Bosna i Hercegovina je na pragu Evrope! Nakon nekoliko godina konstantnih negativnih izvještaja i kritika inih evropskih izvjestilaca, sezona 2014/2015. donijela je radikalan zaokret! Napravljeni su pozitivni pomaci, krupni iskoraci ka evropskoj porodici, a sa ovakvim tendencijama, isijavanje reformskog zanosa iz BiH, pored Kineskog zida, uskoro bi se mogao vidjeti i iz svemira.
Pitate se – kakvi iskoraci? Obratite se Lars-Gunar Vigemaku. Nemam pojma, a sve i da na ovim stupcima prepišem detalje iz briselskog izvještaja o napretku BiH, ništa novo ne biste saznali niti biste dobili ijednu konkretnu zakonsku, ekonomsku ili socijalnu činjenicu. Naprotiv.
Spomenuti izvještaj više liči na proklamovanje kvazinapretka, motivacioni govor i širenje lažnog optimizma, nego na dokument koji faktografski potkrepljuje euforični reformski zanos i navodni napredak BiH u procesu evropskih integracija. U nekoliko rečenica spominje se usvajanje transportne politike i “jasan napredak u određenim pitanjima”, pa “bla-bla-bla” dio, a onda se nastavljaju ocjene da “mnogo stvari treba uraditi u oblasti vladavine prava”, da je “javna uprava preglomazna”, da “Ustav BiH nije usaglašen sa Evropskom konvencijom o ljudskim pravima”, da “u javnoj administraciji postoji visok nivo politizacije”, da “što prije treba objaviti rezultate popisa iz 2013. godine”…
Predsjednik Naše stranke Predrag Kojović dao je vrlo interesantnu ocjenu ovog sadržaja, u kojem pozitivni tonovi upućeni BiH, odaju utisak da nas EU posmatra kao državu sa posebnim potrebama.
– Riječ je o pedagoškom metodu, koji primjenjuju nastavnici koji hvale loše đake, vjerujući da će ih to motivisati da budu bolji, a zanemarujući mogućnost da će oni nastaviti s tom praksom fiktivnog napretka, očekujući i ubuduće neosnovane pohvale – primijetio je Kojović.
Politika međunarodne zajednice u BiH odavno je okarakterisana kao “štap i šargarepa”, ali su ovoga puta evropski zvaničnici domaćim političarima umjesto zečje hrane, ponudili EUrokrem. Ako su to dobili za stavljanje potpisa na spisak lijepih želja, sabranih u djelu “Reformska agenda”, onda bi trebalo sačekati (nadam-se-da-do-toga-neće-doći) proporcionalnu kaznu za neispunjavanje preuzetih obaveza, pa procijeniti jesu li skloniji evroskepticizmu ili evrofanatizmu.
