Politički analitičar Branko Radun ocijenio je da Srbi u Hrvatskoj 23 godine nakon pogroma u vojno-policijskoj akciji “Oluja” žive kao Јevreji u Varšavskom getu i nastavljen je kontinuitet hrvatske politike ekstremnog šovinizma, nacionalizma i rehabilitacije ustaštva.
Radun je rekao za Srnu da Srbi terminološki griješe kad pogrom nad srpskim narodom Krajine iz avgusta 1995. godine nazivaju “Olujom”, kao što to čine Hrvati, naglasivši da je to, prije svega, bilo etničko čišćenje sa elementima genocida, a nikako “briljantna vojna akcija i trijumf hrvatske odbrane”.
“To nije bio rat. To je bilo etničko čišćenje Srba iz Hrvatske i grešimo kada prihvatamo njihove termine poput `Oluje`, jer je `Oluja` njihova propaganda koja treba da jednu brutalnu političku akciju progona, etničkog čišćenja i genocida prikaže kao neku besprekornu vojnu pobedu, pa da to asocira na `Pustinjsku oluju` kada je Amerika porazila vojsku /iračkog predsjednika/ Sadama Huseina. To uopšte nema veze jedno sa drugim”, istakao je Radun.
On je rekao da jak antisrpski naboj u Hrvatskoj nikad nije stvarno prestao i da samo bude “plimu ili osjeka” toga.
“Sada opet imamo jak taj naboj – antisrpski pre svega, i nedavnu posetu predsednika Izraela Ruvena Rivlina vidimo kao korektiv toga, jer je hrvatski predsednik Kolinda Grabar Kitarović na insistiranje protokola morala da ode zajedno sa njim u Јasenovac, a to je uradila nevoljno”, naveo je Radun.
On je dodao da je Kitarovićeva na mjestu strašnog zločina “miješala babe i žabe” i da je, pošto je već otišla u Јasenovac, morala negativno da komentariše genocid u Јasenovcu i da u to umiješa devedesete godine prošlog vijeka i faktički relativizuje žrtve u Јasenovcu.
“Ali, to je kontinuitet hrvatske politike i samo naivni Srbi verovali su u bratstvo i jedinstvo, toleranciju i suživot. Hrvati ostaju dosledni u svom neprijateljstvu prema Srbima”, rekao je Radun.
On je naglasio da je to neprijateljstvo jednako usmjereno i prema Republici Srpskoj i prema Srbiji.
“Bez obzira kakvi sad bili odnosi Srba i Hrvata u BiH, koji su silom prilika dobri zbog toga što su Srbi i Republika Srpska garanat opstanka Hrvata u BiH, u ovom momentu generalno, politika Hrvatske i Zagreba je opterećena antisrpskim nabojem i tu se neće promeniti i Kolinda samo izražava stav elite, političara, intelektualaca i dobrog dela javnosti”, rekao je Radun.
Prema njegovim riječima, relativizacija zločina, rehabilitacija ustaštva ili promocija preko kontroverznog pjevača Marka Perkovića Tompsona, koji je državni projekat, a ne privatna stvar, već nešto iza čega stoji elita i gotovo niko se ne buni protiv toga.
“Znači od Hrvata ništa novo… Mislim to što se dešavalo u Drugom svetskom ratu i devedesetih se nastavlja u sferi medija, propagande i kulture. Kažem to se nastavlja. Evo vidimo zapaljene kuće povratnika”, rekao je Radun.
On je naglasio da Srbi duguju zahvalnost poznatom lovcu na naciste Efraimu Zurofu i izraelskom predsjedniku što je svjetska javnost sad prektično upoznata o Јasenovcu i onom šta su Hrvati činili tamo.
“Јasenovac je nepoznat svetskoj javnosti. Znaju za Aušvic, ali za Јasenovac? Kada kaže predsednik Izraela da je Јasenovac balkanski Aušvic, to nije mala stvar. To ima težinu i odjek u celom svetu i tu moramo da budemo zahvalni onim koji se time bave i zbog svojih interesa, ali bi trebalo i naši političari više o tome da govore”, zaključio je Radun.
U hrvatskoj vojno-policijskoj akciji “Oluja”, prema podacima srpskog Komesarijata za izbjeglice, protjerano je 250.000 krajiških Srba, 1.856 je ubijeno, a 836 vode se kao nestali.
Ta akcija počela je 4. avgusta 1995. godine ofanzivom hrvatske vojske i policije i jedinica HVO-a na područja Banije, Like, Korduna i sjeverne Dalmacije, odnosno na Republiku Srpsku Krajinu.
Dan kasnije, 5. avgusta, hrvatska vojska je ušla u gotovo napušten Knin i istakla hrvatsku zastavu, dok su kolone izbjeglica na traktorima i drugim poljoprivrednim vozilima ulazile u Srbiju.
Akcija “Oluja” je najveće i jedno od najsurovijih etničkih čišćenja na području bivše Јugoslavije tokom devedesetih godina prošlog vijeka.
