Nebojša Popović, vrhunski hirurg i rukometna legenda obišao je Univerzitetki klinički centar Republike Srpske sa čijim radom ga je upoznao direktor Vlado Đajić. Popović godinama živi i radi u Kataru kao jedan od najuspješnijih ortopeda. Kao rukometaš sa svojim “Borcem” 1976. godine osvojio je titulu prvaka Evrope, a samo četiri godine ranije, sa reprezentacijom Јugoslavije i zlato na Olimpijadi .
Vanserijski pivot, stasao od juniora do reprezentativca, vrhunski ortoped, Nebojša Popović spretno je balansirao između svijeta nauke i sporta. Prve rukometne korake načinio je u banjalučkom Borcu. Svom klubu ostao je vjeran i tokom studija Medicine u Beogradu. Doktor kaže da su uz dobru organizaciju i želju, Borčevi rukometaši učinili nemoguće mogućim.
– Najčešće smo nakon Gimnazije odlazili na studije u Beograd. Znate, to je bio popriličan problem, jer se tada od Banjaluke do Beograda moglo samo autobusom, ali nismo željeli da mijenjamo klub. Kako je klub napredovao, kupovi i slično, dolazili smo po dva tri puta sedmično iz Beograda, sada kada se sjetim to je bilo stvarno teško, ali bili smo mladi – prisjetio se Popović.
Doktor Popović, vrhunski ortoped, specijalista za povrede koljena i lakta, već više od 15 godina u timu je stručnjaka klinike u Dohi. Nakon tri decenije ponovo je u gradu na Vrbasu gdje je posjetio UKC koji može parirati svjetskim medicinskim centrima.
– Ono na što smo ponosni kao ljekari, da je on prvi krenuo u bivšoj Јugoslaviji ovde u Banjaluci liječenje sportskih povreda, gdje su se liječili najbolji sportisti, ne samo Јugoslavije, već i Evrope i svijeta i koji je imao brilijantnu karijeru u Kataru – kaže Đajić.
Popović kaže da je veliki protivnik brzog pravljenja marketinških sportskih zvijezda jer se one kasnije samo gurnu u stranu.Za njegovu Borčevu generaciju to se ne može reći jer nakon što je za njih čuo cijeli svijet svi su postali i poznati akademski građani i sportski radnici .To je još jednom i potvrda da sport i obrazovanje najbolje idu ruku pod ruku.
