Boro Elčić, stanovnik Istočnog Sarajeva, profesionalno zaposlen u zajedničkim institucijama u federalnom Sarajevu, iz emisije u emisiju na BHT1, u kojoj kao “stručni saradnik” komentariše sporne detalje sa premijerligapkih utakmica, pokazuje neobjektivnost i elementarno sudijsko neznanje, obojeno pristrasnošću i ko zna kakvim sve interesima.
Doduše, nekadašnjem prosječnom sudiji Prve lige Republike Srpske iz Bratunca (!? – tamo je bio izbjegao iz svoje Ilidže) kojeg su u karijeri pratili prekidi, ali i batine od strane igrača zbog “pravednog suđenja” (bolji poznavaoci prilika se sjećaju Prnjavora) nalogodavci iz Fudbalskog saveza BiH daju instrukcije koga treba da blati, koju tezu da brani, kako da “presudi” u spornoj situaciji izabranoj ne “po pravdi” već “po nalogu”, kojeg sudiju da omalovaži, koji klub da ospori…
Još svima je u sjećanju utakmica Sarajevo – Krupa u kojoj je “pošteni” i “objektivni” Elčić sakrio masakrirajuću igru domaćina, a “prikazao” i komentarisao navodni jedanaesterac za koji je oštećen tim sa Koševa. Zanimljivo je da je u poslednje vrijeme na udaru “bosanskog oka sokolova” internacionalac iz Banjaluke Dragan Petrović.
Nakon što je u Savezu isfabrikovana priča o poznavanju engleskog jezika ovog FIFA sudije demant je stigao na seminaru arbitara Premijer lige BiH kada je Petrović bio u ulozi prevodioca Irca Alana Snodija, UEFA instruktora i dobio otvorene čestitke i pohvale. Na taj način je demantovao “namještaljku” u Sarajevu, ali oni koji su željeli da ga precrtaju sada su angažovali Boru Elčića da iz kola u kolo “udara” po jedinom sudiji iz Republike Srpske sa FIFA znakom sa “A” liste. U svoj ovoj priči ćuti i Fudbalski savez Republike Srpske umjesto da zaštiti svoje članove, u prvom redu “iskrenog” i “stručnog” Boru Elčića koji je u fudbalskom sistemu srpskog entiteta “Dejtonske zemlje”, a koji Sarajevu služi za prikazivanje “multietičnosti” jer je lobi iz centra moći našao “svog Srbina” da “udara po Srbima”.
Svako pametan i moralan bi rekao – dosta, neću više.
Čvrst karakter je ipak čudo, dar od Boga, i ne nose ga svi, već samo odabrani. Oni mekani su sa druge strane granice nauke o moralu – etike!
Biti u zajedničkim institucijama ne znači negirati Republiku Srpsku i graditi, na silu, neprirodnu Bosnu i Hercegovinu, već naprotiv, kao delagat i predstavnik srpskog naroda čuvati i braniti Republiku Srpsku argumentima i patriotizmom.
Ali, Boro Elčić više voli da čuje instrukcije iz FS BiH od pojedinaca koji ga čak i pred emisiju na BHT1 zovu i govore šta će i kako da kaže i koju spornu situaciju da izabere, prikaže se pred kamerama kao “vrsni sudijski i fudbalski znalac” i unosi dodatno nepovjerenje u ionako nepovjerljive odnose unutar fudbala u BiH i sve kao predstavnik Fudbalskog saveza Republike Srpske, koji je do prije neku godinu, bio zdravije tkivo fudbalske porodice “Zemlje tri naroda i dva entiteta”.
Oni koji poznaju Boru Elčića iz Područnog saveza Bijeljina, sudiju iz Bratunca i njegovih utakmica u Prvoj ligi Republike Srpske znaju da je njegovo predstavljanje pred kamerama BHT1 samo maska za moćnike iz FS BiH kojima nije po volji da Zrinjski bude šampion, Krupa osvoji Kup BiH, Dragan Petrović bude internacionalni sudija, a Sarajevo ne ode u Evropu…
Bez obzira što živi u Istočnom Sarajevu Boro Elčić po svemu do sada viđenom i izgovorenom, u 95 odsto slučajeva, pripada oligarhiji sa druge strane entitetske granice. To se ne zove kompleks, već podaništvo. To nije iskrenost, već obmanjivanje. To nije fudbal, već đavolja rabota!
Koga to briga u zemlji u kojoj je sve onako kako ne treba da bude, u kojoj su laž i prevara vrline, a istina i laž mane, propalice na visokim položajima, a ljudi po pravdi i čestitosti u prašini.
Kakav će nalog Boro Elčić od svojih “poslodavaca” dobiti poslije finalnog susreta Kupa BiH na Grbavici, 2. maja? Jer, utakmicu sude sve sami Srbi: Dragan Petrović (Banjaluka), Damir Lazić (Brčko), Sreten Udovičić (Prijedor), Zoran Grbić (Prijedor), Miloš Gigović (Gradiška) i Vladimir Bjelica (Istočno Sarajevo).
