U cijeloj ovoj priči za mene je najvažnija Republika Srpska. Prvo ona, pa onda pet mjesta praznih – vakuum, pa tek onda na red dolaze ostale stvari i interesi!
Ovako je nekada, na rijetkim konferencijama za novinare u prostorijama Fudbalskog saveza Republike Srpske, govorio Mile Kovačević, predsjednik Fudbalskog saveza Republike Srpske. Bilo je to vrijeme kada je advokat iz Gradiške bio omražen u Sarajevu, kratko – četnik! Bio je najnepoželjnija osoba iz srpskog entiteta u Fudbalskom savezu BiH, čovjek koji sve opstruiše, ruši… čak je i legendarni Faruk Hadžibegić, sada selektor Crne Gore, na presu kada je “lupao” po predsjedniku FS BiH Dini Begiću, govoreći da je nelegalan, istakao:
-Dino Begić se ponaša kao da Savez postoji otkako je on predsjednik i to ilegalni. Kada se pravio Komitet za normalizaciju, njegovog imena nije bilo i ne znam kako je dospio tu. Jedino što znam da je u tom momentu na tom mjestu bio Said Fazlagić koji zbog obaveza prema Olimpijskom komitetu BiH nije mogao nastaviti posao pa je Dino ničim zaslužio da bude kandidat i da uđe u to tijelo. Od tog momenta počinju smicalice. On je napravio atmosferu kao da je problem samo Republika Srpska, odnosno Mile Kovačević. A problem su bili dupli ugovori, zbog toga smo suspendovani. Neki su zbog toga završili u zatvoru. On je samo htio srušiti Milu Kovačevića!
Šta se u međuvremenu dogodilo, i promijenilo?
Izbori u Fudbalskom savezu Republike Srpske 2016. godine održani su tek iz trećeg pokušaja, tačnije privedeni kraju. Mile Kovačević je na jedvite jade savladao mlađanog Petra Jelića, za nekoliko glasova. Već tada se vidjelo ogromno nepovjerenje prema predsjedniku FSRS, koji je do tada bio neprikosnoven. A onda je postavljeno pitanje da li su izbori u Banskom dvoru bili regularni. U tom trenutku generalni sekretar FS BiH Jasmin Baković, koji je nadgledao Skupštinu FSRS u Banjaluci, ali i potpredsjednik Darko Ljubojević, su stavili niz primjedbi na izborni proces u kojem je Kovačević pobijedio Jelića juniora.
Ljubojević više nije potpredsjednik FS BiH, ostao je da radi u Savezu na projektima UEFA i FIFA sa omladinskim selekcijama i imenovan je za sekretara stručnog štaba reprezentacije. Ljubojeviću su Kovačević i Begić i dan pred, ali i na dan same Skupštine FS BiH, nudili da bira funkciju koju želi u Savezu samo da u UEFA pošalje potvrdu da su izbori u FSRS legalno i regularno sprovedeni. Ljubojević je rekao: “Ne, za mene nisu i neću da kažem da jesu! Vaše me funkcije ne interesuju!”
Nakon Ljubojevića na odstrelu se našao i “gen-sek” Baković. Zahvaljujući rukama srpskih članova Izvršnog odbora FS BiH zamijenjen je Adnanom Džemidžićem, visokopozicioniranim aktivistom SDA u Kantonu Sarajevo koji se nalazio na političkim izbornim listama. Na tom sastanku “fudbalske vlade” u Sarajevu Mile Kovačević, predsjednik FSRS je rekao da je predsjedniku Begiću obećao pet srpskih glasova?!
Danas je Mile Kovačević, predsjednik Fudbalskog saveza Republike Srpske protiv Republike Srpske! Svetinje, koja je za njega bila nekad najvažnija.
Kako drugačije može da se protumači ponašanje flagrantnog kršenja zakona i statuta, ignorisanje fudbalske većine u Savezu kojim predsjedava, ali i državnih institucija kao što su inspektorat i Ministarstvo porodice, omladine i sporta. Dakle, Mile Kovačević je direktno protiv Vlade Republike Srpske, bar dok ne ispuni uslove iz zaključka Prosvjetne inspekcije na koji se žalio resornom Ministarstvu, a ono odbilo njegovu odluku. Dok se žali poštuje instituciju, a kada dobije odgovor koji mu se ne sviđa, onda je Ministarstvo nevažno!
Mile Kovačević više nema kud! Upao je u zamku vlastite “fudbalske halucinacije” i spreman je da ide do pustoši, samo da bi se održao na funkciji, ne obazirući se kakva se uopšte cijena plaća, i naplaćuje, i ko će sve, pored njega, da strada, koliko će sudbina da ojadi i šta će da ostane od svega iza njega. Kome on, i šta, dokazuje tako što ignoriše i omalovažava republičke institucije, nepoštuje važeće zakone, ako već ignoriše fudbalsku većinu i nepoštuje Savez čiji je predsjednik?
Opasna je to rabota.
Sadašnjoj i ovakvoj Republici Srpskoj, u cijeloj ovoj priči, potrebno je samo zrno poštovanja, prema otadžbini, zasnovanog na nekadašnjem entuzijazmu koji je prerastao u patriotizam, ali ne onaj lažni, čija je glavna odlika licemjerstvo.
Fudbalski poligon nije sudnica u kojoj pravo ubija pravdu, gdje jedan zarez može da zgazi cijelu porodicu! Nije ni advokatska kancelarija u kojoj se tarifiraju usluge. To je “parcela” koju je Bog podario čovječanstvu kada je iznosio suvenire iz raja. Ali, ljudi ko ljudi, nebi bili to što jesu, da se i s Bogom ne počnu da sprdaju.
Izvinite, molimo Vas, Republika Srpska nije za sprdanje. Ni na ovakav, fudbalski, način, a kamoli na neki drugi.
Šta bi, bilo koji advokat u Republici Srpskoj, na postavljeno pitanje: da li se zakoni moraju poštovati – odgovorio??
