Politički analitičar Dragomir Anđelković smatra da podrška potpredsjednika hrvatske Vlade Tomislava Karamarka banjalučkom biskupu Franji Komarici, koji je uporedio Blajburg i Banjaluku, treba da “osvijesti srpski narod u Republici Srpskoj i ujedini ga protiv onih koji mu ne misle dobro”.
Anđelković kaže da Srbi u Republici Srpskoj ne smiju dozvoliti da ih strani centri moći dijele i guraju jedne na drugih.
“Dok se mi delimo, oni koji su nas klali od 1941. do 1945. godine ponovo oštre svoje kame i svaki srpski sukob bi iskoristili za uništenje srpskog naroda”, rekao je Anđelković Srni.
On navodi da Srbi “moraju da čuvaju svoju državu – Republiku Srpsku, a da Beograd mora maksimalno da stane iza Srpske jer je to jedini način da se ona očuva”.
Govoreći o izjavi biskupa Komarice i podršci koju su mu dale hrvatske vlasti i katolički kler, Anđelković je konstatovao da “oni koji veličaju ustaštvo i nalaze se na neoustaškim pozicijama mogu sa pravom da porede Blajburg i Banjaluku, jer su iz njihovog ugla posmatranja obje stvari zločin”.
“Sa stanovišta veliko-hrvatskog šovinizma zločin je što Banjaluka nije u sastavu neke njihove Nezavisne Države Hrvatske i što taj dio srpskog prostora nije očišćen od Srba jer da nije njih to bi bilo Hrvatska. Za te neoustaše misija je da se Srbi zapadno od Drine eliminišu”, smatra Anđelković.
On navodi da je riječ o strašnoj zamjeni teza u kojoj “zločinci svoje zločine prebacuju žrtvama”.
“Srbi su žrtve ustaškog genocida, dok danas promoteri ustaštva za nekakve zločine optužuju Srbe. Oni se nikada neće upitati šta je istina”, rekao je Anđelković.
On kaže da bi svijet sa pravom trebao da se upita kako su oni koji su stvorili državu na dva genocida i koji “očevima nacije” nazivaju Ivu Pilara i Antu Starčevića mogu sada da pričaju o stradanju Hrvata u Republici Srpskoj i upoređuju Blajburg i Banjaluku.
“Sigurno da je bilo sa srpske strane pojedinačnih zločina, ali nikada nije bilo genocidne namere kakva je bila od Hrvatske i muslimana u BiH, kojim je jedini cilj da zatru Republiku Srpsku”, rekao je Anđelković.
On navodi da je poređenje događaja iz Blajburga u Drugom svjetskom ratu sa onim što se dešavalo u Banjaluci 90-tih godina 20. vijeka u istoj mjeri cinično kao poistovjećivanje zločina Jevreja nad Nijemcima sa zločinima koje su Nijemci počinili nad jevrejskim narodom.
“Reći da su Jevreji krivi zato što je neko iz nekog jevrejskog pokreta otpora ubio nekog Nemca bio bi isti paradoks kao sada kada hrvatski kler i političari govore o Srbima kao zločincima”, ocijenio je Anđelković.
Govor mržnje kome su skloni u Hrvatskoj, kaže Anđelković, u toj državi nije tako tretiran, jer se izlivi mržnje prema Srbima i svemu srpskom smatraju normalnim.
“Oni žive u sistemu de se deca od malih nogu vaspitavaju u duhu totalne netolerancije prema Srbima i oni su u tim okolnostima izgubili normalan osećaj šta je to mržnja”, rekao je Anđelković.
Kada su Srbi u pitanju, ističe Anđelković, veliki broj Hrvata, nažalost, ima odnos kakav su nacisti imali prema Jevrejima u vrijeme Holokausta.
“Sve ono što danas pričaju hrvatski političari i predstavnici crkve čist je cinizam”, smatra Anđelković.
