Po tom zapadnom scenariju, rušenje vlasti u Srbiji i Republici Srpskoj koštaće oko 100 miliona evra. Najveći dio tog novca potrošiće se ipak u Srbiji, jer ta zemlja se takođe mora destabilizovati kako ne bi priskočila u pomoć Republici Srpskoj.
Podstaknuti inostranim novcem i bez stečenih stvaralački usmjerenih radnih navika, pojedinci iz Republike Srpske ovih dana fabrikuju brojne afere uperene protiv vlasti i privrednika, kao i protiv samog opstanka Republike Srpske.
Za sada se ograničavaju na medijski prostor, ali poput plaćeničke ekološke sabraće iz Srbije, uličnu pobunu, diktiranu nevladinim sektorom, treba očekivati i u Srpskoj.
Pobuna kreće iz Ravnog!
Nebojša Vukanović, opozicioni političar iz Trebinja, tipovan je, kako saznajemo iz više dobro upućenih izvora, britanskim novcem, a kao lakmus papir dat mu je zadatak da osnivanjem nevladine organizacije pokuša da pobuni srpske povratnike u opštini Ravno.
Uradio je to u više navrata, i na konto organizacije koju kontroliše, kako tvrde osobe iz njegovog najbližeg okruženja, uplaćena su značajna sredstva koja su mu, navodno, sasvim dovoljna da organizuje i finansira vlastitu stranku, „glumeći” pri tome opozicionara i kandidata za sve pozicije u Republici Srpskoj i BiH.
Po navodima istog izvora, Vukanoviću je dat nalog da angažuje sve koji misle kao i on i da u prvom momentu svoju organizaciju pored Trebinja, napravi u Mrkonjić Gradu i Čajniču.
On mora da prati medije u Velikoj Britaniji, u kojima se u posljednje vrijeme učestalo navodi da su u BiH počele pripreme za rat?!
Britanske toksične objave
Popularni Britanski nedeljnik „The Week“ objavio je, 17. januara 2022. godine, članak pod naslovom: “Da li je Bosna na rubu građanskog rata?”. Sa sličnim naslovima u posljednja tri mjeseca oglašavaju se i „The Guardian,“ „The Herald“ i ostale perjanice britanske štampe.
Podsjetimo na činjenicu da je naša Republika Srpska prošla kroz krvavi rat u bliskoj prošlosti i da političko rukovodstvo, ali i narod smatra mir predstvlja svetinju.
Ipak, prvenstveno domaće “patriote do zadnje kapi TUĐE krvi” spremni su da kreiraju razne lažne afere u Srpskoj, kao alat za stvaranje njene nestabilnosti.
Pristaju da za svaki minut, pa i sekund u medijima, čije je sjedište na prostoru Federacije BiH, izgovore gnusne laži protiv Srpske.
Uz to, aktivno sprečavaju brojne razvojne projekte, gdje god je to moguće. Za pojedince – vlast nema cijenu.
„Stari recepti”
Vrijeme će i u slučaju Vukanovića, pokazati da li su trenutne sinhronizovane aktivnosti nevladinog sektora i pojedinih opozicionih političara u RS, i pomenuti natpisi u britanskim medijima, povezani ili ne.
Posmatrano u svjetlu decenijskih napora za destabilizaciju/rasturanje Republike Srpske, što se i više nego čini da jeste, sljedeći koraci po oprobanom „zapadnom receptu” iz 1992. bilo bi: izazivanje etničkih incidenata, pronalazak „dokaza“ o naoružavanju Republike Srpske i prve žrtve na ovim prostorima.
Time bi se stvorili potrebni i dovoljni uslovi za stavljanje RS pod protektorat EU i SAD, a potom bi se Srpska asimilirala u unitarnu BiH, čime bi praktično prestala da postoji.
Iako se ovo čini možda kao pretjeran scenario, nešto se ipak krupno dešava u “najnemirnijoj državi balkanskoj” i to bi trebao znati upravo Nebojša Vukanović.
Entitet meda i mlijeka?!
Broj fabrikovanih afera u RS je preveliki, dok u Federaciji imamo utisak opšte vladavine prava.
Situacija je još više zabrinjavajuća ako znamo da taj entitet nema formiranu vladu već godinama nakon izbora!
Ali zato prozapadne, čitaj antisrpske organizacije, intenzivno učestvuju u kreiranju i promociji tih afera.
Ovo možda ne zvuči neobično, jer Zapad smatra da je trenutna vlast u RS „neposlušna“ i zrela za “prevaspitavanje” – i to putem populizma i senzacionalizma u sredini “gladnoj” afera.
Na dnevnoj osnovi se pojavljuje veliki broj netačnih informacija samo da bi se spriječio ekonomski razvoj Srpske, kao uslov njenog opstanka.
Skoro od svih navodnih afera obično ispadne jedno veliko ništa.
Tako je na primjer afera „kiseonik” pokazala da je kvalitet kiseonika i bolji nego što se pretpostavljalo.
Ekološki protesti
Pominjući izgradnju hidroelektrana svim protivnicima RS “diže se kosa na glavi”, jer znaju njen potencijal u tom smislu, kao i cijelog hidroenergetskog sektora RS.
Pakuju se afere oko minihidroelektrana upravo od strane nevladinih organizacija iz one zemlje sjeverno od Slovenije koja ih je najviše izgradila, a koja finansira sve moguće ekološke proteste protiv istih kod nas, ali i u Srbiji. Ovoj anti-RS teoriji idu u prilog i neprestana hapšenja u Srpskoj koja traju već decenijama.
Nekada visoki politički funkcioneri Srpske, koji su i sami bili žrtve ovakvih poteza međunarodne zajednice, danas ćute iščekujući povratak na tron. U svemu tome jasno je da gube i sebe, a istovremeno i šanse za bilo kakvu promjenu vlasti.
Bankarskom sektoru napakovana je u prošlosti gomila afera, a jedini rezultat bio je upliv stranih i gušenje domaćih banaka.
U prvim decenijama njihovog prisustva platili smo to najvećim kreditnim kamatama u Evropi ikada!
Puca, ali ne brana
Ne tako davne 2019. rafalno su ispaljivani podaci o ispucaloj brani Grančarevo kod Trebinja i da se samo čeka trenutak njegog pucanja i gubitak na hiljade života.
Odmah su pohitali objaviti ovu vijest zabrinuti sarajevski mediji (npr. Oslobođenje) i turbo-kvazi-ekolozi.
I ta fabrikovana afera na kraju je bila jedno veliko NIŠTA!
Brana i danas bez problema služi svojoj namjeni, lakoćom zadržavajući jednu od najveći vodenih akumulacija u Evropi i obarajući rekorde u proizvodnji električne energije.
Lov u mutnom na Ozrenu
Prozapadni mediji, pa i sam Vukanović, jako su zabrinuti za „neopisivu štetu“ koju geološka istraživanja “pričinjavaju“ na Ozrenu, iako u istoriji ne postoji niti jedan zabilježen slučaj ekološkog incidenta vezanog za geološka istraživanja.
Za to vrijeme tim istim medijima ne smeta situacija u Federaciji BiH, teška industrija u Zenici, ogroman procenat proizvodnje električne energije putem fosilnih goriva (daleko iznad svakog zahtjeva EU, a ne pominju se ni zatvaranja termoelektrana), kao ni novi rudnik zlata kod Vareša, koji će iznijeti na površinu i ogromne količine žive, koja je ekstremno toksičan metal.
U međuvremenu, u Republici Srpskoj se objavljuju brojne dezinformacije o otvaranju desetine rudnika litijuma, pa čak i da oni postoje već na Ozrenu, reče Leonida od Trebinja, ne znajući da stijene na Ozrenu uopšte ne sadrže litijum, a da o mitskim rudnicima nema nit traga, ni glasa, jer je izgleda imao previše istorije i ljubavi prema Vladeti Jankoviću u danima odrastanja.
Posebno brinu gnusne laži o planiranim raseljavanjima ljudi zbog otvaranja rudnika baš u selima, da prihvatni centri već postoje u Doboju, da geolozi noćima kopaju po grobljima i slične, normalnom umu teško shvatljive gluposti.
STIŽU FUNTE
Po tom „zapadnom scenariju”, rušenje vlasti u Srbiji i Republici Srpskoj koštaće oko 100 miliona evra.
Najveći dio tog novca potrošiće se ipak u Srbiji, jer Srbija se takođe mora destabilizovati kako ne bi priskočila u pomoć Republici Srpskoj.
Posebno je bitno ne dozvoliti otvaranje gigantskog rudnika litijuma Jadar, koji bi omogućio Srbiji da kontroliše glavni izvor litijuma za evropsku auto-industriju i time drži Evropsku uniju u „šaci“.
Većina ovih samozvanih ekoloških eksponenata nigdje ne navodi da ekološka “zelena tranzicija”, koja je već počela i široko prihvaćena u svijetu, neće moći biti realizovana bez litijuma, nikla, kobalta i drugih metala.
To načelo nije postavila niti Srbija, ni Srpska, već upravo najmoćnije države svijeta koje takve projekte sada kod nas guše, samo da bi destabilizovale vlast u Srpskoj i u Srbiji i držale nas u siromaštvu i raseljene po svijetu.
Šansa Republike Srpske, da se izdigne i postavi geostrateški ,upravo tu i leži.
Nerazvijena i napuštena Republika Srpska će se teško odbraniti od napada koji nam predstoji, a koji, kažu upućeni, predvodi Nebojša Vukanović.
NEK’ RATNE PRIČE PRESTANU
Jasna anti-srpska histerija zaokružuje se na širem nivou ako se pogleda koliko su inostrani mediji aktivni u plasiranju neistina protiv RS.
Britanski mediji još od septembra prošle godine objavljuju kako se Srpska naoružava, a od januara ove godine sve su češće objave o neminovnom ratu u BiH.
Na te inostrane vijesti, građani Republike Srpske reaguju u čudu jer očigledno nikakvih priprema za rat nema, niti rat iko priželjkuje, te se ovakve vijesti kod nas ne uzimaju za ozbiljno.
Ali ono što treba da nas zabrine je da je građanin na Zapadu zabrinut jer se njegov premijer javno pita: „Ako je rat u BiH neizbježan, kako ga spriječiti?“
