Evropski sud za ljudska prava sudi po svojim normama, a ne po pravnim normama iz Evropske konvencije o ljudskim pravima, istakao je profesor ustavnog prava Milan Blagojević.
Tekst profesora Blagojevića prenosimo u cijelosti:
U stavu 74 jučerašnje presude u predmetu Kovačević protiv BiH, Evropski sud za ljudska prava kaže:
“74. Even if a system of ethnic representation is maintained in some form, it…should include ethnic representation from the ENTIRE territory of the State “.
U prevodu, Sud ovim izlazi iz okvira svoje nadležnosti, stvarajući citiranim riječima svoju normu, kakva ne postoji u Evropskoj konvenciji o ljudskim pravima, kazavši da:
“Čak i ako se sistem etničkog predstavljanja održava u određenoj formi, on treba da uključi etničko predstavljanje sa cijele teritorije države (misli se na BiH)”.
I to je upravo norma Suda, kakve nema u Evropskoj konvenciji o ljudskim pravima, kojom šest sudija, a ne Evropska konvencija, u stvari traže da se kod izbora srpskog člana Predsjedništva, a posljedično tome i kod izbora pet srpskih delegata u Dom naroda, izbori ne obavljaju unutar Republike Srpske kao posebne izborne jedinice, već da BiH treba biti jedna izborna jedinica, tj. da za te srpske članove glasaju i glasači u Federaciji.
To je ključni detalj u jučerašnjoj presudi Evropskog suda za ljudska prava.
Indikativno je da je u donošenju takve presude, suprotne normama iz Evropske konvencije, učestvovao i sudija tog suda Faris Vehabović, koji je za nju glasao. A Vehabović je prije četiri godine, kada je takođe bio sudija tog suda, izjavio, kako su prenijele Nezavisne novine od 24.1.2019. godine, “da svaki građanin BiH ima pravo da pokrene proceduru pred Evropskim sudom za ljudska prava ukoliko smatra da mu je uskraćeno neko pravo, pa i onda kada je u pitanju naziv entiteta”.
Drugim riječima, Vehabović je tada, iako je sudija Evropskog suda, učinio nešto što je istinski savjet i poziv, što sudija ne bi smio činiti jer bi on u tom slučaju sudio po apelacijama napisanim na taj njegov savjet, da se pred Evropskim sudom za ljudska prava negira i sami naziv Republike Srpske, iako je taj naziv priznat Dejtonskim mirovnim sporazumom i propisan Ustavom BiH.
Zato ne treba da čudi zašto je Vehabović kao sudija glasao i za jučerašnju presudu Evropskog suda, uprkos tome što ta presuda nema osnova u Evropskoj konvenciji o ljudskim pravima.
