Srpska pravoslavna crkva i vjernici sutra proslavljaju svetog Prokopija, jednog od ognjenih svetaca. Njegov dan se svetkuje kao jedan od 18 “zaprečitih” dana u godini kada se odlažu svi teži i važniji poslovi.
U pojedinim srpskim krajevima sutrašnji dan se posebno praznuje radi zdravlja djece.
Prokopije je krsna slava pojedinih porodica, a kamenoresci i rudari praznovali su ovaj dan kao slavu svojih zanata. Na Svetog Prokopija izbjegavaju se svađe i psovanje.
Na Svetog Prokopija se strogo zabranjuje kupanje u rijeci, a ne valja ni kopati, ni sahranjivati ljude.
Mučenički život
Sveti Prokopije potiče iz Jerusalima. Ime mu je bilo Neanije. Kada je porastao, vidio ga je car Dioklecijan i toliko ga je zavolio da ga je odmah uzeo u svoj dvor, gdje je bio pri njegovoj vojsi. Kada je Dioklecijan odlučio da progoni hrišćane, poslao je Neanija u Aleksandriju s jednim vojnim odredom i naredio im da zatru tamošnje hrišćane.
Na tom putu jedne noći dogodio se jak zemljotres i Neanije je čuo Božiji glas. Taj doživljaj potpuno je obrnuo i promijenio život vojvode Neanija. Tražio je da mu naprave onakav krst kakav je video.
Umjesto da krene na hrišćane, on je s vojskom ipak krenuo protiv Agarjana, i kao pobjednik ušao u Jerusalim gdje je majci rekao da je sada hrišćanin.
Nakon toga, mučen je i bačen u tamnicu gdje mu se opet javio Hrist koji ga je krstio i dao mu ime Prokopije. Javno je ispovedio svoju vjeru, znajući da će biti pogubljen. Upokojio je se 303. godine.
U Nišu je prije Nemanjića postojao manastir Svetog Prokopija, u kom se čuvala ruka svetitelja. Svetinja je kasnije, kad su Turci zauzeli Niš, prenijeta u Prokuplje, koje je i dobilo ime po ovom mučeniku. Sudbina moštiju nije poznata od 18. vijeka.
