Autentični tekst Opšteg mirovnog sporazuma nemoguće je naći na zvaničnim stranicama zajedničkih institucija BiH jer dokument, odnosno njegovi aneksi, zvanično nikada nisu prevedeni na domaće jezike.
Ni nakon 26 godina poslije, OHR nije ispunio svoju obavezu i to uradio, samo iz razloga da može da interpretira Ustav BiH po volji dijela međunarodne zajednice, tvrdi ruski ambasador Igor Kalabuhov.
Povod za novi nesporazum u BiH biće sigurno i odgovor iz OHR-a da BiH ima obavezu da francuskoj Vladi, gdje je 1995. ratifikovan mirovni sporazum, dostavi prevod na, kako su naveli, “bosanskom” jeziku.
Uoči 26. godišnjice potpisivanja Dejtonskog sporazuma, iznova se otvara pitanje službenog prevoda dokumenta kojim je ovjeren mir u BiH, mada nikada nije ni potvrđeno postojanje originala sporazuma kojeg bi BiH, kao potpisnica, trebalo da ima.
– Ponekad se čudim zato što OHR nije ispunio najbitniju stvar, a to je prevod Dejtonskog sporazuma. Čak 26 godina nema zvaničnog prevoda Ustava na jezike naroda u BiH, a to je posao OHR-a – ističe Kalabuhov.
Prozvani u OHR-u odgovaraju da prevod nije njihov posao. Podsjećaju, Sporazumom o utvrđivanju teksta aneksa Opšteg mirovnog sporazuma za mir, potpisan u Parizu 14. decembra 1995. godine, predviđeno je da strane potpisnice dostave francuskoj Vladi odgovarajuću jezičku verziju.
U OHR-ovom tumačenju, iz BiH bi trebalo da bude upućena samo jedna verzija na, kako navode, “bosanskom” jeziku.
– Francuska Vlada dobila je nacrt prevoda na hrvatski od Republike Hrvatske i na srpski jezik od tadašnje Savezne Republike Јugoslavije. Međutim, iz BiH nije dostavljen nacrt prevoda na “bosanski” jezik. Dok to ne bude završeno, engleska verzija teksta Opšteg okvirnog sporazuma za mir, i dalje ostaje jedina zvanična verzija – naveli su iz OHR-a.
Delegat u Klubu Srba Dom naroda PS BiH Dušanka Majkić smatra da je rješenje u prevodu dokumenta na srpski, hrvatski i bošnjački jezik.
– Pošto svi zajedno živimo u BiH, ne može se pretendovati da “bosanski” jezik bude onaj na kome će biti Dejtonski mirovni sporazum i to bi ponovo mogao predmet nesporazuma. Dakle, rješenje je da prevod bude na srpski, hrvatski i bošnjački jezik – kaže Majkićeva.
Postojanje samo engleske verzije Opšteg mirovnog sporazuma za mir, kao zvanične, budi sumnju u OHR-ova tumačenja i prevod. U protekle dvije i po decenije visoki predstavnici su umjesto “slova” tumačili “duh” Dejtona, čime su išli na ruku onima koji traže njegovu reviziju.
– Ako nemate zvaničnu verziju prevedenu, onda onaj ko čita sa engleske verzije može da tumači kako hoće, a iskustva govore da su OHR i dosadašnji visoki predstavnici u izobilju koristili mogućnost da tumače Sporazum kako hoće – naglašava Majkićeva.
Dejtonski sporazum nije donio samo mir. Aneksom 4, odnosno Ustavom BiH i Aneksom 10 kojim je predviđeno uvođenje visokog predstavnika, direktno utiče na svakodnevni život. Tačno preveden potvrđuje da u Dejtonu nije bilo mjesta za Savjet za provođenje mira i tzv. bonska ovlašćenja, te shodno tome visoki predstavnik nije imao ovlašćenja da donosi zakone i kažnjava ljude, a što su radili svi – do posljednjeg Valentina Incka.
Da nam drugi ne bi tumačili šta piše, a otimačinu nadležnosti Srpskoj predstavili kao dejtonsku tekovinu, Udruženje građana “Politikolog” iz Banjaluke, tokom godine, podijelilo je građanima hiljade primjeraka prevedenog Dejtonskog sporazuma i Aneksa 4, odnosno Ustava BiH, jer treba znati da je izvorni Dejtonski sporazum verifikovao postojanje Republike Srpske.
