Jedino rješenje za trenutno stanje u Fudbalskom klubu Rudar Prijedor – Zdravko Mamić! Vispreni Hercegovac se trenutno nalazi u Međugorju bježeći od nepravde i krvoločnih progonitelja koji ne praštaju uspjeh, ali u prenesenom značenje prijedorskom prvoligašu je potreban čovjek od autoriteta, znanja i zvanja.
Nažalost, u Gradu na Sani, već godinama takvog nema. Ili možda ima, samo su ga prepotentni mediokritetski skorojevići, koji su izašli na površinu u bremenitom vremenu, sa svojim ljudima, gurnuli u zapećak. Iz ljubomore, pakosti i zavisti. Jer trenutno stanje u klubu slavne tradicije i prošlosti koje traju 91 godinu je dotakao organizaciono dno, strmoglavo juri u bezdan iz koje povratka nema.
To je najbolje potvrdila i slika sa subotnjeg krajiškog derbija protiv banjalučkog Borca kada je u svečanoj loži Gradskog stadiona domaćina predstavljao sekretar Veljko Janjetović (formalno-neformalno u ostavci) i Miran Kolar (“ministar” bez portfelja), a Upravni odbor gostiju bio je gotovo kompletan, predvođen predsjednikom Vicom Zeljkovićem. Tuga, jad i čemer da grad od 100.000 stanovnika ne može da nađe kvalitetne ljude za Upravni odbor uzornog kolektiva koji je svojevrsni zaštitni znak i simbol otpora podgrmečko-potkozarskog kraja.
Pametni su odavno pobjegli sa Gradskog stadiona u Prijedoru, od nekada najposjećenijeg kluba došlo se do nekoliko stotina najupornijih. Narod se može varati, ali ne i prevariti. Uvijek dođe dan kada slijep progleda, a onda daleko vidi!
I dok sponzori FK Rudar Prijedor “pregovaraju” oko budeće organizacione šeme, a jedan od prijedloga koji je uputio RŽR “Ljubija” jeste da se nađe fudbalsko, a ne rješenje po “sponzorskom ključu” tropariteta, zeleno-crni fudbaleri takmičenje u Ligi za prvaka igraju sve teže i počeli su da klecaju. Negativna atmosfera sa organizacionih struktura kluba prenijela se i na takmičarski sektor.
Sve je to razumljivo jer Rudar Prijedor nema ni predsjendika UO ni prvog čovjeka Skupštine, potpredsjednik najvišeg klupskog tijela Zdravko Ostojić ne zakazuje vanrednu sjednicu, preostala dva člana uprave ne dolaze na stadion, bar ne u svečanu ložu, ponekad se pojave diskretno na istoku… Sve to pomalo liči na opšti haos i javašluk.
A prije nešto manje od godinu dana, na posljednjoj sjednici Skupštine koja je održana u Rudničkoj direkciji direktor jednog od sponzora RŽR “Ljubije” Stanko Vujković dao je jasan, nedvosmislen i jedino ispravan prijedlog u ovoj situaciji – da se klub vrati isključivo u sportske okvire, da ga vode sportisti, iskusni bivši fudbaleri i ljudi od fudbalskog autoriteta, a priučene “poslovođe” kadrovske politike koje su u prošlosti jeftino potrišile gomilu ljudi, ne dozvoljavajući da se rasplodi bogata fudbalska njiva.
Kao čovjek bogatog fudbalskog iskustva, maher u situacijama koje zahtijevaju i određenu akrobatiku, ali i autoritativan kadar Stanko Vujković došao je u ulogu u kojoj je bio nekada njegov mentor Ranko Cvijić, istaknuti fudbalski poslenik, čovjek od ogromnog značaja i autoriteta, bivši član izvršnih odbora fudbalskih saveza Republike Srpske i BiH. Vujković je imao jedan previd u svojoj dosadašnjoj fudbalskoj karijeri, vjerovao je licemjernim ljudima koji su ga iz straha eliminisali “montiranom pričom” klasičnom za naše balkanske prostore. Scenario mnogo puta viđen kada nakaradni sistem “pojede” vlastitu, neposlušnu, djecu!
Slušati svoje srce i ići logikom ovdje u Prijedoru, ali i BiH je kao da trčite unazad.
Na osnovu tog iskustva Vujković je, znajući šta ustvari treba fudbalskom Prijedoru, dao prijedlog da se Rudar Prijedor oslobodi određene klanovske oligarhije preimenovane u neki novi OFK Rudar, što je naišlo na veliko negodovanje i opstrukciju. Njegov kadar se povukao čekajući neka nova, bolja vremena. Za to vrijeme klubu je bilo sve gore i gore.
Vujković je od Cvijića mogao mnogo toga da nauči, a najveća mu je greška što on nikoga nije naučio. Ustvari imao je hendikep da mu je ta mogućnost uskraćena, u prvi plan je isplivao neki novi Ranko član Izvršnog odbora FS BiH – Vučković. Od njega budući fudbalski kadar iz Prijedora može da nauči samo dvije stvari: mudrovanje i klimoglav.
Takvi su danas, nažalost, predstavnici Rudar Prijedora i Grada Prijedora u fudbalskim institucijama BiH, dok nijedan Prijedorčanin ne sjedi u Izvršnom odboru FS Republike Srpske (predstavnici područja su vremešni Nikola Dakić iz Novog Grada i nekadašnji sudija Dragan Banjac iz Kozarske Dubice). Zato nije nikakvo čudo što je Rudar Prijedor potonuo organizaciono, a uskoro će i takmičarski!
Dok se mudruje i klima glavom prolaze dani, mjeseci i godine, pojedincima je sjajno, a opšti interes je devalviran poput žižljivog graška.
U cijeloj ovoj priči najveći problem i opasnost je neznanje. Jer, uglavnom neznalice mudruju, klimaju glavom i boje se svake nove, za njih nepoznate, ideje. Zato prijedlog Stanka Vujkovića i RŽR “Ljubije” i nije prošao na posljednjoj Skupštini.
A ako baš želite da znate, da se vratimo na početak teksta, jedini Zdravko Mamić u današnjim fudbalskim (ne)prilikama i devalvaciji kadra Grada Prijedora jeste Stanko Vujković. Na stranu privatno, on ipak zna da radi posao, poznaje materiju i za sve je doktor fudbala u potkozarskom kraju. Svi ostali su pacijenti odavno zreli za patologiju!
Zašto sve to mora da bude komplikovano, kada može da se završi jednostavno.
Odgovor ćemo potražiti u narednom periodu. Na fudbalskoj patologiji!
