U vremenu u kojem slabo naziremo fudbalske nasljednike svježe penzionisanog Nemanje Vidića, nije zgoreg da se podsjetimo inspirativnih dijelova karijere ovog neprikosnovenog komandanta odbrane Crvene zvezde, Mančester junajteda i reprezentacije Srbije.
Za početak, beskompromisni Užičanin je još prije 16 godina na debitantskom meču za “crveno-bijele” najavio da će postati vođa tima i nadmašiti asove kao što su Miodrag Belodedić i Ilija Najdoski. Na tom putu, osvojio je nacionalnu duplu krunu, zatim je nakratko otišao u moskovski Spartak, pa potpisao za veliki Mančester.
– Taj naš Semi Hipija je vrlo brzo počeo da kao Panta pitu sređuje i “hapsi” do tada nezaustavljive protivničke centarfore poput Drogbe i Inzagija, a uskoro su Ferdinand i on postali najbolji odbrambeni tandem na svijetu – pamti moj komšo.
Nadalje, Vidić je tokom bogate karijere u Mančesteru osvojio 15 trofeja od kojih jednu Ligu šampiona i pet prvenstava. Na individualnom planu je dva puta biran u idealni tim svijeta, a bio je drugi stranac koji je nakon legendarnog Kantone ponio Mančesterovu kapitensku traku.
– Reprezentativnu nikada… S tim u vezi, mnogi su mu tovarili da se za Srbiju ne daje i ne gine kao za Mančester. I danas mu pamte promašeni penal protiv Slovenije, jedan izgubljeni vazdušni duel protiv Australijanca Kejhila, igranje rukom protiv Švaba i slično, a što ga je, kako vele, udaljilo iz nacionalnog tima – ističe komšo.
S druge strane, malo ko od pomenutih slijepaca vidi desetine lopti koje zbog Vidare nisu završile u mreži Srbije, pa i činjenicu da se “orlovi” od Nemanjinog “zbogom” nisu plasirali ni na jedno ozbiljnije takmičenje.
– Zaboravlja se i da je bio član čuvene odbrane srpske reprezentacije koja je u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo u Njemačkoj 2006. godine primila samo jedan gol – podsjeća komšo.
Kako god, ostaće zapamćeno i da su iz biografije ovog rođenog pobjednika vađene ideje za snimanje domaćeg filma “Artiljero”, pa i to kako je jednom prilikom mrtav ozbiljan rekao Aleksu Fergusonu da će ići da se bori na Kosovu, jer mu je to dužnost kao Srbinu…
Dakle, Nemanja Vidić, koji je u svom sportskom naponu mnoge inspirisao, zaslužuje da mu srpska fudbalska javnost, Zvezda i “delije” prirede dostojan oproštaj na “Marakani”. Barem onakav kakav su napravili Englezi na prepunom “Old Trafordu”.
