Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici danas obilježavaju Svetog sveštenomučenika Antima.
Rođen je u Nikomidiji i od djetinjstva je vaspitan kao pravi hrišćanin.
” Tijelo njegovo bješe umrtvljeno, duh smiren, zavist iskorijenjena, gnjev ukroćen, ljenost prognana; … imaše ljubav k svima, mir sa svima; blagorazumnost posred sviju, revnost prema slavi Božjoj, javnu svima”.
Nije čudo što je čovjek sa takvim vrlinama bio postavljen za episkopa.
Antim sveti episkovao je u Nikomidiji u vrijeme ljutog gonjenja hrišćana pod opakim carevima Dioklecijanom i Maksimijanom. Naročito u Nikomidiji hrišćani su bili progonjeni.
Jedne godine je u jednom hramu spaljeno 20.000 mučenika. To se desilo u vrijeme Antimova arhijerejstva. Ali, to je bio tek početak gonjenja, a mnogi hrišćani bačeni su u tamnicu i čuvani tu za muke i smrt.
Antim se zatim povukao u jedno selo, Omanu, ali ne da bi utekao od smrti, nego da bi mogao da hrabri svoju pastvu u podvigu mučeništva, da niko od straha ne otpadne. Jedno njegovo pismo hrišćanima u tamnici bilo je uhvaćeno i predato caru Maksimijanu.
Car posla 20 vojnika da nađu i dovedu Antima. Sijedi starac izađe u susret vojnicima, uvede ih u dom i ugosti, pa tek onda reče da je on Antim, koga oni traže. Oduševljeni vojnici dobrotom Antimovom predlagahu mu da se skrije, a oni će reći caru da ga nisu mogli naći.
Ali, Antim odgovori da on to ne smije dozvoliti i pođe sa vojnicima. Usput, svi vojnici povjerovaše u Hrista, a Antim ih je i krstio. Izveden pred cara Antim bi dugo i ljuto mučen, i najzad sjekirom posječen, prenosi Telegraf.
