Republika Srpska je na današnji dan 2003. godine dostavila Haškom tužilaštvu dokaze o ratnim zločinima koje su nad Srbima počinili mudžahedini, ali nikakva ozbiljnija istraga nije sprovedena niti su krivci iz vrha tadašnjeg muslimanskog političkog establišmeta kažnjeni.
Cilj muslimanskog ratnog Sarajeva bio je da iz centralne Bosne, a posebno u rejonu Vozuće, protjera srpsko stanovništvo i naseli muslimanske izbjeglice iz Srebrenice i Žepe, ali i otvoriti prolaz za napad na Doboj.
Izetbegović: Hvala vam
Odred “El mudžahedin”, sastavljen od stranih i bh islamista, učestvovao je u zauzimanju Vozuće. Nakon pada Vozuće, počinjen je pokolj nad ranjenim i zarobljenim srpskim borcima, a srpsko civilno stanovništvo je protjerano.
O značaju mudžahedina za politiku ratnog Sarajeva govori i dokument o zahvalnosti koju je Alija Izetbegović, lider SAD i komandant svih muslimanskih jedinica /koje su sebe nazivale “Armijom BiH”/, iskazao odredu “El mudžahedin”.
– Vi ste na Vozućoj slomili kičmu četničkog neprijatelja, vi ste pokazali put kojim ćemo nastaviti i dali ste “urnek”, model borbe kako se ta kičma može i dalje lomiti da bi se oslobodila BiH.
Hvala vam, vojnici, za to u ime našeg naroda koji neće zaboraviti šta ste učinili – rekao je Izetbegović u septembru 1995. godine u obraćanju pripadnicima odreda “El mudžahedin” u Vozući, nakon pokolja nad domicilnim srpskim stanovništvom koji su počiili strani plaćenici iz islamskih zemlja.
Za komandu u Sarajevu domicilni Srbi su – agresori
I muslimanska komanda u Sarajevu odala je priznanje koljačima iz “El mudžahedina”.
– Na vozućkom ratištu odred “El mudžahedin” imao je jednu od ključnih uloga. Njihovo ranije učešće u borbenim dejstvima na ovom ratištu na najtvrđim objektima rezultiralo je uspjesima i likvidacijom desetina agresorskih vojnika.
Usljed toga, u redovima agresora posijani su panika strah i nesigurnost, a među civilima pokrenut proces iseljavanja – navodi se su Prijedlogu za priznanja i stimulativne mjere 3. korpusa “Armije Republike BiH” za odred “El mudžahedin”, septembar 1995.
U ovom dokumentu muslimanska strana domicilne Srbe naziva – agresorima i hvali strane plaćenike koji su pokrenuli talas izbjeglica, koje takođe svrstava u – agresore.
“Bitka ponosa” nakon koje su poklali zarobljene srpske vojnike
Pripreme muslimanske strane da zauzme Vozuću u Zavidovićima i planinu Ozren koju je držala Vojska Republike Srpske počele su već u maju 1995. Prva operacija je nazivana “Crveni lav”.
U napadu na Ozren 27. maja 1995. istakli su se pripadnici odreda “El mudžahedin”. Nakon pada kote Podcjelovo, mudžahedini se brutalno obračunavaju sa srpskim ranjenicima i zarobljenicima odrubljujući im glave i, pri tome, sve snimajući.
U napadu na Podcjelovo poginuo je jedan od vođa mudžahedina Abdulah Libi.
U septembru je pokrenuta i druga operacija muslimanskih snaga za napad na Vozuću. Nazvana je “Bitkom ponosa”, a 10. septembra počela je završna faza te operacije pod nazivom “Uragan 95”, “Farz” ili “Badr al Bosna”.
Iz pravca Tuzle krenuo je Drugi korpus takozvane Armije BiH, na čijem čelu je bio general Sead Delić sa oko 9.000 vojnika. U sastavu tog korpusa su djelovale 21, 22. i 25. divizija, te 224. i 225. brigada i druge jedinice.
Iz pravca Zenice krenuo je Treći korpus takozvane Armije BiH, pod komandom brigadnog generala Sakiba Mahmuljina, koji je napao sa oko 14.000 vojnika. U sastavu korpusa su bile 375. tešanjska oslobodilačka, 7. muslimanska brigada, 327. i 328. brigada, Specijalni odred policije, 35. divizija kojom je komandovao Refik Lendo, kao i odred “El mudžahedin” kojim su komandovali Abu Hamza, Abu Mali, Ali Hamad i druge jedinice.
Napadu su se priključile i NATO snage za brze intervencije, kao i pakistanski kontingent međunarodnih mirovnih snaga, kojima je Sead Delić zahvalio za artiljerijsku podršku tokom ofanzive.
Napad na Vozuću naredio je mislimanski lider Alija Izetbegović.
Snimke klanja slali u islamske zemlje tražeći donacije
U izvještaju Abu Malija, jednog od emira i komandanata “El mudžahedina”, navodi se da je u napadu ubijen veći broj srpskih vojnika, dok je 60 njih zarobljeno.
Umjesto da ih odvedu u zatvor u Zenicu ili u Dom penzionera u Zavidovićima, mudžahedini su ih brutalno poklali, snimajući zločine.
Zarobljenici su mučeni, a kasnije su oskrnavljena i tijela ubijenih.
Snimci pogubljenja i klanja Srba kasnije su slati po islamskim zemljama s ciljem prikupljanja donacija.
Više stotina nestalih Srba
Godine 1995. godine tokom septembarske ofanzive “Uragan” na Vozuću poginulo je 459 Srba, a 412 nestalo. Posmrtni ostaci 132 Srba ni danas nisu pronađeni.
Likvidacije i zločini natjerali su srpsko stanovništvo na iseljavanje. Tada je spaljeno 30 sela, protjerano 1.920 porodica sa 7.680 članova.
Mudžahedini su pohvaljeni za veliki broj ubijenih srpskih vojnika u napadu i zarobljavanje znatne količine oružja. Poginuo je i velik broj mudžahedina u borbi sa Vojskom Srpske – 129, od čega 105 stranaca i 24 bh muslimana.
Napad mudžahedina na Vozuću predvodio je Muatez Bila, koji je nakon pada sela poginuo u akciji.
