Časovničarstvo je zanat koji odlazi u zaborav. U Prijedoru živi zahvaljujući nekolicini zanatlija, među kojima je i Igor Bakaj.
Јedini časovničar u gradu na Sani popravlja budilnike i vekerice i ne da vremenu da mu otme zanat.
Kao dječak, na ljetnom raspustu, odlazio je kod oca i već tada učio zanat časovničara. Radnja, koja je otvorena 1985. godine radi i danas.Zahvaljujući Igorovoj volji i upornosti porodična tradicija i zanat nisu se ugasili.
– Prvo što mi je dao da radim to je bilo rastavljanje vekerica, jer tad u to vrijeme je bilo dosta tih vekerica, i od toga sam krenuo. Kasnije kad sam to savladao onda sam krenuo ručne i tako je sve počelo – rekao je Bakaj.
Igor popravlja satove 18 godina. Ljudi dolaze iz svih krajeva. Dnevno, u prosjeku, radnju posjeti više od 30 mušterija i godinama se vraćaju.
