Stručnjak za borbu protiv terorizma Dževad Galijašević upozorio je da je sve što se dešava u BiH, kao najvećoj bazi i jedinstvenom terorističkom kampu “Islamske države” i Al kaide u Evropi, prevashodno bezbjednosni problem, na koji “država ne reaguje nijednom adekvatnom bezbjednosnom mjerom”.
Galijašević ističe da u BiH djeluje organizovana, brojna i fanatična mreža nasilnih ekstremista i terorista, koja je organizovana kroz razne oblike prividno humanitarnih, obrazovnih i vjerskih organizacija.
On podsjeća da je ta mreža formirala svoja antiustavna naselja, klasične terorističke kampove u kojima obavlje razne specijalističke obuke, provodi program vjerske radikalizacije i organizuje slanje bošnjačkih mladića i cijelih porodica na najgora ratišta u istoriji ratovanja.
“To su ratišta za koja ne postoje ženevske i bilo koje druge konvencije, na kojima se drogirana djeca koriste kao bombaši samoubice, na kojima se brutalno i pred kamerama vrše ritualna odrubljivanja glava civilima i vojnicima i od terorizma pravi klasična estrada koja putem zapadnih medija dopire do svake zemlje, naroda, svake porodice i svakog čovjeka”, ističe Galijašević.
On je upozorio da terorizam postaje svakodnevica na koju BiH ne reaguje nijednom adekvatnom mjerom.
“Istovremeno, dok nam ta opasnost stoji nad glavama, poslove bezbjednosti, razne vidova koordinacije i kreiranja bezbjednosnih politika na nivou BiH vodi Dragan Mektić, koji je rođen u velikom hrvatskom selu Dragalovci kod Doboja, istraumatizovan u životu i interno obrazovan u okviru Obrazovnog centra MUP-a Hrvatske zadnjih dana novembra 1989. godine, uoči samog početka rata u toj bivšoj jugoslovenskoj republici”, naveo je Galijašević.
On je naveo da je Mektić, “kao osoba koja se pred Srbima iz Prnjavora dokazivala radikalizmom, vremenom postao hrvatski obavještajni projekat na isti način na koji su, samo šest mjeseci poslije njega, članovi SDA iz svih krajeva BiH, u organizaciji sekretara te stranke Hasana Čengića, odlazili na iste obuke /cijeli bataljoni od njih po 500 u grupi/, kurseve, doškolovavanja u raznim policijskim kampovima poput onih u Jastrebarskom i Đakovu”.
“Mektić je nekompetentni ministar bezbjednosti, koji o uređenju, kreiranju i vođenju bezbjednosnih politika i prilagođavanja novim bezbjednosnim izazovima ne shvata ništa. On zna samo zabavljati javnost pričajući priče o jahtama u Portorožu, vrijeđati obrazovane žene, uglavnom novinarke koje časno i mukotrpno zarađuju svaku konvertibilnu marku u ovom teškom trenutku i neuređenoj državi, napadati institucije Republike Srpske i proglašavati ih ‘kriminalizovanim’ i ‘lopovskim”, ocijenio je Galijašević.
On je dodao da “Mektić predstavlja Republiku Srpsku isto kako je i branio tako što je mučio nevine ljude i gledao mirno njihovu tragediju u samoj policijskoj stanici koju je vodio”.
“Dragan Mektić je Dražen Erdemović odbrane Republike Srpske, osoba koja jednu časnu, istorijski i politički opravdanu odbranu samo kompromituje vlastitim kompleksima i sirovošću”, upozorio je Galijašević.
Galijašević je naveo da je istinita informacija da Mektić nije diplomirao na Pravnom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, da Mektić “taj fakultet nije ni vidio”, iako je na zvaničnom sajtu Ministarstva bezbjednosti BiH naveo da je obrazovanje stekao na toj visokoškolskoj ustanovi.
“U predvečerje surovog rata koji će uništiti Jugoslaviju i dovesti do dramatičnog stradanja naroda u Hrvatskoj, BiH, Kosovu, krajem 1989. godine, par mjeseci prije nego što će Franjo Tuđman postati predsjednik Hrvatske, Mektićevu stručnu osposobljenost i diplomu, kojoj više odgovara naziv ‘potvrda’, ovjerio je ustašoidni profesor kriminalistike, navodni dekan Vladimir Obradović, koji je kao i Mektić pripadnik tajnih službi koji će lojalnost dokazivati izrazitim i aktivnim antisrpstvom”, tvrdi Galijašević.
Prema njegovim riječima, Mektićev “nazovi dekan” u svojoj analizi “Kaznenih djela ratnih zločina sa obilježjem terorizma” za najstrašnije oblike terorizma na svijetu optužuje srpski narod.
“Upravo zato je Mektićeva politika podrške islamskom terorizmu rezultat škole i obuke koju je, neposredno pred rat, prošao u Ministarstvu unutrašnjih poslova Hrvatske”, kaže Galijašević.
O Mektiću kao takvom, naglašava Galijašević, prije ili kasnije, “hladne glave” moraće raspravljati i SDS i srpski narod u cjelini, bez lažnih spinova aktivista ‘narandžastih revolucija’ o nužnost borbe protiv korupcije i kriminala koja služi samo politici Bakira Izetbegovića kao model i opravdanje za uništenje položaja Republike Srpske i razaranje njenih institucija.
