Tišina u šumi, miris tamjana i hiljade ruku koje se sklapaju u molitvi. Približava se dan kada se Tumane pretvaraju u srce duhovne nade – dan kada se presvlače mošti Svetog Zosima Tumanskog.
Dok liturgijska zvona najavljuju svetkovinu, iz svih krajeva Srbije, ali i regiona, ljudi dolaze pješke, autobusima, u tišini ili sa suzama u očima. Neki nose hljeb i vino. Drugi – majice svojih bližnjih, ispisana imena djece, nalaze sa dijagnozama. Svi sa istom molbom u duši: da ih Sveti Zosim vidi. Da ih dotakne. Da im pomogne.
Njegovo ime tiho izgovaraju hiljade ljudi svakog dana. Vjernici donose molitve, nade, imena bližnjih i majice bolesnih – sve u nadi da će Sveti Zosim Tumanski još jednom učiniti ono što je radio tokom celog života: pomoći na mjestu svog počivališta u manastiru Tumane.
Monah u šumi – i svetac među narodom
A ko je bio ovaj sveti monah? Sveti Zosim Tumanski živio je u XIV vijeku, u vrijeme kada su svetitelji često birali usamljenički život daleko od svijeta. Tako je i on napustio sve što je imao i povukao se u gustu šumu kraj rijeke Tumane, nedaleko od Golupca, gdje je započeo tihovanje – svakodnevnu molitvu, post i potpuno predanje Bogu.
nemoćne, i primao svakoga ko bi pokucao na vrata njegove kelije. Vremenom, ljudi su počeli da se okupljaju oko njegove molitve, i tako je nastao manastir Tumane.
Od isposnika do svetitelja
Zosim nije tražio slavu. Njegova sveta jednostavnost i pokornost Božijoj volji ostavili su dubok trag. Poslije njegove smrti, vjernici su nastavili da dolaze – i da se mole pored njegovih moštiju, koje su vijekovima ostale netaknute zubom vremena, kao svjedočanstvo o svetosti njegovog života.
Srpska pravoslavna crkva ga je proglasila svetiteljem, a narod ga zove – Čudotvorcem.
Vjeruje se da se iscjeljenja kod moštiju Svetog Zosima dešavaju svakodnevno. Vjernici iz cijele Srbije donose majice oboljelih, ispisuju imena svojih najmilijih, prinose darove i učestvuju u molitvama.
Mnoga svjedočenja govore o izlječenjima od teških bolesti, ali i o unutrašnjem miru, duševnoj snazi i vjeri koja se budi u čovjeku kad dodirne staklo ispod kog počiva svetitelj.
Značenje Zosimovog kulta danas
U vremenu kada se ljudi sve više osjećaju izgubljeno, a zdravlje često izmakne iz ruku ljekara, Tumane i Sveti Zosim postaju duhovno utočište. Ne samo zbog iscjeljenja – već i zbog osjećaja da niste sami. Da ste viđeni, saslušani, prihvaćeni.
Mošti Svetog Zosima redovno se presvlače, a njegov kult sve više raste. Svake godine hiljade ljudi dolazi 1. juna na dan njegovog duhovnog praznika – dan kada molitva dobije glas hiljada.
Sveti Jakov Tumanski – drugi svetitelj Tumana
Pored Svetog Zosima, u manastiru Tumane počivaju i mošti Svetog Jakova Tumanskog, savremenijeg svetitelja, koji je bio iguman ovog manastira i upamćen kao čudotvorac novijeg doba.
Njegov praznik se obilježava 20. oktobra, kada se obavlja presvlačenje njegovih moštiju – uz posebno duhovno slavlje, jer je veliki broj vjernika svjedočio o isceljenjima i duhovnim utjehama nakon molitve pred njegovim moštima.
Za razliku od Svetog Zosima, koji je bio isposnik i podvižnik, Sveti Jakov je bio pastir naroda – duhovni otac koji je brinuo o svakodnevici manastira i dušama onih koji su dolazili po pomoć, prenosi Ona.rs.
