Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici danas obilježavaju dan Svetih mučenika Evstratija, Aksentija, Evgenija, Mardarija i Oresta.
Ovih pet hrabrih muževa zasijaše kao pet sjajnih zvijezda u crno vrijeme hristobornih careva Dioklecijana i Maksimijana.
Evstratije sveti je bio rimski vojvoda u gradu Satalionu, Evgenije mu je bio drug u vojsci, Orest je bio ugledan vojnik, Aksentije sveštenik, a Mardarije prost građanin i zemljak Evstratijev, obojica iz grada Aravrakina. Carski namjesnici Lisije i Agrikola mučiše najprije Aksentija kao sveštenika.
Videći nevino stradanje hrišćana, Evstratije se sam prijavi Lisiju i izjavi, da je hrišćanin. Za vrijeme mučenja Evstratijeva stupi Evgenije pred sudiju i uzviknu: “Lisije, i ja sam hrišćanin”.
A kada Evstratija provođahu sa ostalim mučenicima kroz grad Aravrakin, vide ih Mardarije sa krova svoje kuće, oprosti se sa ženom i dvoje nejake djece, i pojuri za njima vičući mučiteljima u lice: “I ja sam hrišćanin kao i gospodin moj Evstratije”.
A svetom Orestu ispade krst iz njedara, kada streljaše nišan pred Lisijem, po čemu ga Lisije pozna da je hrišćanin, što i sam Orest otvoreno ispovijedi. Beše Orest mlad i krasan vojnik, i rastom nadvišavaše sve ostale vojnike. Aksentije bi posječen, Evgenije i Mardarije skončaše u mukama, Orest izdahnu na usijanom gvožđu, a Evstratije u peći ognjenoj. Pred smrt pričesti svetog Evstratija u tamnici sveti Vlasije. Mošti njihove docnije su prenijete u Carigrad i sahranjene u crkvi njihovog imena – Svetih Petočislenika. U toj crkvi njih su viđali žive, a sveti Orest javio se i svetom Dimitriju Rostovskom. Od svetog Evstratija ostala je krasna molitva koja se čita na subotnoj polunoćnici: Veličaja veličaju tja Gospodi, piše Kurir.
Tropar
Sveti mučenici Evstratije, Aksentije, Evgenije, Mardarije i Orest (glas 4): Mučenici Tvoji Gospode, u stradanju svome su primili nepropadljivi vijenac, od Tebe Boga našega, jer imajući pomoć Tvoju mučitelje pobijediše, a razoriše i nemoćnu drskost demona: Njihovim molitvama spasi duše naše.
