Udruženje žena žrtava rata Republike Srpske upozorilo je na novi perfidni udar na Republiku Srpsku, gdje pojedine nevladine organizacije iz Srpske pokušavaju da dođu do srpskih žrtava rata da bi te spiskove dostavili nadležnom centru u Sarajevu, koji ih evidentira kao “bosanske žrtve srpske agresije”.
Živković Rajilić je rekla da sporne organizacije sada zahtijevaju produžetak važenja roka Zakona o zaštiti žrtava ratne torture, koji ima rok trajanja od pet godina, kako bi neka bošnjačka udruženja iz, recimo Јanje ili Prijedora, uveli u prava kao žrtve ratne torture.
– Rezultat toga bi bio da bi stotine boraca Vojske Republike Srpske bilo optuženo za zločine. Njihov plan je da se sada i osobe iz dijaspore prijave kao žrtve torture, što prema postojećem zakonu nisu mogli – izjavila je Rajilićeva za “Politiku”.
Ona je navela da su obavijestili članstvo da ne kontaktiraju sa tim organizacijama, te ukazuje da se 30 godina poslije rata podižu lažne optužnice, na osnovu podataka i imena koja prikupe, o čemu je obavijestila i predstavnike vlasti u Republici Srpskoj.
Ona je rekla da aktivnosti tih organizacija finansiraju države Kvinte ili direktno Brisel.
– Daju novac žrtvama za učešće u nekim tobože okruglim stolovima, popisuju ih kako bi sve te žrtve evidentirali kao stradale od “agresije Srbija na BiH” – objasnila je Rajilićeva.
Ona je rekla da se pojedine organizacije, koje u svom članstvu nemaju nijednu žrtvu rata ili člana porodice stradalih, bave dosta sumnjivim poslovima i da su se u Srpskoj pojavila neka udruženja koja su u stvari servisi koji rade u dogovoru sa Sarajevom, prije svega sa stranim donatorima, a pri tome uopšte nemaju članstvo.
– Ispada da sam i ja kao i ostale žene iz našeg udruženja, kako oni kažu, žrtve srpske agresije, a znamo ko su bili naši dželati. To se radi jako perfidno – istakla je Rajilićeva.
Ona je ocijenila da se udar na Republiku Srpsku, osim na političkom nivou, veoma perfidno i daleko od reflektora vodi i na nivou lokalnih organizacija, koje finansiraju zemlje Kvinte.
Rajilićeva je rekla da su udruženja srpskih žrtava pokušavala da obezbijede pomoć za svoj rad iz inostranstva, da su pisali stranim ambasadama, ali nikada nijedna srpska organizacija od nacionalnog interesa, ni ovo udruženje, ni porodice poginulih ili ratni vojni invalidi, nisu dobili pomoć zapadnih zemalja.
– To mogu da dobiju samo oni čija djelatnost je poput recimo “Žena u crnom” /u Srbiji/ i slične organizacije kakve djeluju i u Republici Srpskoj – rekla je Rajilićeva.
