Na groblju u Zemunu, kod spomenika nad masovnom grobnicom, održan je molitveni skup posvećen Srbima Kozare i Potkozarja, ubijenim u logoru Zemun od 1942. do 1944. godine.
Molitveno sabranje organizovali su Udruženje “Јadovno 1941” iz Banjaluke i Udruženje Kozarčana u Beogradu.
Ovih dana navršava se 77 godina kako su nakon Kozaračke ofanzive, Srbi, većinom žene i djeca sa Kozare, iz Dubice, Međeđe i drugih potkozarskih sela, marvenim vagonima transportovani iz sistema logora Јasenovac u koncentracioni logor Zemun.
Tijela ubijenih zakopavana su na zemunskom groblju, a nakon rata bez identifikacije sahranjena u zajedničku grobnicu na jevrejskom dijelu groblja u Zemunu.
– U logoru Zemun, u njegovoj drugoj fazi prihvatnog logora, ubijeno ne manje od 10.500 Srba, pored strašnog stradanja preko 6.500 Јevreja. Od tih 10.500 Srba – 6.500 ih je sa Kozare i Potkozarja i onu su sahranjeni na ovom mjestu – rekao je Dušan Bastašić, predsjednik Udruženja “Јadovno 1941.”
Sjenima nevino stradalih poklonili su se i njihovi potomci, neki od njih stigli su i iz Republike Srpske.
– Јa sam rođen u selu iz koga su na ovom mjestu ubili oko stotinu ljudi. Iz moje porodice Zeljića ubili su 15, a ovdje se nalazi moj djed sa majčine strane i moj pradjed sa očeve strane. I moj rođeni stric se nalazi na ovom mjestu -istakao je Mile Zeljić, potomak žrtava.
– Ovdje je napravljen pokolj tog naroda. baš ovde su našli smrt – navodi Јovo Kelečević, učesnik NOB-a.
U javnosti se za ovo mjesto nedovoljno zna, ali Udruženje Kozarčana u Beogradu nastojaće da ispravi tu nepravdu.
– Ovo je prvi put da smo mi ovdje i nastavićemo svake godine da se pojavljujemo jer to je i u djelokrugu rada našeg udruženja – pojasnio je Rajko Srdić, predsjednik Udruženja Kozarčana u Beogradu.
Njegovanje sjećanja na srpske žrtve i njihovo popisivanje trebalo bi da bude jedno od najvažnijih državnih i nacionalnih pitanja, ističe predsjednik skupštinskog Odbora za dijasporu i Srbe u regionu Miodrag Linta: “Prva je stvar da u Skupštini Srbije donesemo deklaraciju o osudi genocida nad Srbima, Romima i Јevrejima u NDH, a druga važna stvar – da konačno osnujemo memorijalni centar srpskih žrtava genocida u NDH.”
Istinu o srpskim stradanjima u 20. vijeku, ističe Linta, trebalo bi predočiti i međunarodnoj javnosti.
Ovakvim okupljanjima dostojno se sjećamo nevinih žrtava, jer nemamo pravo na zaborav, poručeno je sa molitvenog skupa.
