Od opozicionih predstavnika u skupštinskoj sali, danas su bili samo poslanici SPS-a Goran Selak i Nebojša Vukanović. SDS i PDP odlučili su da ne dođu. U sali nije bilo ni poslanika DNS-a.
I dok tvrde da ne podržavaju Dodikov veto, mnogi pitaju – kako uvijek nađu razlog da ne dođu i to baš onda kada se raspravlja o pitanjima važnim za Republiku Srpsku. Pitaju – da li je strategija SDS-a i PDP-a – izbjeći glasanje po svaku cijenu i da li se to dovodi u vezu sa uticajem pojedinih ambasada?
Umjesto da su ušli u salu, glasali ZA ili PROTIV, ili bili SUZDRŽANI, poslanici opozicije, poslednjih godina, kada se treba jasno izjasniti o pitanjima važni za Republiku Srpsku, biraju strategiju da ili ne dođu, ili izađu iz sale u vrijeme glasanja ili naprave incident zbog kojih rukovodstvo traži da budu udaljeni sa sjednice. Devet dana čekalo se da li će opozicija ući u skupštinsku salu i raspravljati o agremanu i Rezoluciji njemačkog Bundestaga. Tek, pred početak zasjedanja, u stranačkim prostorijama, pred novinarima Mirko Šarović.
– Ove dvije stranke SDS i PDP odlučile su da danas ne prisustvuju zasijedanju – rekao je Šarović.
Bolji poznavaoci političkih dešavanja kažu da danas nisu došli na sjednicu da bi izbjegli da se izjasne o Rezoluciji njemačkog Bundestaga, koja ruši Republiku Srpsku i za koju kažu da je izlobirana u Sarajvu. Nikola Špirić naglašava da se na ovom primjeru vidi da se u Srpskoj zagovaraju dvije politike.
– Јedna koju vodi SNSD na čelu sa Miloradom Dodikom to jeste da se Banjaluka pita a SDS i PDP žele da Sarajevo odlučuje. Ono što je teže od toga što ne možemo da dođemo do jedinstva radi izbjegavanja opozicije da dođe u Narodnu skupštinu i iznese svoj stav, da se oni na indirektan način nide kao poželjni partneri u realizaciji Deklaracije Bundestaga šaljući poruku da su oni poželjni partneri za realizaciju te Deklaracije i političkom Sarajevu i međunarodnoj zajednici – rekao je potpredsjendik SNSD-a Nikola Špirić.
Naši sagovornici ističu da je riječ o stavljanju ličnih, ispred nacionalih interesa predstavnika opozicije jer se, kako navode, na svakoj od sjednica govorilo o zaštiti Republike Srpske i njenih građana.
– Bez zaštite nacionalnog interesa nema Republike Srpske i to lideri i političari koji en razumiju oni ne treba da se bave politikom ili svjesno nanose štetu Republici Srpskoj – naveo je profesor univerziteta u Istočnom Sarajevu Drago Vuković.
– Uticaj stranog faktora koji ne radi na dobrobit Republike Srpske, nego nastoji da je derogira, razvlasti i jednostavno učini praznom ljušturom jeste ono što je prisutno u našem političkom životu pa i u Narodnoj skupštini Republike Srpske. Milorad Dodik je pokazao po ko zna koji put da bez obzira koliko bili jaki politički ili ekonomski oni koji čine da devastiraju Republiku Srpsku da je kadar da se suprotstavi ne štedeći se i prihvatajući svaki rizik – izjavio je dekan Fakulteta bezbjednosnih nauka Predrag Ćeranić.
I građani PDP-u i SDS-u poručuju da su trebali ući u skupštinsku salu i reći jasno šta misle.
A oni koji su radili u diplomatiji, kažu, da im apsolutno nije jasan stav SDS-a i PDP-a kada kažu da su važni diplomatski odnosi sa Njemačkom, a istovremeno napadaju Milorada Dodika zbog susreta sa hrvatskim predsejdnikom Zoranom Milanovićem. Ovakav selektivan pristup govori, kažu, da ga SDS i PDP koriste za dnevno političke svrhe, a ne da je to njihova konzistenta politika. Šaroviću poručuju i da zasjedanje skupštine neće uticati na ekonomske odnose sa Njemačkom.
– Konstantno se proteže vijest u javnosti da će doći do nekakvih pomjeranja na ekonomskom planu. Neće doći zato što ta situacija nije uopšte komplikovana koliko se predstavlja u javnosti da je takva. U kontekstu odnosa, prvenstveno s predsjednikom Milanovićem i sa Hrvatskom, ja mislim da je jako dobro da je Hrvatska prepoznala potrebu većeg angažmana unutar BiH – smatra bivši generalni konzul BiH u Frankfurtu Lučiano Kaluža.
Šta SDS i PDP misle o Rezoluciji Bundestaga, vojnoj neutralnosti kada je riječ o sukobima u Ukrajini, sankcijama Rusiji, vraćanju oduzetih nadležnosti, neće biti zabilježeno u skupštinskim stenogramima, jer kad je tamo odlučivano o ovim pitanjima, njih nije bilo.
