Povodom kanonizacije dječaka Slobodana Stojanovića iz zvorničke Kamenice, oglasio se Njegova svetost patrijarh srpski Porfirije.
Sveti novomučeniče Slobodane moli Boga za nas. U Hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači kod Zvornika služena je sveta liturgija povodom kanonizacije dvanaestogodišnjeg Slobodana Stojanovića iz zvorničke Кamenice, koji je mučenički ubijen 27. jula 1992. godine, objavljeno je na Tviteru patrijarha Porfirija.
*Свети новомучениче Слободане моли Бога за нас.*
_*У Храму Светог ђакона Авакума у Дрињачи код Зворника служена је света литургија поводом канонизације дванаестогодишњег Слободана Стојановића из зворничке Каменице, који је мученички убијен 27. јула 1992. године.* pic.twitter.com/Z2s9Cz7Dkx
U hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači danas je služena sveta liturgija povodom kanonizacije dječaka Slobodana Stojanovića iz zvorničke Kamenice, koji je mučenički ubijen u Odbrambeno-otadžbinskom ratu, te protojerejima Milanu Petkoviću i Timotiju Popoviću, stradalim od ustaške ruke u Drugom svjetskom ratu.
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve (SPC) na redovnom majskom zasijedanju proglasio je novomučenicima Slobodana Stojanovića, te protojereje Milana Petkovića i Timotiju Popovića.
Sveštenik hrama Svetog đakona Avakuma u Drinjači Marko Danojlović rekao je nakon liturgije da je novomučenik Slobodan (12) simbol sve djece ovog svijeta, kao što su Dara iz Jasenovca, Milica Rakić i Jevrejka Ana Frank mučenički simboli sve djece ovog svijeta.
Zapitavši da li srpska djeca mogu biti simboli stradanja ovog svijeta, sveštenik Danojlović je rekao da je Slobodan raširenih ruku pošao u svoje selo Kamenicu da odveže psa sa lanca i ne znavši za zlobu jer je još bio dijete, potrčao prema komšijama muslimanima, koji su ga mučenički ubili.
– Ali, ne može dijete nekog drugog imena da bude veće od Slobodana. Po čemu se vaga, koji je kantar, koji su to tegovi. Niko u svijetu nema pravo da vaga žrtve, samo Gospod Bog, ali ne smiju neke žrtve biti veće od drugih – rekao je Danojlović.
Prema njegovim riječima, Sveti arhijerejski sabor na čelu sa Njegovom svetosti patrijarhom srpskim Porfirijem, zahvaljujući njegovom preosveštenstvu episkopu zvorničko-tuzlanskom Fotiju, donijeli su odluku, da kao jedne od svetih novomučenika Eparhije zvorničko-tuzlanske uvrste Slobodana i protojereje ove parohije Milana Petkovića i Timotija Popovića i još mnoge druge širom ove eparhije koji su krvlju svojom natopili ovu zemlju kojom se danas hodi.
Predsjednik Gradske organizacije porodica poginulih i zarobljenih boraca i nestalih civila Zvornik Milivoje Marković rekao je novinarima da je ovo dan kada se sjeća na nevino ubijenog Slobodana, ali i dan kada njegova ikona stoji u hramu u Drinjači, opominjujući da djeca nisu ta nad kojima monstrumi mogu da se iživljavaju i ubijaju nevine duše.
On je dodao da će boračke organizacije proistekle iz Odbramebno-otadžbinskog rata i dalje raditi na tome da se novomučeniku Slobodanu Kamničkom podigne spomen-obilježje u Zvorniku.
Ističući da je pravda za stradalu srpsku djecu još nedostižna i pored dokazanih zločina, Marković je rekao da je ubica dječaka Slobodana presuđen minimalnom kaznom i pored dokazanog zločina.
– Sudstvo BiH je pod nečijom ingerencijom i kontrolom što dokazuju drastično velike kazne kad se presuđuje srpskim borcima, dok drugoj, bošnjačkoj strani i pored dokazanih zločina izriču se minimalne kazne. Nažalost takvo nam je pravosuđe u BiH – rekao je Marković.
Nakon liturgije prelomljen je slavski kolač Svetom novomučeniku Slobodanu, ali i svim novomučenicima Eparhije zvorničko-tuzlanske, a potom položeno cvijeće na grob Slobodana Stojanovića, novomučenika Kameničkog.
U hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači od danas stoje ikone novomučenika Slobodana Kameničkog i svih novomučenika parohije drinjačke.
Dječak Slobodan Stojanović (12) ubijen je u Kamenici kod Zvornika 27. jula 1992. godine kada se u selo vratio po psa. Ubila ga je pripadnik takozvane armije BiH Elfeta Veseli. Slobodanovo tijelo pronađeno je u junu 1993. godine u masovnoj grobnici kod Jošanice.
Prema patologu Zoranu Stankoviću, na dječaku su konstatovane brojne i smrtonosne povrede na glavi i tijelu nanesene tokom života i poslije smrti. Odsječeno mu je uvo, a oštrim predmetom nanesene posjekotine na stomaku, dok mu je u sljepoočnicu iz blizine ispaljen metak.
