Episkop Bihaćko-petrovački Sergije uputio je danas otvoreno pismo banjalučkom biskupu Franji Komarici u kojem ga upozorava na pokušaje prosvajanja srpske kulturne baštine na području Bihaćko-petrovačke eparhije.
Pismo prenosimo u cijelosti:
Preuzvišeni biskupe Komarica,
Pišem Vam u svojstvu pravoslavnog episkopa Srpske Pravoslavne Crkve, u ime svojih sveštenika i svih vjernika Eparhije bihaćko-petrovačke, ali i u ime svojih svetih prethodnika koji su na srcu uvijek imali istinoljubivost svetosavskog etosa, zbog čega su, u svim epohama, sopstvenom krvlju posvjedočili odanost pravoslavnoj vjeri.
Povod ovom pismu jeste neprimjereno ponašanje sveštenika Banjalučke biskupije, izvjesnog don Davora Klečine, koji svojom aktivnošću, prevenstveno na društvenim mrežama, dodatno produbljuje nesrećnim ratom nastali jaz između Srba i Hrvata, pravoslavnih i rimokatolika.
Na osnovu informacija koje sam dobio od parohijskih sveštenika i vjernika, a u šta sam se kasnije i sam uvjerio, don Davor Klečina, koji obavlja svešteničku dužnost u Drvaru, jedan je od onih koji drsko, bezobzirno i naučno neutemeljeno pokušava svojatati srpsku pravoslavnu kulturno – istorijsku i duhovnu baštinu na području povjerene mi Eparhije, nastojeći samo njemu znanim metodama sve pravoslavno prikazati kao rimokatoličko, odnosno sve srpsko kao hrvatsko. Nije don Klečina ni prvi ni posljednji koji je sa istom namjerom na istom zadatku, niti sam ja prvi a ni posljednji koji brani onaj predački zavjet da svoje svetinje ne damo nikom, niti da prisvajamo tuđe.
Utoliko je aktivnost Davora Klečine već unaprijed osuđena na propast, jer zna ovaj raspeti narod šta je njegovo, a šta nije, zna i prenosi s koljena na koljeno. Sve ono što srpski narod zna istovremeno potvrđuju i validna istorijska istraživanja, koja Davora Klečinu i njegove saradnike, koji dolaze sa raznih strana, uopšte ne zanimaju, jer oni svoju projektovanu istoriju pokušavaju stvoriti na prekrajanju srpske pravoslavne prošlosti.
Pišući o proteklom ratu Davor Klečina, oživljavajući uspomene iz djetinjstva, opravdano plače nad banjalučkom Ferhadijom, ali ne vidjesmo suze koje potekoše sa njegovog lica nad srpskom djecom, ženama i starcima iz Drakulića, Motika i Šargovca, one iste djece čije je životne stope prekinuo niko drugi do onaj Miroslav Filipović – u narodu poznatiji kao Fra Sotona, koji se takođe nazivao sveštenikom rimokatoličke crkve.
Nisu potekle suze Klečini ni zbog Šušnjara, ni zbog Garavica, niti zbog bilo koga drugog čija je žrtva u stanju stati na put njegovom prekrajanju istorije.
Možda sam ovim pismom prenaglasio značaj Davora Klečine, ali on je samo eksponent određenih krugova koji nastavljaju svoj put, davno trasiran, na štetu mene, mojih sveštenika i pravoslavnih vjernika Eparhije bihaćko – petrovačke, ali i na štetu naše prošlosti i naših predaka, koje smo dužni na svakom mjestu dostojno braniti, ne gledajući na to ko nas i sa kojom silom tlači i napada, falsifikujući naše istorijsko trajanje.
Ono što mene posebno brine, preuzvišeni biskupe Komarica, jeste Zbornik radova objavljen pod nazivom “Dubički arhiđakonat u razvijenom srednjem vijeku i njegovi tragovi kroz kasnija stoljeća”, u kojem su, kao baština rimokatoličke crkve, opisani pravoslavni manastiri Moštanica, Krupa na Vrbasu, Đurđevac, kao i brojna crkvišta u dolini Sane, u Pounju i Podgrmeču.
Na otvaranju naučnog skupa, koji je iznjedrio ovaj blasfemični Zbornik, i sami ste prije dvije godine rekli: “Objektivno proučavanje prošlosti ujedno je služenje istini, koja bi trebala usrećivati svakog istinoljubivog čovjeka. Iskustvo nas uči da je istina nešto što može i zaboljeti, ali u konačnici ona liječi sve, prvenstveno one, koji se žele osloboditi bilo od vlastitog neznanja ili zablude, bilo od uvriježenih stereotipa”.
Imajući u vidu ništa drugo do Vaše izrečene riječi, Davoru Klečini i njemu sličnima želimo ozdravljenje u istini, a svima onima koji, sa Vašim znanjem ili bez njega, neumorno i neuspješno falsifikuju našu prošlost poručujemo da se bave proučavanjem vlastite baštine, tamo gdje je imaju, a naša istorija ostaje naš ponos i nećemo dozvoliti bilo kome da se sa njom poigrava, da je relativizuje i na kraju falsifikuje. Plašeći se da su pokušaji Davora Klečine samo nastavak nenaučnih tvrdnji takozvanog Naučnog skupa, koji je održan sa Vašim blagoslovom, 24. i 25. aprila 2017. godine, opravdano se pitamo šta Vam je krajnji cilj: da nam, nenaučnim metodama, pokušate oduzeti našu vijekovnu baštinu ili samo, preko naše baštine, produbljujete sopstveno trajanje?
Ako neko sopstveni identitet pokušava produbiti na našoj bogatoj kulturno-istorijskoj baštini, taj ne želi vidjeti sopstveni odraz u istini niti želi sačuvati toliko željeni mir među narodima.
Ostajući odan Hristu Isusu, Istini Koja je oslobodila svijet, u danima Velikog Posta molitveno prizivam nebeski blagoslov Raspetog i Vaskrslog Sina Božijeg – Isusa Hrista, sa nadom u Vaskrsenje svih i svega, čestitajući Vama, Vašem sveštenstvu i vjerujućim rimokatolicima Vaše biskupije predstojeće praznike Vaskrsenja Hristovog!
