Srpska pravoslavna crkva sutra slavi praznik posvećen Obnovljenju hrama Svetog velikomučenika Georgija, u narodu poznatiji kao Đurđic.
Sveti Georgije je pogubljen 303. godine zato što je, kao Hristov vojnik, odbio poslušnost caru Dioklecijanu, velikom progonitelju hrišćana, kada je izjavio da se ne plaši da umre za svoju vjeru.
Ovaj svetac je veoma poštovan u našem narodu.
Slavi se dva puta godišnje – 16. novembra po novom kalendaru, kao Đurđic, praznik prenosa moštiju svetitelja u Palestinu i polaganja u velelepni, njemu posvećeni hram, i 6. maja kao Đurđevdan, dan smrti Svetog Georgija, velikomučenika i borca za hrišćanstvo.
U umjetnosti se često prikazuje kako ubija zmaja, odnosno aždaju.
Ovog dana praznuje se i prenos moštiju svetog Georgija iz Nikomidije u Lidu Palestinsku, gdje je postradao u vrijeme cara Dioklecijana.
Prije nego što je preminuo, sveti Gergije je zamolio svog slugu da mu tijelo odnese u Palestinu, odakle mu je bila majka rodom i gdje je imao veliko imanje koje je razdao siromasima, a sluga je tako i uradio.
U vrijeme cara Konstantina Velikog u Lidi su pobožni hrišćani podigli divan hram posvećen svetom Georgiju, a prilikom osvećenja toga hrama u njega su prenesene svetiteljeve mošti.
Đurđic je krsna slava brojnih porodica.
Prema narodnom vjerovanju, zima dolazi sa Đurđicem, a odlazi sa Đurđevdanom.
