Milinić koji je poznatiji po nadimku “Kila zlata”, bio je direktor kao kadar SDS-a, a na tu poziciju je došao nakon lažnih optužbi na račun tadašnjeg predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika koje se graniče sa naučnom fantastikom, a kojeg je optužio da je kao mito uzeo kilogram zlata od ruskog biznismena Olega Burlakova. Ta laž je očigledno smišljena u sarajevskoj kuhinji, u kojoj su začine za tu zajedničku čorbu dodavali SDA i SDS, sa ciljem da diskredituju Milorada Dodika, predsjednika Republike Srpske, ali i samu Republiku Srpsku.
Sve to su demantovali Dodik i Burlakov pa od toga na kraju nije bilo ništa, jer se radilo o notornoj laži, ali je to proguralo Milinića da postane direktor FIPA. Za svog mandata u toj agenciji uspio je da obiđe skoro cijeli svijet na račun građana BiH, a sa tih puteva nije donio nikakve investicije, već jedino masne fakture i slike sa kojekakvim potencijalnim ulagačima.
Nakon te neuspješne odiseje u jednoj od najvažnijih agencija na nivou BiH, koja bi trebala da bude lice zemlje, a na čijem je čelu stajao čovjek sa nadimkom “Kila zlata”, Milinić je nastavio da služi SDA i Bošnjacima, pa se sada uz podršku ministarke iz SDA obreo u Pekingu. Šta li je “zlatni dečko političkog Sarajeva” sada slagao ili obećao da će iznijeti u javnost o Republici Srpskoj i njenim zvaničnicima, kada je za sebe obezbijedio ovakvu funkciju? Možemo samo da nagađamo i čekamo.
Uz to, Milinić se sada svrstao rame uz rame sa mnogim bošnjačkim kadrovima koji su imenovani u diplomatsko konzularna predstavništva BiH širom svijeta, među kojima su i odlikovani bošnjaci iz ratnog perioda, takozvani “zlatni ljiljani” kojima je Turkovićeva ponudila da poput Milinića biraju destinaciju u diplomatiji u kojoj žele da rade. Milinić očigledno ne može daleko od zlata, jer je do prethodne funkcije došao uz pomoć “Kile zlata”, a do sadašnje očigledno uz pomoć “zlatnog ljiljana”. Ko zna, možda je u međuvremenu i Milinić postao “Zlatni ljiljan” za svoju žestoku borbu protiv Republike Srpske i njenih zvaničnika u mirnodopskom periodu, u kojoj je davao sve od sebe. Bilo bi stvarno zanimljivo to istražiti, jer se ne zna čime je to, osim lažima na račun Srpske i njenih zvaničnika, Milinić zadužio SDA i političko Sarajevo, pa da ga imenuju za ministra savjetnika u Ambasadi BiH u Pekingu, protivno zaključku Predsjedništva BiH iz decembra prošle godine po kojem niko ne može biti raspoređen po diplomatsko-konzularnoj mreži i ambasadama dok ne bude urađena nova sistematizacija u Ministarstvu inostranih poslova i dostavljen izvještaj o popunjenosti diplomatsko-konzularne mreže po nacionalnom rasporedu.
Dakle, iz svega ovoga nije jasno čiji je kadar Gordan Milinić, da li je kadar SDS-a ili SDA, ili je po potrebi i jedne i druge stranke, ili je jednostavno omiljen kod Bakira Izetbegovića i Bisere Turković. Jer, šta još reći o čovjeku koji tokom cijelog svog mandata na čelu FIPA ništa nije uradio, a kome Parlamentarna skupština BiH nikada nije usvojila nijedan izvještaj o radu. Očigledno je da takve beskorisne ljude iz reda srpskog naroda nagrađuje Bisera Turković i njena politička partija SDA, ukazujući da su samo nesposobni Srbi, poput Gordana Milinića, podobni Srbi u institucijama BiH jer su spremni da podanički i slijepo slušaju i izvršavaju naređenja prvog u Bošnjaka, pa makar to bilo i na štetu Republike Srpske, što veoma često i jeste.
Ko zna, možda gospođa Bisera u nekom od svojih putovanja povede i svog novopečenog kadra u diplomatiji, Gordana “Zlatana” Milinića, u obilazak muslimanskih organizacija koje su označene kao terorističke, poput “Muslimanskog bratstva”. Možda i tamo bude nešto zlatno za njega.