Imućni zagrebački mesar Mihajlo Zec ubijen je kada je pokušao da pobjegne iz svoje kuće a njegovu suprugu i maloljetnu ćerku ubice su odvele do planinarskog skloništa.
Prije 34 godine, u noći sa 7. na 8. decembar 1991, pripadnici rezervne jedinice MUP-a Hrvatske, kojom je komandovao Tomislav Merčep, ubili su srpsku porodicu Zec – Mihajla, njegovu suprugu Mariju i njihovu ćerku Aleksandru, koja je tada imala svega 12 godina.
Imućni zagrebački mesar Mihajlo Zec ubijen je kada je pokušao da pobjegne iz svoje kuće na Trešnjevci u koju su oko 23 sata upale naoružane osobe, a njegovu suprugu i maloljetnu ćerku ubice su odvele do planinarskog skloništa doma Adolfovac na Sljemenu i tamo ih pogubili. Nakon ubistva, mrtva tela su prekrili smećem.
“Ubili ste mi tatu! Nemojte mi ubiti i mamu!”, bile su posljednje riječi 12-godišnje Aleksandre Zec.
Nekoliko dana poslije likvidacije, njihova beživotna tijela pronašao je Marijin brat Zlatko Mesić, i sam pripadnik MUP-a Hrvatske. Aleksandrina sestra Gordana i brat Dušan uspjeli su da prežive, jer su se posakrivali po kući i tako promakli ubicama.
Nedugo nakon što je policija pronašla tijela, uhapšeni su pripadnici Merčepove jedinice – Munib Suljić, Igor Mikola, Siniša Rimac, Nebojša Hodak i Snežana Živanović – od kojih su neki pred istražnim sudijom priznali ubistva, ali na suđenju je utvrđeno da pred istražnim sudijom nisu imali advokata, što su po zakonu za toliko teško djelo morali da imaju, pa su njihovi raniji iskazi odbačeni i na kraju su oslobođeni.
Pravosuđe nije procesuiralo počinioce zločina, a isplata jednokratne novčane pomoći Dušanu i Gordani Zec 30. aprila 2004. ostala je jedini čin podrške preživjelima.
Naime, hrvatska vlada je, pod pritiskom međunarodne zajednice, u aprilu 2004. godine, donijela odluku da djeci ubijenih Mihajla i Marije Zec, Gordani i Dušanu, dodjeli iznos od 200.000 evra, kao pomoć za podmirenje dotadašnjih troškova života, jer su kao maloljetna deca ostali bez roditelja i bez ikakvih sredstava za život.
Aleksandra, Marija i Mihajlo pokopani su u Gornjoj Dragotinji pokraj Prijedora, rodnog mjesta Mihajla Zeca.
Merčep se 2019. brčkao u banjama
Županijski sud u Zagrebu je u maju 2016. godine nepravosnažno osudio Tomislava Merčepa, tadašnjeg komadanta rezervne jedinice MUP-a RH stacionirane u Pakračkoj Poljani i na zagrebačkom velesajmu i savjetnika u istom ministarstvu, na 5 godina i 6 mjeseci zatvora, zbog toga što “nije sprečio sebi podređene da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Janje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno”, dok je iz činjeničnog opisa presude izostavljeno 20 žrtava za koje se nije moglo utvrditi ko ih je hapsio i likvidirao.
Među ubijenima su navedena i imena Mihajla, Gordane i Aleksandre Zec.
Presudom iz februara 2017. godine Vrhovni sud je preinačio prvostepenu presudu tako što mu je povećao kaznu na 7 godina zatvora, koju, umjesto u zatvorskoj ćeliji, povremeno “izdržava” u elitnoj banji Krapinske toplice, navelo je ranije Dokumentaciono informacioni centar “Veritas”.
Merčep bio je i uvažen gost na Kolindinoj inauguraciji
Tomislav Merčep 2015. je bio i uvažen gost na inauguraciji hrvatske predsjednice Kolinde Grabar-Kitarović. Merčep je umro 17. novembra 2020. godine.
