Nedavna posjeta ruskog ministra spoljnih poslova Sergeja Lavrova otvorila je, ponovo, pitanje koje jako “žulja” Zapad, prije svega Sjedinjene Američke Države i NATO pakt – diplomatski imunitet za zaposlene u Srpsko-ruskom humanitarnom centru u Nišu. Ta “rak rana” koja polako, ali sigurno, izjeda Vašington i Brisel predstavlja jedno od najmoćnijih političkih oružja Srbije,

Piše: Milan Dobromirović

Ne vjerujete? Vjerujte! Status ruskih humanitaraca ne samo da je “metak u cievi” srpske diplomatije, već umnogome može da rani i sahrani zapadne moćnike, odnosno njihovu očiglednu želju da zavladaju Balkanom. Pucanj bi bio trenutak kad bi Srbija dala diplomatski imunitet ruskim humanitarcima u Nišu. A mislim i da treba! Evo i zašto.

Prvo, emocija. Amerikanci su nas bombardovali 1999. godine. Osiromašenim uranijumom. Oteli su nam Kosovo. Od pokrajine napravili centar trgovine oružjem, narkoticima i, što je najjezivije, organima. To su rekli međunarodni stručnjaci. Recimo, specijalni izaslanik Savjeta Evrope Dik Marti. I onda, ti isti Amerikanci naprave bazu “Bondstil” u koju niko ne može da uđe. Sve gore prethodno važi i za NATO pakt, čiji činovnici imaju diplomatski status u Srbiji. Dakle, zašto to ne bi mogli da imaju i Rusi? Ako ništa drugo, nisu nas bombardovali i pomažu nam oko Kosova.

Drugo, ekonomija. Sjedinjene Američke Države su u posljednjih 15 godina 937 miliona dolara Srbiji. Zajedno sa Evropskom unijom, te donacije iznose blizu četiri milijarde dolara. S druge strane, šteta od bombardovanja iznosi najmanje milijardu dolara, i to se odnosi samo na infrastrukturu. Šta ćemo sa zatrovanom zemljom i hranom? Sve to košta mnogo više od njihovih “darova”. A šta ćemo sa životima koji su odnijeti ne samo u ratu, već i poslije rata? To je neprocjenjivo! Zapad tvrdi da Rusi ništa nisu dali. Pa čak i da povjerujemo i to, zanemarivši baš nedavno prikazan mozaik centralne kupole Hrama Svetog Save u koji su uložili četiri miliona evra (za razliku od američkog i evropskog neprestanog “jačanja demokratije, vladavine prava i slobode medija”, mozaik se vidi jasno), Rusi nas nisu ubijali. A sad nas, ma koliko to teško bilo shvatiti, brane, i vojno i politički. Uostalom, čemu darovi ukoliko ste mrtvi?!?

Treće, politika. Zamislite situaciju u kojoj su NATO pakt i Rusija jednaki u Srbiji. Zamislite momenat u kojem zapadni vojnici nisu povlašćeni u odnosu na ruske. Konačno, zamislite da ruski HUMANITARCI imaju isti status za NATO VOЈNICI. Šta velite? Zapad bi se iznervirao? Povećao bi pritiske? Možda. Ali, isto tako, vejrujem da bi povećao i svoje “darove i donacije”. S druge strane, zar to istovremeno ne bi bio jedan od najvećih “darova” iz Moskve?

Izvor: www.milandobromirovic.wordpress.com