Dok su oči javnosti uprte u entitetske i kantonalne krizne štabove te medicinske ustanove, čini se da je u ovom periodu poprilično utihnuo rad najviše političke institucije ove države – Predsjedništva BiH.
Krajem marta zabilježeni prvi slučajevi koronavirusa. Od tada je u BiH potvrđeno više od 16.000 slučajeva zaraze, a preminulo je gotovo pet stotina ljudi. Istovremeno, kada se baci letimičan pogled na aktvinosti Predsjedništva od početka godine, nameće se jasna slika kako izgledaju odnosi u ovoj instituciji: članovi se sastaju samo kad moraju i bave se uglavnom formalnim pitanjima koja su dužni rješavati.
Dana 18. marta 2020. na zahtjev Šefika Džaferovića održana je vanredna sjednica Predsjedništva s ciljem usvajanja potrebnih mjera za preveniranje posljedica koronavirusa, na kojoj je doneseno 18 zaključaka. Dva dana poslije Šefik Džaferovič je preuzeo predsjedavanje, a 22. marta donesena je odluka da se zatvore svi granični prelazi BiH. Sljedeća sjednica održana je 6. aprila kada je Predsjedništvo od Savjeta ministara BiH zatražilo nacrt budžeta. 27. aprila članovi Predsjedništva su razgovarali o realizaciji prethodno usvojenih mjera za borbu protiv koronavirusa, a dan poslije sastali su se s ambasadorima Kvinte. 4. maja sastali su se predstavnicima radne grupe koju je formirala EU s ciljem pokretanja reformskih procesa u BiH i realizacije 14 prioriteta iz Mišljenja Evropske komisije, 10. juna ponovo je bila sjednica o koroni, 26. juna Predsjedništvo je konačno usvojilo budžet BiH koji im je dostavilo Savjet ministara, a na posljednjoj sjednici održanoj 22 jula Predsjedništvo je ratifikovalo 13 međunarodnih sporazuma.
Stvari ne izgledaju puno bolje ni kada se pogledaju aktivnosti članova Predsjedništva pojedinačno. O Željku Komšiću od početka izbijanja korona krize mogli smo saznati da je u tri navrata bio negativan na virus. Pored toga, imao je kratki sastanak u Kanadi s premijerom Džastinom Trudoom, obavio je jedan telefonski razgovor sa specijalnim predstavnikom Evropske unije za dijalog Beograda i Prištine Miroslavom Lajčakom te pisao saopštenja u kojima je komentarisao sve i svašta, od Blajburga preko Armije BiH do ruskog uticaja. I to je otprilike sve za pet mjeseci.
Neformalni rad
Ništa mnogo aktivniji je bio predsjedavajući Džaferović. Imao je nekoliko susreta s ambasadorima, telefonski razgovarao s predsjednicima Turske i Azerbejdžana i hrvatskim premijerom Andrejom Plenkovićem i išao na samit Evropske narodne stranke, doduše, kao predstavnik SDA.
Za cijeli ovaj period, Milorad Dodik bio je najaktivniji član. Razgovarao je s Erdoganom, nekoliko puta se sastao s predsjednikom Srbije Aleksandrom Vučićem i premijerkom Anom Brnabić, sastajao se ruskim ministrom spoljnih poslova Sergejem Lavrovim, dogovorio pomoć iz Rusije, komunicirao s predsjednikom Kine i sastao i s američkim ambasadorom u BiH Erikom Nelsonom. Naravno, pored ovih, s uma ne treba smetnuti ni Dodikove svakodnevne „neformalne“ aktivnosti rukovođenja Republikom Srpskom i krojenja politike u ovom entitetu.
Milorad Dodik, održava aktivne i bliske odnose s onima s kojima može i s kojima je blizak: Srbijom, Rusijom, pa čak i Kinom, lobirajući za interese Republike Srpske. Džaferović je radio uglavnom samo ono što su mu formalne obaveze kao predsjedavajućeg nametale. Za Komšića, osim testiranja na koronu i pisanja saopštenja, nije poznato da je radio išta.
Podsjetimo, po Ustavu BiH instituciji Predsjedništva data su prilično velika ovlaštenja, od kojih je svakako najvažnije vođenje vanjske politike. I dok se iz stranaka Šefika Džaferovića i posebno Željka Komšića često mogu čuti zabrinjavajuće žalopoljke o galopirujućem i štetnom uticaju susjedne Srbije i Rusije na BiH, koji s druge strane prati smanjenje interesa zapadnih sila za BiH, možda ne bi bilo loše da pak najprije sebi postave pitanje koliko su za ovu situaciju odgovorni i oni sami sa svojim aktivnostima, ili tačnije, nedostatkom istih.
Saopštenje svaki drugi dan
Od početka godine Predsjedništvo BiH ukupno je izdalo 117 saopštenja, ili u prosjeku po jedno svaki drugi dan. Od tog broja, najaktivniji u pisanju je bio kabinet Šefika Džaferovića koji je izdao 65 saopštenja, kabinet Komšića imao je 29 saopštenja, dok se najrjeđe oglašavao kabinet Milorada Dodika sa 13 saopštenja. Predsjedništvo kao institucija imalo je svega 10 zajedničkih saopštenja. Ipak, potpuna drugačija slika se dobija kada se uzme u obzir sama struktura saopštenja, odnosno aktivnosti članova Predsjedništva.
Istog mišljenja može se reći i da su građani Federacije. Nakon što je portal Radio Sarajevo objavio vijest u kojoj Komšić poručuje Dodiku da se Oružane snage moraju angažovati na granici sa Srbijom, u komentarima je došlo do žestokih napada na Komšića.
Građani poručuju da se član Predsjedništva BiH opet bavi šupljom pričom i pitaju se postoji li iko ko još vjeruje u Komšićevu priču.
Zanimljiv je jedan komentar koji kaže “Tražili ste ga i dobili. Vi Bošnjaci ste glasali za njega, sada neka vam bude”.
