Predsjednik SDS-a Mirko Šarović i njegovi saradnici zasigurno su veoma, skoro opsesivno ljuti na predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, jer su se nadali da će on pod pritiskom Zapada prihvatiti da bude njihov zaštitnik i da će im obezbijediti opstanak na ministarskim mjestima na nivou zajedničkih institucija BiH, navodi se u tekstu koji je objavio portal “Infosrpska”.
Autor teksta, politolog Zoran Ivanovič ističe da su im tamošnje pozicije, sa materijalnim i bezbjednosnim resursima koje sa sobom nose, omogućavale lagodan život, ali i nadu da će prije ili kasnije uspjeti da potkopaju predsjednika SNSD-a Milorada Dodika i domognu se vlasti nad Republikom Srpskom, ali njihovi planovi su definitivno propali.
– Uviđajući da Šarovićeva ekipa pokušava da uruši ne samo njihovog glavnog političkog oponenta u Republici Srpskoj, već da, u svojstvu naknade Bakiru Izetbegoviću i Amerikancima za dobijenu ličnu podršku, razara i srpski entitet, Vučić nije prihvatio da igra na njih uprkos snažnom insistiranju Vašingtona. Upućeni tvrde da se tokom učestalih posjeta Beogradu balkanska udarna pesnica Vašingtona /Metju/ Palmer više bavio davanjem podrške /Draganu/ Mektiću, Šaroviću i društvu nego zastupanjem interesa Prištine – ističe se u tekstu.
Paradoksalno, ali istinito je da su oni, naglašava Ivanovič, sada važniji američkoj dubokoj državi nego Hašim Tači i Ramuš Haradinaj.
– Valjda je riječ o tome da tvorci američke politike misle da je posao na Kosovu obavljen i samo je pitanje kada će ono što smatraju da je realnost nadvladati srpske iluzije. S druge strane, Republika Srpska se i dalje drži. Nije realnost da je sjenka onoga što je Dejtonom potvrđeno. Zato je akcenat na njenom rušenju i podršci srpskim političarima koji su beskrupulozno spremni da budu u funkciji toga – ističe se u tekstu.
Navodi se da je “za njih i Amerikance problem u tome što su se oni suviše vidljivo sveli na obične marionete ne samo Vašingtona, već i Bakira Izetbegovića”.
“Svima koji potpunije analiziraju stvari postalo je nedvosmisleno jasno da bi proporcionalno jačanju njihove uloge na nivou Republike Srpske, Srpska gubila svoje državne potencijale i postepeno bi bila svedena na običnu administrativnu jedinicu BiH kojom bi Sarajevo upravljalo koliko i Tuzlom. Vučić je političar kome svašta može da se prebaci, ali ne i da suštinski ne sagledava probleme i posledice poteza koji se povlače. Zato je potpuno odbacio političare iz Republike Srpske kojima se bavimo”, dodaje se u tekstu.
Ostavljeni bez podrške Beograda, koji je čvrsto stao uz Dodika, ocjenjuje autor teksta, “konstrukcija ‘Šarovićevaca’ se tako potpuno urušila”.
– Sada Mirko sa svojim saučesnicima u rušenju Republike Srpske pakuje kofere, a u Republici Srpskoj ih niko ne čeka raširenih ruku. Čak i partijski saborci u njima vide propale igrače. U takvim okolnostima ne ostaje im ništa drugo nego da pokušaju da se svete Vučiću, kada već ne mogu u Republici Srpskoj da se pokažu korisni svojim zapadnim i sarajevskim zaštitnicima, i preko Srbije zasluže dalju podršku. Radi toga je skovan novi, prilično lukav ali sumnjamo i ostvariv plan – upozorava se u tekstu.
– Šarović nije dobio zadatak da podržava Đilasa i srbijansku opoziciju. To bi bilo suviše providno i neproduktivno. Pitanje je da li bi Savez za Srbiju i pristao sa njim da sarađuju pošto djeluje kao potpuno istrošeni političar a Đilasovci misle da imaju bolja pomoćna politička sredstva i ne žele da ih dopunski kompromituju ljudi kao Šarović. Tako je Mirko dobio smjernice da raspiruje sukobe u vladajućoj koaliciji Srbije umjesto da pomaže opoziciji – tvrdi se u tekstu.
Autor teksta navodi da je “čovjek preko koga rade Šarović i NATO donosioci odluka za Balkan – Nenad Popović, srpski političar i ministar sa navodno bliskim vezama sa Rusima, a zapravo prikriveni američki igrač čiji je veći dio kapitala u Americi i of šor destinacijama pod njenom kontrolom”.
– Kako se kaže “gde su pare tu su i izvori političkog djelovanja”, za Popovića je jasno gdje je to. Uz to, ovaj političar očajno stoji na političkoj sceni Srbije. Rejting mu je oko 0,2 odsto, a možda i niži i osim nekoliko profesionalaca koji rade za njega i stvaraju utisak da ima partiju, niko drugi nije sa njim. Svi osnivači njegovog “preduzeća stranke” su otišli. Znali su od starta da rade za njega, ali ne i koliko je to omalovažavajuće. U takvom sklopu stvari pragmatični Vučić razmišlja da ga odbaci a opozicija Srbije ga zbog vrlo negativnog tajkunskog imidža usled mračne uloge u privatizacije neće.
Zato on mora da prihvati Šarovića koliko i on da igra na njega. Nemaju izbora.
Predjsednik SDS je usled svega rečenog bio počasni gost na nedavnom skupu onoga što se zove partija Nenada Popovića na kome je on ponovo izabran za njenog predsjednika. Šarović je tamo teatralno predstavljen kao da je zvijezda političke scene Republike Srpske a ne običan lik i političar čija je karijera na izdisaju – ističe se u tekstu.
Zauzvrat, dodaje se, Šarović je tom prilikom izjavio da je “uvjeren da će lider Srpske narodne partije Nenad Popović biti predvodnik vizije napredne, ekonomski snažne i politički jake Republike Srbije”.
– On Popoviću serdare, a Popović njemu vojvodo. Ni manje, ni više od toga. Poruka onoga /Šarovića/ ko je predstavljen kao bitan političar u Republici Srpskoj jeste da je Nenad Popović budući lider Srbije. Ni manje ni više!? To podrazumjeva sumrak Aleksandra Vučića.
Živio Popović, dole Vučić!? Naravno, u ovom momentu to nije realno, ali Šarović i Popović, koji lažno djeluju sa navodno patriotskih i prema Rusiji prijateljskih pozicija kako bi zavarali srpsku javnost za račun svojih NATO dirigenata poručuju Vučiću da lako mogu da se pridruže opoziciji. Popović direktno, a Šarović indirektno, a sve s ciljem stvaranja haosa u Srbiji. Ono što je površinski iracionalno u narednoj fazi može da preraste u produktivno – ističe se u tekstu.
Ivanovič navodi da “Šarović i Popović ni pojedinačno ni zajedno nisu ozbiljan faktor i ne mogu kratkoročno mnogo toga Vučiću da odmognu a opoziciji pomognu, ali mogu da doprinesu staranja zabune među glasačima u Srbiji”.
– Projektuju privid da se Vučićeva koalicija raspada iznutra, da je dio Republike Srpske protiv Vučića i da je Rusija prema njemu skeptična. Ko će u toj halabuci koja se uliva u već veliku buku na političkoj pozornici Srbije i u moru manipulacija koje tu caruju lako da razluči da su Popović i Šarović zapravo američki igrači?
Cilj takve igre je da Srbija još malo bude gurnuta dublje u ponor unutrašnjih nadigravanja koja bi je neko vrijeme paralisali, dok bi onda Bakir Izetbegović, Šarović, NATO falanga, krenuli u opšti udar na Dodika. On je sada prvi na nišanu, ali ako bi u tome uspjeli onda bi sljedeći bio Vučić – upozorava autor teksta.
Iako se prema njemu već sada djeluje agresivno, dodaje se u tekstu, on još nije primarna meta, ali je planirano da to postane ako bi lider Republike Srpske bio eliminisan ili ozbiljno oslabljen, mada donosioci odluka za Balkan u SAD svakako za sada shvataju da sve to još nije realno.
– Profesionalci su to koji znaju da je u politici istrajnost najvažnija. Rade što je do njih, preko svojih pulena, ali se još ne nadaju uspjehu. Ako sada ne postignu ništa – nema veze. Uradili su nešto kao osnov za neki novi udar u budućnosti. Šarović, Popović i njima slični kamuflirani američki igrači i ovako su otkriveni i istrošeni i prije nego što im rok djelovanja sasvim istekne bar da posluže za diverziju. U politici se svaka investicija eksploatiše do kraja. Ništa nije za bacanje, pogotovo kod Amerikanaca – zaključio je Ivanovič.
