U kriminalnim obračunima ubijene su 83 osobe u posljednjih pet godina na području Srbije i Crne Gore.
Pravosnažnom sudskom presudom riješena su svega četiri, dok su u više od dvije trećine slučajeva izvršioci i naručioci i dalje nepoznati.
Posljednji kriminalni obračun dogodio se prošle sedmice, kada su ispred zgrade suda u Nišu ubijena dvojica kriminalaca. Žarko Savić zvani Ćenta stradao je na licu mjesta, a kasnije je preminuo i Aleksandar Barjaktarević, poznat u tim krugovima kao Saško Ludak.
Životi građana Srbije, ali i država regiona, prije svih Crne Gore, ponovo su ugroženi usljed kriminalnih sukoba koji su posljednjih godina sve učestaliji.
O tome svjedoči i činjenica da su u prethodnih pet godina na mafijaški način izvedena 83 ubistva, o kojima su Radio Slobodna Evropa i KRIK napravili bazu podataka pod nazivom “Crna knjiga”. U prosjeku, svake tri sedmice mafija likvidira nekog.
Kako pokazuju podaci iz “Crne knjige”, 56 ubistava izvršeno je na teritoriji Srbije, a 27 u Crnoj Gori. Podaci o uspjesima države u razrješenju ovih ubistava su poražavajući.
U potpunosti su, sa izrečenim presudama, riješena tek četiri, dok je u 18 slučajeva suđenje u toku ili su osumnjičeni u pritvoru ili pod potjernicom. U čak 61 slučaju istraga se vodi, ali počinioci i dalje nisu identifikovani.
Ovakva statistika je vrlo zabrinjavajuća za profesora novosadskog Fakulteta za pravne i poslovne studije Zdravka Skakavca. Baza pokazuje da broj ubistava kontinuirano raste od 2012. godine, kaže on, istrage sporo napreduju, a procenat riješenih slučajeva je veoma mali.
– Očigledno je da su sva ta ubistva veoma dobro isplanirana, koordinirana, preduzimaju se aktivnosti od strane vođa kriminalnih klanova da se napravi što manje grešaka. Angažovane su uglavnom plaćene ubice i to su uglavnom osobe sa ovih prostora – kaže on.
Dobro isplanirana ubistva nisu jedini razlog zbog kojeg je broj riješenih slučajeva izuzetno nizak, smatra Skakavac, jer je očigledna i neefikasnost tužilaštva koje vodi istragu.
Kriminolog Dobrivoje Radovanović izričito tvrdi da broj neriješenih slučajeva jasno ukazuje na povezanost između kriminalnih krugova i državnih struktura.
– Razlog zbog kojeg u većini slučajeva ubice nisu otkrivene je povezanost između struktura policije, tužilaštva i bezbednosnih organa sa organizovanim kriminalom – kaže Radovanović.
Sačekuše
“Crna knjiga” pokazuje i da su ubistva najčešće vršena iz automatskog oružja i to u sačekušama – ubice su žrtvu čekale na određenom mjestu. U deset odsto slučajeva pod automobil “mete” postavljena je neka vrsta eksploziva – auto-bomba. Način na koji su ubistva iz “Crne knjige” izvedena, ali i drugi slučajevi koji se u njoj nisu našli – pokušaji ubistva i prebijanja govore i o odsustvu brige za živote običnih građana, koji su se zatekli “u pogrešno vrijeme, na pogrešnom mjestu”. To “pogrešno mjesto” nerijetko je javno, a vrijeme često takozvani špic, kada većina građana ide na posao ili se vraća kući.
