike Srpske skandirali svojevrsnom dezerteru.
Dokumenti u posjedu Faktora pokazuju da je Nebojša Vukanović još 1999.godine regrutovan i označen kao sposoban za služenje vojnog roka.
Moglo bi se reći i da je imao sreće te je dobio saobraćajnu službu što je nekad bio san svakog regruta.
Međutim, sve to nije bilo dovoljno da se uputi na redovno služenje vojnog roka, po ugledu na njegove vršnjake, čije očeve, stričeve i braću lažima uvjerava da zna u kakvom se oni položaju nalaze.
A ne zna, jer ni pušku ni u miru nosio nije, što mu je bila dobitna kombinacija za gostovanje na muslimanskim televizijama, gdje zdušno zagovara “bratstvo i jedinstvo”, ali po kojem su Srbi uvijek “loši momci”.
Prokockao istorijsku šansu
Papiri pokazuju vojnog bjegunca sve od 1999. pa do 2005. godine, da bi na kraju odgodio svetu dužnost svakog srpskog patroite – da služi državi.
Dokumenata u posjedu Faktora potvrđuju da je Nebojša Vukanović dobio poziv za odsluženje vojnog roka u januaru 2005. godine.
Ispostaviće se da je to posljednja generacija mladih vojnika kojoj je bio upućen poziv na odsluženju vojnog roka.
Sjećate te se, to je ona generacija koja se u Kasarni na Manjači zaklela na vjernost Republici Srpskoj, a ne BiH, kako je pisalo u tekstu zakletve.
E baš među njima je mogao biti i Nebojša Vukanović i tako danas reći da se, ipak, na taj način, borio za Republiku Srpsku.
Ali nije i to se može svrstati u kategoriju dezerterstva.
Zato Nebojša Vukanović laže kada danas kaže da brani prava onih, koji su trunuli u rovovima, dok sakriva istinu da ni u miru, bar na nekoliko mjeseci nije osjetio šta znači biti – vojnik.
IZDAO SABORCE
Vukanović je u februaru 2005. godine tadašnjem Ministarstvu odbrane Republike Srpske pisao zahtjev, a ne molbu, da mu se odgodi odsluženje vojnog roka.
U jednoj rečenici, ipak, moli za odgodu odsluženja vojnog roka u martovskoj klasi jer, pazite sad, još nije diplomirao.
Dakle, imao je preča posla od države?!
U Crnoj Gori se bavio istorijom i privatnim biznisom!
E, taj Nebojša Vukanović je danas bi da bude borac iznad boraca, čovjek koji je iznevjerio sve svoje saborce.
U narodu za takve imaju samo jednu riječ – izdajnik!
DNO
Da je Vukanović denuncijant znaju to dobro na Ozrenu, kao i Vidomir Parežanin, koji poštuje Pokret za pravdu i red, a koji u suštini ne postoji, jer je to, kako je i sam rekao, društvo jednog lica.
Nebojša Vukanović ostao je sam i bez podrške opozicije jer je mislio samo na sebe.
Tako je bilo i 2005.godine, kada mu je bilo važnije šetkanje po Crnoj Gori od Republike Srpske.
Mogao je biti dio istorije, kao zadnja klasa onih koji su stali kraj slavnih vojnih zastava Republike Srpske.
Ovako, ostaje mu samo da bude upamćen kao neko ko je u politici bio potpuni karijerist.
Na kratke staze, jer su ga svi brzo „pročitali”. Istorija, zna on to dobro, ima posebno poglavlje za takve.
Pod uslovom da ih neko zapamti. Kod Vukanovića su te šanse sve manje.
