Mitropolija crnogorsko-primorska više puta je do sada ponovila da se Crkva ne bavi politikom kao i to da nijedna da politička stranka ili koalicija ne organizuje i ne rukovodi litijama
Parlamentarni izbori u Crnoj Gori zakazani su za 30. avgust. Demokratska partija socijalista političku kampanju vodi na način što optužuje Crkvu i njene velikodostojnike da se miješaju u izborni proces, pa je javnost gotovo svakodnevno zasuta saopštenjima ove partije koja „poziva građane da ne dozvole da budu izmanipulisani“.
Mitropolija crnogorsko-primorska više puta je do sada ponovila da se Crkva ne bavi politikom kao i to da nijedna da politička stranka ili koalicija ne organizuje i ne rukovodi litijama.
O tome koja je pozadina konstantnih napada na Crkvu od strane vladajuće partije razgovarali smo sa političarima i analitičarima koji su saglasni da je predizborna retorika DPS-a, kojom režimski funkcioneri najavljuju “izbornu borbu između države i Srpske pravoslavne crkve”, politički neobična i na neki način i bizarna.
Kovačević: Mitropolit brani Crkvu – to je njegovo pravo i obaveza
Portparol Nove srpke demokratije i funkcioner Demokratskog fronta Marko Kovačević kaže da DPS ima potrebu da prigrabi za sebe religijska svojstva a da Mila Đukanovića proglasi za „dominus et deusa“ Crne Gore.
„Na putu ka kontroli i te, duhovne i religijske sfere života u Crnoj Gori, njima stoji najbrojnija vjerska zajednica u zemlji – Srpska pravoslavna crkva. Zato je režim donošenjem Zakona o slobodi vjeroispovesti, kroz otvoreni progon najbrojnije vjerske zajednice, bukvalno na silu uveo SPC u sferu političkih pitanja i to kao predmet diskriminacije. Potpuno je jasno da onaj ko je diskriminisan mora da se od diskriminacije brani dok god ista traje, navodi Kovačević.
Tako svaki odnos i javno izrečeno mišljenje, od strane SPC, prema diskriminatorskom Zakonu i onima koji su ga donijeli, režim definiše kao „miješanje Crkve u politiku“.
„Pri tom potpuno zanemarujući činjenicu da su to miješanje oni inicirali donošenjem sramnog Zakona. Crkva u svojoj odbrani od diskriminacije, primajući k znanju da ona neće prestati dok god je aktuelni režim na vlasti, je jasno pozvala pravoslavne hrišćane da ne glasaju one koji su donijeli ovakav zakon kao ni one koji taj zakon podržavaju. Važno je napomenuti da se pri tom Crkva nije opredjeljivala u smislu podrške bilo kojoj političkoj stranci, već u smislu odnosa prema Zakonu o slobodi vjeroispovjesti i sopstvene zaštite od onih koji žele da je unište, ocjenjuje Kovačević.
Prema njegovim riječima, Mitropolit prilikom svojih izjava da se ne glasa za one koji su donijeli ovakav zakon, nije ni za koga navijao niti bilo koga favorizovao.
„On je govorio sa stanovišta odbrane Crkve i svako u tom smislu ima izbor. I stranke i koalicije za vođenje svoje politike i svaki pojedinac, koji ima pravo glasa, za sebe, pojašnjava Kovačević.
Ujedinjena Crna Gora: Napadi na Crkvu predstavljaju predizborni trik DPS
Srpska pravoslavna crkva je institucija od najvećeg povjerenja, po svim istraživanjima, u Crnoj Gori. Čak 70 odsto građana Crne Gore definiše svoju pripadnost Crkvi, a svjedoci smo da ovakav progon i pritisak osuđuju i oni koji se ne vežu toliko čvrsto za vjeru – nego su borci za ljudska prava i borci protiv diskriminacije, koja u slučaju SPC prelazi u fašizam, ocjenjuju iz Ujedinjene Crne Gore.
„UCG čvrsto stoji uz svoje vladike, sveštenstvo, monaštvo i vjerujući narod. Naša zajednička borba za očuvanje identiteta i tradicije će tek da bude izučavana u istoriji kao herojski pokret odbrane svetinja. Demokratska partija socijalista je svjesna gorenavedenog i svojim programskim egzibicionizmom pokušava da uzdrma što se uzdrmati ne može – vjeru naroda u svoju SPC, navode iz ove partije za nap portal.
Prema njihovim riječima, primitivna saopštenja, plaćeni analitičari na režimskim medijima, niski udarci i optuživanje Crkve za miješanje u političke procese otkrivaju ponor sistema koji ova vlast gradi 30 godina.
„Ne smije se upasti u zamku da se ovi napadi posmatraju kao predizborni trik DPS, jer pored tog izbornog naleta fašizma, DPS ima ozbiljnu namjeru da otima imovinu i da je prodaje kako bi sakrila gubitke svoje katastrofalne ekonomske politike, koja nas je dovela do dužničkog ropstva, kažu iz UCG.
Oni najoštrije osuđuje ovakav politički napad na Crkvu, koja je po Ustavu odvojena od države i ni jednom svojom izjavom nije prešla tu granicu.
„Takođe, pozivamo vlast da se zaustavi u još jednom inžinjeringu podjela i svađa, jer građanima Crne Gore su potrebne ozbiljne ekonomske i socijalne mjere da se prevaziđe kriza, nikako hajdučija koju pokušavaju da izrežiraju, apeluju Ujedinjena Crna Gora.
Vukićević: Izborna strategija za koju se DPS odlučio puna rizika i neizvjesnosti
Analitičar Boško Vukićević ističe da, gotovo da ne prođe nijedan dan a da ne svjedočimo brutalnim napadima vladajuće partije na Crkvu, koji se uglavnom sastoje od prizemnih podmetačina, iznošenja neistina i falsifikata.
„Iako nikoga ne iznenađuje predizborna retorika DPS-a, kojom režimski funkcioneri najavljuju “izbornu borbu između države i Srpske pravoslavne crkve”, ona se ipak mora označiti kao politički neobična, na neki način i bizarna. Ne čudi više uobičajeno i lukavo poistovjećivanje režimske partije sa državom, nezabilježeno u bilo kojoj razvijenoj demokratiji, koliko je politički neprihvatljivo i nekorektno, ali i necivilizovano najavljivati bilo čije izborno nadmetanje sa nekom vjerskom organizacijom, kaže Vukićević za IN4S.
Najava izbornog nadmetanja države i crkve je primjer, smatra on, na kakav nije moguće naići u bilo kojoj evropskoj zemlji.
„No, imajući u vidu da Crna Gora jedina u Evropi nikada do sada nije iskusila demokratsku smjenu vlasti na izborima, nikoga neće iznenaditi takva vrsta “izuzetnosti”u političkoj strategiji koju DPS promoviše u okviru diktatorskog sistema koji je uspostavila ta partija, uvjeren je naš sagovornik.
Ipak, mora se primijetiti, dodaje on, da je izborna strategija za koju se DPS odlučio puna rizika i neizvjesnosti.
„Kao i da je na neki način neracionalna. Prije svega, kao oprobani recept za opstanak na vlasti, režim opet odlučuje da crnogorsko društvo podijeli i posvađa do krajnjih granica, ne prezajući ni da zemlju dovede do ivice građanskih sukoba. Jer, šta bi mogli predstavljati konstantni i agresivni nasrtaji na Crkvu, prijetnje oduzimanjem njene imovine, rušenje crkvenih objekata i progon sveštenstva – ako ne igranje na kartu građanskih sukoba u svrhu opstanka na vlasti? S druge strane, brutalnim napadima na SPC i svakodnevnom antisrpskom kampanjom režim se trudi da homogenizuje biračka tijela nacionalnih manjina, koja tradicionalno glasaju za partije na vlasti, pojašnjava Vukićević.
Međutim, čini se da vlastodršci pritom ne vode dovoljno računa da pomenutom anticrkvenom kampanjom oni takođe homogenizuju i pravoslavno stanovništvo u Crnoj Gori, koje će ih po svoj prilici kazniti na predstojećim izborima.
„Nema nikakve sumnje da je antirežimska Crna Gora koja je vaskrsla na čudesnim litijama apsolutno većinska. Takvu antirežimsku većinu niko objektivan ne može dovoditi u pitanje, jer ona proizilazi i iz autentičnih medijskih prenošenja molitvenih hodova. Na partijama opozicije preostaje da takvu nespornu većinu koja proizilazi iz litijskog fenomena reprezentuju na predstojećim izborima. Zato je neophodno da opozicione stranke imaju, u mjeri mogućeg, jedinstven nastup na izborima, a i više od toga – da svim mogućim sredstvima spriječe uobičajene režimske izborne krađe i mahinacije. U tom slučaju moglo bi doći do zalaska višedecenijske diktature, zaključio je Vukićević.
