U poslednjem izvještaju Stejt departmenta za 2017. godinu o aktivnostima radikalnog islama u svijetu, navodi se da se na prostoru BiH nalazi čak 21 paradžemat u kojima se okupljaju vehabije i pobornici radikalnog islamskog učenja. U ovom izvještaju stoji da ove vjerske zajednice djeluju apsolutno van okvira Islamske zajednice u Bosni i pored napora da se ove neregistrovane islamske grupe ubijede da prestanu sa svojom religioznom praksom i zvanično postanu dio sistema.
“Vesti” ekskluzivno otkivaju gdje se tačno nalaze te lokacije po BiH, ali i prenose tvrdnju stručnjaka iz oblasti bezbjednosti Dževada Galijaševića da su ovi paradžemati zapravo “ključne tačke” na “džamijskoj ruti” migranata sa Bliskog istoka koja je zapravo maska za izvlačenje džihadista, dosadašnjih vojnika Islamske države u Siriji, Iraku i Avganistanu.
– Zapad opravdano apostrofira “džamijsku rutu” kao najopasniji momenat ove godine kad je riječ o migraciji ljudi sa Bliskog istoka. Međutim, ono što ne želi da se saopšti jeste da su paradžemati u BiH već označeni punktovi za sve bivše pripadnike Islamske države i Al Kaide koji bježe iz poraženih dijelova nekadašnje Islamske države u Siriji, Iraku i Avganistanu. Postoji već jasno razrađen plan po kome su ove zajednice određene kako bi se ti islamisti zbrinuli, a zatim prebacili na “prvu liniju fronta” u Evropi. Ovo je trenutno najveća bezbjednosna prijetnja Evropi i Zapad je toga svjestan – ističe Galijašević.
Bezbjednosni, a ne vjerski problem
Galijašević ističe da problem paradžemata u BiH nije vjerski, već bezbjednosni problem.
– Islamska zajednica BiH pokušava da ove paradžemate pridobije sebi, ne zato što je tamo jasan rastući radikalni islamizam, već iz krajnje praktičnih razloga da bi pod svojom kontrolom imala upravljanje vakufima, odnosno dobrima te zajednice, ali i birala hodže. Evropa se suočava sa ozbiljnim problemom što i registrovani paradžemati predstavljaju ozbiljan bezbjednosni problem – tvrdi Galijašević.
Dobra vijest je da, kad je riječ o Republici Srpskoj, postoji samo jedna paradžematska zajednica i to “Kotorsko” kod Doboja. Ali, Galijašević upozorava da je na prostoru Srpske aktivno više desetina vehabijskih zajednica.
– Najveća koncentracija vehabija je zabilježena u Krivdića brdu, u opštini Kozarska Dubica, a zatim i u selima Urije i Vidorija, te Blagaj u opštini Novi Grad, Kozarac, Hambarine, Rakovčani, Čarakovo, Puharska i Petrovo, opština Prijedor, kao i Dubrave i Orahova u opštini Gradiška – kaže Galijašević i dodaje:
– Od ukupnog broja paradžemata u BiH s kojima je Islamska zajednica obavila razgovor, predstavnici njih 14 su potpisali Protokol i prihvatili uključenje u Zajednicu. To su: Debeljak, Salem Bajramović, Čaršija – Kakanj, Osijek, Dragulj – Vreoca, Rakovica, Briješće Brdo, Bistrik, Bakarevac, Ruinica, Borovnica, Bajvati, Mečevići, Bočinja – otkriva Galijašević.
– Vehabije su locirane i u naseljima Lišnja i Donja Mravica u opštini Prnjavor, teslićkom selu Kamenica, Novoseliji i Vrbanji kod Banjaluke, Šipragama kod Kotor Varoša, Kotorskom nedaleko od Doboja, bijeljinskom naselju Јanja, te u Lokvanjskoj Rijeci, Šepku, Zvorničkoj Kamenici u opštini Zvornik, Konjević Polju, Glogovoj i Cerskoj u opštini Bratunac, srebreničkom naselju Sućeska i u blizini sela Drum u opštini Vlasenica. Većina ovih zajednica se nalazi u blizini magistralnih puteva, koje u posljednje vrijeme asfaltiraju, a grade i nove puteve velike širine na području opština Goražde, Foča, Kalinovik, na pravcu takozvane zelene transverzale koja ih povezuje sa Sandžakom i Kosovom – navodi Galijašević.
Počelo sa mudžahedinima
Prema mišljenju Galijaševića, Bosna je postala utočište radikalnog islama isključivo zahvaljujući blagonaklonom odnosu vlasti u Sarajevu.
– Ta praksa je započeta angažovanjem mudžahedina tokom rata, ali je nastavljena i kasnije njihovim “udomljavanjem” na teritoriji BiH. Ni danas situacija nije ništa bolja jer se džihadisti koji su se borili na strani Islamske države otvoreno amnestiraju i puštaju na slobodu. Bez ikakvih problema se finansira 45 terorističkih kampova i 64 paradžemata, a sve uz pomoć pojedinih visokih funkcionera na vlasti u Sarajevu. Naoružavanje i obuka kao i propaganda baš kao i sprečavanje pranja novca za finansiranje terorizma još uvijek nisu izazvali reakciju države ni u najblažoj formi – ističe Galijašević.
Spisak paradžemata na prostoru Federacije BiH:
* Stijena
* Brezičani
* Hodžići-Kakanj
* Pobjeda-Feth
* Briješće Brdo 2
* Kasindolska
* Gornja Mahala
* Kuljani
* Bara
* Ošve
* Kaloševići
* Strnokos – Zenica
* Liješnica
* Kotorsko Donje
* Gornja Maoča
* Gornji Rahić/Dizdaruša
* Čehaje 1
* Selo Gračanica
* Stara železnička stanica Bihać
* Kula-Tuzla
* Dubnica
* Delići-Hukići
Povratak sirijskih veterana
Prema bezbjednosnim podacima, u BiH se posljednjih nekoliko godina vratio najznačajniji broj nekadašnjih komandanata Mudžahedinske šure, Al Kaide, Islamske države i Muslimanskog bratstva.
– Prvo je došao “otac bosanskog vehabizma” Imad Al Misri Faragala Ahmed zvani Eslam Durmo – jedan od organizatora terorističkog napada u Luksoru kada je ubijeno na desetine zapadnih turista. Zatim su iz američke baze u Guantanamu u BiH stigla petorica pripadnika tzv. Alžirske grupe: Omar Boudela Hadž, Muhamed Nehle, Muhamed Ait Idr, Lakhdar Boumedijen i Saber Lahmar Labar. U BiH je takođe vraćen i Tarek Mahmod Ahmad al Salah, najveći Al Kaidin stručnjak za specijalne eksplozive učesnik Tarnak farm kampa za obuku terorista na upravljanju minsko-eksplozivnim sredstvima – navodi samo neke od radikalnih islamista Dževad Galijašević.
Ni vojska ne sme da priviri
Komentarišući posljednji izvještaj Stejt departmenta, ministar bezbjednosti BiH Dragan Mektić kazao je da ne postoji zakonska mogućnost da paradžemati budu ukinuti na silu, ali da, za razliku od prethodnih godina, više nema onih vjerskih zajednica koji su praktično bile eksteritorijalne i u koje niko nije mogao da uđe bez legitimisanja od njihovih stanovnika.
– Toga više nema i nećemo dozvoliti ni da bude – rekao je Mektić.
Međutim, Dževad Galijašević kaže da to nije tačno.
– Mektić izgleda nije dobro obaviješten. U Bosni i dalje postoje paradžemanti koji su zapravo kalifatske neosvojive tvrđave i za policiju i za vojsku. Takva situacija je i dalje i u Gornjoj Maoči, i u Dubnici odakle je ubica policajca u Zvorniku, ali i mnogim zabačenim planinskim selima do kojih vodi samo jedan put. Tamo je moguće ući isključivo na osnovu dozvole verskih vođa tih zajednica – tvrdi Galijašević.
Potpisali Protokol
Galijašević otkriva da je na osnovu informacija prikupljenih u toku sprovođenja instrukcije Rijaseta Islamske zajednice BiH, obavljen razgovor sa 38 grupa paradžemata, ali nijedan nije registrovan na teritoriji Banjalučkog i Goraždanskog muftijstva.
