Riječ psiop (Psi-Op, psihološka operacija, na engleskom se izgovara bez slova “p”) iako tuđica, u posljednje vrijeme se uvriježila u srpskom jeziku. Psiop podrazumijeva skandal, jedan napad ili katastrofu, koja je vještački proizvedena ili je potpuno krivotvorena, kako bi se javnost prevarila. Psiopsi se ubrajaju u alate svake tajne službe. Riječ psiop je u engleskom jeziku postala učestala pod parolom “they’re psyoping us”, koja se može prevesti kao “oni nas programiraju/dresiraju/šokiraju planski”.
Cilj psiholoških operacija je da se ostvari uticaj na promjenu mišljenja i ponašanja, odnosno da se utiče na javno mnjenje određene države ili sredine. U tajnim službama, ali i oružanim snagama razvijenih zemalja, postoje specijalizovani organi i centri (PSIOP centri) koji psihološke operacije osmišljavaju i sprovode.
Za psiope su veoma važni mediji, koje oni koriste kao instrumente za plasiranje ideja koje su prethodno osmislili. Njihove tehnike su obmana, prljavi trikovi (dirty tricks), dehumanizacija i demonizacija protivnika. Dron sa zastavom Velike Albanije lansiran iznad stadiona Partizana bila je psiop operacija kojom su njeni kreatori postigli željeni efekat: promociju velikoalbanske ideje, homogenizaciju albanskog naroda po osnovu te ideje u svim balkanskim državama, poniženje sistema bezbjednosti Srbije. Snimci telefonskih razgovora makedonskog premijera Gruevskog i ministara u njegovoj vladi, koje je na konferencijama za novinare prezentovao Zoran Zaev, takođe je bila psihološka operacija čija je svrha bila destabilizacija Vlade Makedonije, što bi olakšalo posao teroristima, naknadno otkrivenim i neutralisanim u Kumanovu. Kamenovanje premijera Srbije u Potočarima je još jedna u nizu psiop operacija na Zapadnom Balkanu, koji je od velikih sila određen kao poligon na kojem će se mijenjati svijest stanovništva, promijeniti demografska struktura, mijenjati granice, a sve pomoću psiholoških i crnih operacija koje se kreiraju u laboratorijama obavještajnih službi.
Kada sve to imate u vidu, onda je jasno da je afera “Snimak”, kojom se želi destabilizovati Republika Srpska, proizvedena u psiop kuhinji. Isto se može reći i za forenzički izvještaj bez zaglavlja, na kojem nema čak ni potpisa sudskog vještaka za srpski jezik, a kojim ovih dana “novi ferenzičari” nastoje da uvjere javnost Srpske da iza njega stoji ugledna forenzička ustanova, a ne manipulator koji koristi jedan od kompjuterskih programa dostupan na internetu. Zato mi ne možemo znati ko je naručio i platio “vještačenje”, koliko je to koštalo i zašto su to platili “prijatelji”. Informacije radi, forenzička ustanova Kraljevine Švedske sam odgovor na pitanje da li je bilo manipulacije sa snimkom naplaćuje 3.500 evra, a uporedna analiza glasa na snimku i provjerenih audio-uzoraka ima posebnu cijenu, i ona je nekoliko puta veća.
S obzirom na bezbjednosne izazove, rizike i prijetnje s kojima je Srpska suočena, sabornost je riječ koja je poželjna u Narodnoj skupštini, a ne bojkot, riječ kojom se rukovode poslanici koji napuštaju skupštinsku salu dok govori premijerka Srpske. Bojkot je ionako tuđica (engl. boycott – prekinuti saradnju s nekim), a ko neće brata za brata, imaće tuđina za gospodara, glasi jedna od narodnih mudrosti koju bismo u ovim vremenima morali imati na umu.
