Komandant jedne od četa 16. motorizovane brigade Vojske Srpske Đorđe Rogić ističe da bi akcija “Koridor” trebalo da bude uvrštena u obrazovni sistem, jer je bila briljantna, kao i da ne smiju biti zaboravljeni oni koji su je vodili, ali, prije svega, vojnici
Priredila: Jelena SAVIĆ
Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović ističe da je akcija “Koridor života” iz juna 1992. godine jedna od najznačajnijih u odbrambeno-otadžbinskom ratu.
On za Srnu napominje da je probojem Koridora prekinuta 42 dana duga kopneno-vazdušna blokada zapadnog dijela Republike Srpske i Republike Srpske Krajine.
Savanović naglašava da je, zahvaljujući hrabrom rukovodstvu Vojske Republike Srpske, koje je isplaniralo akciju, i, naravno, vojnicima, odblokiran život u zapadnom dijelu Srpske i Republike Srpske Krajine.
“Srpska je, zahvaljujući, prije svega, Prvom krajiškom korpusu i brigadi MUP-a Republike Srpske, postigla `kontinuitet u teritoriji`. U četiri opštine – Derventa, Odžak, Brod i Modriča – omogućen je povratak srpskog stanovništva”, navodi Savanović.
On poručuje da današnje društvo ima dužnost da se prisjeća ove akcije i oda poštovanje nastradalima.
Komandant jedne od četa 16. motorizovane brigade Vojske Srpske Đorđe Rogić kaže da je “Koridor života” bila časna i teška borba, što potvrđuje i podatak da su neprijateljske snage imale tri puta više vojnika od Vojske Srpske.
“Srpski narod i vojska bila su jedinstveni, borili smo se za opstanak i koridor”, ističe Rogić za Srnu.
Napominjući da je blokadom koridora veliki broj srpskog stanovništva bio izolovan, on podsjeća da je cilj akcije bio spajanje zapadnog dijela Srpske i Republike Srpske Krajine sa istočnim dijelom i Srbijom.
Rogić napominje da je moral vojnika u toj akciji bio izuzetan, “uprkos tome što su polusiti ili polugladni spajali teritoriju Republike Srpske”.
“Imali smo oružje i municiju, ali smo slabo imali garderobe i hrane. Često smo vojničke čizme vezali aluminijskom žicom”, prisjeća se Rogić.
On smatra da bi ova akcija trebalo da bude uvrštena u obrazovni sistem, da nove generacije o njoj uče, jer je bila briljantna, kao i da ne smiju biti zaboravljeni oni koji su je vodili, ali, prije svega, vojnici.
Da bi o ovoj akciji trebalo da se uči u školama smatra i zamjenik komandanta Taktičke grupe dva i komandant odreda iz zapadne Slavonije Krsta Žarković.
Napominjući da su u akciji “Koridor života” učestvovali borci i policija Republike Srpske i Republike Srpske Krajine, on je istakao da je značaj ove akcije veliki jer je zapadni prostor bio praktično politički i životno nestao, o čemu svjedoči i gubitak 12 banjalučkih beba.
“Tom akcijom smo donijeli kiseonik. Ta akcija je za zapadni dio Republike Srpske i Republike Srpske Krajine značila život”, istakao je Žarković, koji je obavljao i funkciju pomoćnika ministra unutrašnjih poslova Republike Srpske Krajine.
Osnovni razlog zbog kog je Generalštab Vojske Republike Srpske sredinom juna 1992. godine donio odluku o probijanju koridora bila je nezapamćena humanitarna katastrofa, smrt 12 beba i umiranje bubrežnih bolesnika u banjalučkom Kliničkom centru.
Sve to bila je poljedica nedostatka kiseonika i nemogućnosti njegovog dopremanja jer je na snazi bila vazdušna blokada koju je uveo Savjet bezbjednosti UN.
Posljednja kopnena veza između Krajine i Semberije prekinuta je 15. maja 1992. godine, kada su pripadnici Teritorijalne odbrane Tuzle i Patriotske lige izvršili masakr nad nedužnim vojnicima Jugoslovenske narodne armije, koji su se povlačili iz tog grada.
Naredbom komandanta Prvog krajiškog korpusa Vojske Srpske generala Momira Talića pokrenuta je operacija nazvana “Koridor života”.
Ona je bila spas za srpski narod na ogromnom prostoru – od Glamoča i Grahova na jugu, Gradiške na sjeveru, Novog Grada na zapadu, do Doboja na istoku, kao i u zapadnoj Slavoniji, Baniji, Lici, Kordunu i Kninskoj Krajini.
Na tom prostoru, odsječenom muslimansko-hrvatskom agresijom, tada je živjelo više od milion i po Srba, koji su ostali bez hrane, nafte, oružja i u strahu od ponavljanja genocida iz Drugug svjetskog rata koji su nad Srbima ovog kraja počinile ustaše iz NDH /današnje Hrvatske i BiH/.
Prema podacima Vojske Republike Srpske, akcija “Koridor života” započela je 14. juna 1992. godine, a 26. juna vojnici Prvog krajiškog i Istočnobosanskog korpusa Vojske Republike Srpske susreli su se u rejonu sela Kornica i Čardak, na razmeđi Modriče i Šamca, spojivši zapadni i istočni dio Republike Srpske.
U operaciji “Koridor” su, prema zvaničnim podacima, poginula 273 pripadnika Vojske Republike Srpske, 70 pripadnika MUP-a Srpske i 70 boraca Vojske Republike Srpske Krajine, a 1.129 pripadnika tadašnje Vojske Srpske Republike BiH i specijalca MUP-a Republike Srpske Krajine teže je ili lakše ranjeno.
