U Prijedoru je, u 91. godini, posle kraće bolesti, preminuo Miloš Simić Simara, jedan od pionira fudbala u ovom gradu.
Voleo je Slaviju, prvi prijedorski fudbalski klub, na čije utakmice je išao još kao dečarac i “inficirao” se fudbalskom igrom, kao i plavo-belu boju s kojom je i sahranjen. Drugi svetski rat preživeo je u svom Prijedoru u kojem se rodio 19. juna 1931. godine, a nakon rata nastupao je za Jedinstvo (klub nastao spajanjem Slavije i Građanskog), koje je potom menjalo imena u Mladost, Radnički, Željezničar i na kraju OFK Prijedor.
U dresu Radničkog bio je akter istorijske utakmice protiv Crvene zvezde 1958. godine kada su Beograđani gostovali u Prijedoru, a u ekipi su igrali čuveni Rajko Mitić, Dragoslav Šekularac, Borivoje Kostić, Vladimir Beara… Nakon toga je u grad na Sani stigao i zagrebački Dinamo, izuzetno popularan klub tog vremena.
Nakon završetka igračke karijere 1966. godine Simara je ostao je u fudbalu, kao pomoćni trener, kasnije je obavljao razne funkcije u OFK Prijedoru, da bi na kraju bio vatreni navijač kluba kojeg je nosio u srcu. Simirau su u gradu svi znali, poštovali i cenili, uvek je bio drag sagovornik i rado su mnogi slušali njegove priče o počecima fudbala u Prijedoru.
Radni vek proveo je na uskotračnoj železnici, a kasnije u prijedorskoj fabrici celuloze “Celpaku”. Fudbalski idol Simare bio je Rajko Mitić, a zanimljivo navijao je za OFK Beograd, zbog plavo-belih dresova! Po Mitiću je dao i ime svom sinu – Rajko. Simara će ostati u sećanju Prijedorčana kao skroman i tih čovek velikog srca.
Miloš Simić Simara sahranjen je 22. decembra na Gradskom pravoslavnom groblju u Prijedoru.
